Saison

Als bierstijl is saison begonnen als een bleek bier dat in de koelere, minder actieve maanden werd gebrouwen in boerderijen in Wallonië, het Franstalige gebied van België, en werd opgeslagen om in de zomermaanden te worden gedronken. Deze hoevebieren hadden een lagere ABV dan de moderne saisons – gemiddeld ongeveer 3 tot 3,5% ABV, in het begin van de 20e eeuw oplopend tot 4,5 tot 6,5% ABV. In de Middeleeuwen diende het bier met een laag zwaartekrachtgehalte als een zuivere bron van hydratatie voor arbeiders, die tot vijf liter per dag consumeerden.

Brouwen buiten de warmere zomermaanden was gebruikelijk voor alle brouwerijen vóór de uitvinding van de koeling, omdat de kans groot was dat het bier tijdens het gisten in de zomer zou bederven, vanwege de overheersende bacteriële activiteit in de lucht. Boeren brouwden ook tijdens de koelere maanden om hun vaste personeel werk te verschaffen tijdens de stillere periode.

Na het brouwen werd het bier opgeslagen tot de zomer, wanneer de belangrijkste consumenten seizoenarbeiders (“saisonniers”) waren.

Historisch gezien hadden saisons niet genoeg identificeerbare kenmerken om ze vast te pinnen als een specifieke stijl, maar waren ze eerder een groep van verfrissende zomerbieren gemaakt door boeren. Elke boerderijbrouwer maakte zijn eigen kenmerkende versie. Hoewel de meeste commerciële saisons nu een alcoholpercentage hebben tussen 5 en 8%, waren ze oorspronkelijk verfrissend en werd aangenomen dat het alcoholpercentage varieerde van 3 tot 3,5%.

Moderne saisons zijn over het algemeen zeer koolzuurhoudend, fruitig en kruidig – soms door de toevoeging van kruiden.