Striker Vs. Hammer Which Wins?

De meeste wedstrijdschutters en handvuurwapenjagers beschouwen een scherpe, korte, lichte trek als een voordeel. Voor een defensief handwapen dat waarschijnlijk onder hoge druk zal worden gebruikt, en het daaruit voortvloeiende verlies van fijne motoriek, zou het wel eens een nadeel kunnen zijn.

Bij een ontwerp zoals de 1911 kan, als een trekker overhalen resulteert in een “klik”, mogelijk als gevolg van een lichte slag van de slagpin, de hamer met de duim worden overgehaald voor een tweede poging. De meeste huidige instructeurs vinden dit tijdverspilling. In plaats daarvan leren ze een brede oefening.

In een hamerontwerp zorgt het gewicht van de hamer voor een aanzienlijk momentum om de slagpin aan te drijven, waardoor de slagpin een flinke klap krijgt, wat de ontsteking bevordert. Bij sommige holsterontwerpen kan een veiligheidsriem tussen de hamer en het frame worden geklikt, wat extra veiligheid biedt.

Als u het ongeladen pistool wilt opbergen met de hoofdveer ontspannen, biedt de hamer aansporing de mogelijkheid om de hamer voorzichtig met de duim te laten zakken. De hamer geeft ook een onmiddellijke visuele of tactiele bevestiging of de haan gespannen is (maar natuurlijk niet of er een patroon in de kamer zit).

Sommige ontwerpen hebben verschillende draagmogelijkheden: magazijn geladen/laadkamer leeg, hamer neer/geladen kamer, DA eerste schot, haan gespannen en vergrendeld, enz.

Er is een risico dat de hamer uitsteekt op kleding, vooral als het pistool verborgen wordt gedragen. En bij sommige oudere ontwerpen kan een scherpe slag op een blootliggende hamer, bijvoorbeeld als het wapen valt, ertoe leiden dat het afgaat. Maar training kan helpen om dit soort dingen te voorkomen.