Thyroid Nodule

Wat zijn schildklierknobbeltjes?

Een schildklierknobbel is een ongebruikelijke groei (knobbel) van schildkliercellen in de schildklier.

De schildklier maakt deel uit van het endocriene systeem, dat bestaat uit klieren die verschillende hormonen aan de bloedbaan afgeven. De schildklier is een vlindervormig orgaan (of klier) dat zich aan de voorkant van de hals bevindt, net onder de adamsappel (strottenhoofd). De schildklier, die bestaat uit de rechter- en de linkerkwab die verbonden zijn met de isthmus (of “brug”), produceert schildklierhormonen en geeft deze af. Schildklierhormonen regelen functies zoals lichaamstemperatuur, spijsvertering en hartfuncties.

Waardoor ontstaat een schildklierknobbel?

Soms begint de schildklier te groeien (overgroei), waardoor zich een of meer knobbels vormen. Waarom dit gebeurt, is niet bekend. Kanker is de grootste zorg bij de vorming van knobbeltjes. Gelukkig is kanker zeer zeldzaam – het wordt in minder dan 5 procent van alle knobbeltjes gevonden. Knobbeltjes ontstaan vaker bij mensen met een familiegeschiedenis van knobbeltjes, en bij mensen die niet genoeg jodium binnenkrijgen. Jodium is nodig om schildklierhormoon te maken.

Er zijn verschillende soorten schildklierknobbels:

• Colloïdknobbels: Dit zijn een of meer overgroeiingen van normaal schildklierweefsel. Deze gezwellen zijn goedaardig (geen kanker). Ze kunnen groot worden, maar ze verspreiden zich niet buiten de schildklier.
• Schildkliercysten: Dit zijn gezwellen die gevuld zijn met vloeistof of deels vast en deels gevuld met vloeistof.
• Ontstekingsknobbeltjes: Deze knobbeltjes ontstaan als gevolg van een chronische (langdurige) ontsteking (zwelling) van de schildklier. Deze gezwellen kunnen al dan niet pijn veroorzaken.
• Multinodulair struma: Soms bestaat een vergrote schildklier (struma) uit vele knobbeltjes (die meestal goedaardig zijn).
• Hyperfunctionerende schildklierknobbeltjes: Deze knobbeltjes produceren autonoom schildklierhormoon zonder rekening te houden met de normale feedbackcontrolemechanismen, wat kan leiden tot de ontwikkeling van hyperthyreoïdie. Hyperthyreoïdie kan het hart aantasten en problemen veroorzaken zoals plotselinge hartstilstand, hoge bloeddruk, aritmieën (abnormaal hartritme), osteoporose en andere gezondheidsproblemen.
• Schildklierkanker: Minder dan 5 procent van de schildklierknobbels is kankerachtig.

Hoe weet ik of ik schildklierknobbels heb?

De meeste schildklierknobbels geven geen symptomen. Als u echter meerdere knobbeltjes heeft, of grote knobbeltjes, kunt u ze misschien zien. Hoewel zeldzaam, kunnen knobbeltjes tegen andere structuren in de hals drukken en symptomen veroorzaken, waaronder:

• Problemen met slikken of ademhalen
• Hoarsheid of stemverandering
• Pijn in de nek
• Goiter (vergroting van de schildklier)

Hyperfunctionerende schildklierknobbels kunnen leiden tot overproductie van schildklierhormonen, ook wel hyperthyreoïdie genoemd. Symptomen van hyperthyreoïdie zijn onder meer:

• prikkelbaarheid/nervositeit
• spierzwakte/tremor
• lichte of gemiste menstruatie
• gewichtsverlies
• moeilijkheden met slapen
• vergrote schildklier
• Visieproblemen of oog irritatie
• Warmtegevoeligheid (moeite met omgaan met warmte)
• Verhoogde of verminderde eetlust
• Beperkte ademnood
• Jeukende huid/klamme huid
• Vernagend haar
• Skin flushing (plotselinge roodheid van gezicht, hals of bovenborst)
• Heartkloppingen (snelle of onregelmatige hartslag)

Schildklierknobbels kunnen ook in verband worden gebracht met lage schildklierhormoonspiegels, of hypothyreoïdie. Symptomen van hypothyreoïdie zijn onder meer:

• Vermoeidheid (zich moe voelen)
• Vele, zware menstruaties
• Vergeetachtigheid
• Wichtstoename
• Droge, ruwe huid en haar, en haaruitval
• harde stem
• problemen met koude temperaturen
• zwakte/irritatie
• constipatie
• depressie
• veralgemeend oedeem (zwelling)

Wat zijn de risicofactoren voor schildklierknobbels?

Risicofactoren voor het ontwikkelen van schildklierknobbels zijn onder andere:

• Familiegeschiedenis. Het hebben van ouders of broers en zussen die schildklierknobbels of schildklier- of andere endocriene kankers hebben gehad, verhoogt uw kans op het ontwikkelen van knobbels.
• Leeftijd: De kans op het ontwikkelen van knobbels neemt toe naarmate u ouder wordt.
• Geslacht: Vrouwen hebben meer kans dan mannen om schildklierknobbels te ontwikkelen.
• Stralingsblootstelling: Een geschiedenis van stralingsblootstelling aan het hoofd en de nek (van medische behandelingen, maar niet van diagnostische procedures, zoals een CT-scan) verhoogt uw risico op het ontwikkelen van knobbels.

Risicofactoren voor het ontwikkelen van kankergezwel in de schildklier omvatten:

• Familiegeschiedenis van schildklierkanker
• Een knobbel die hard is of vastzit aan een nabijgelegen structuur
• Mannelijk geslacht
• Leeftijd jonger dan 20 en ouder dan 70
• Blootstelling aan straling

enews