Vrouwen: Hoe urine-incontinentie te overwinnen

Michael Sayles/Alamy Stock Photo

Heb je het wel eens meegemaakt dat je moest niezen, lachen, springen, of zich inspannen en er lekt een druppel urine uit? Je bent niet alleen, dit is een aandoening die, volgens het Department of Health and Human Services, 13 miljoen mensen in de Verenigde Staten treft, voornamelijk vrouwen, na de menopauze.
Als je kinderen hebt gekregen via een vaginale bevalling heb je waarschijnlijk meer kans op het ontwikkelen van urine-incontinentie; maar verminderde vrouwelijke hormonen dragen ook bij aan deze ongemakken.

Het urinestelsel is er onder andere verantwoordelijk voor dat we afvalstoffen uit ons lichaam kunnen verwijderen. Onder normale omstandigheden produceren volwassenen gemiddeld anderhalve liter urine, afhankelijk van de hoeveelheid vloeistof die we innemen, hoeveel we zweten en de snelheid waarmee we ademen. De vloeistof gaat naar de blaas voor opslag. De blaas is een soort gespierde ballon die in de onderbuik wordt gehouden, ondersteund door ligamenten.

Dit orgaan heeft andere spieren die de opening van de blaas naar de urinebuis, de buis die verantwoordelijk is voor het uitscheiden van de urine, omgeven. Deze spieren vormen de zogenaamde sluitspier, die samentrekt om urineverlies te voorkomen. Wanneer de blaas vol is, zenden de zenuwuiteinden het signaal naar de hersenen dat het nodig is te urineren, de hersenen laten de spieren weten dat het tijd is om te ontspannen en de blaas te legen. Daarna trekken ze weer samen om het proces te herhalen.

Als een van de elementen die bij het plassen betrokken zijn, faalt, kan incontinentie optreden. Van de verschillende soorten zijn de meest voorkomende stressincontinentie en overactieve blaas. Er is sprake van stressincontinentie wanneer urine lekt als gevolg van druk in de buik, bijvoorbeeld bij hoesten, niezen, lachen of inspanning. De tweede is te wijten aan een aandoening van het zenuwstelsel, zoals bij mensen met een dwarslaesie, multiple sclerose, een cerebraal vasculair accident, de ziekte van Parkinson of het gebruik van medicijnen die het als bijwerking kunnen hebben, zoals diuretica.

Het goede nieuws is dat we veel kunnen doen om urine-incontinentie aan te pakken. Maak uzelf vertrouwd met deze mogelijkheden en bespreek ze met uw arts:

• Kegeloefeningen: u hebt er vast wel eens van gehoord. Het doel is om de spieren van de bekkenbodem te versterken. Om ze te lokaliseren, onderbreek je gewoon je urinestraal en je zal de beweging merken die je gemaakt hebt. Dit zijn de spieren die u moet oefenen en het advies is om ze 10 keer drie seconden samen te trekken en deze reeks drie keer per dag te herhalen.
• Elektrische stimulatie: dit type stimulatie, dat gewoonlijk in twee dagelijkse sessies van 15 minuten wordt toegepast, helpt de bekkenbodemspieren te versterken, net als Kegel-oefeningen. Uw arts kan u meer vertellen over deze behandeling.
• Vaginale kegels: dit zijn kleine kegelvormige hulpmiddelen die u tweemaal per dag gedurende 15 minuten in de vagina plaatst, waarbij u geleidelijk het gewicht ervan opvoert om de bekkenbodemspieren te versterken.
• Geplande toiletbezoeken: een van de aanbevelingen om onvrijwillig urineverlies te voorkomen, is uw blaas regelmatig te legen. In het begin kan dat elk uur zijn, daarna de periodes geleidelijk uitbreiden.
• Vermijd de consumptie van stoffen met een diuretisch effect, zoals die met cafeïne en alcohol.
• Afvallen helpt ook om de urine beter onder controle te houden, omdat het de druk in de buik helpt verminderen.
• Afvallen helpt ook om de urine beter onder controle te houden, omdat het de druk in de buik helpt verminderen.
• Afvallen helpt ook om de urine beter onder controle te houden, omdat het de druk in de buik helpt verminderen.
• vermijd het dragen van zware voorwerpen.
• In sommige gevallen is het nuttig om vaginale crèmes met oestrogeen aan te brengen, maar het is belangrijk om eerst uw arts te raadplegen.
• Biofeedback: is een procedure waarbij lichaamsfuncties worden gemeten door middel van sensoren en waarmee u de signalen die uw lichaam uitzendt, kunt herkennen. Het doel is dat u weer controle krijgt over de spieren die betrokken zijn bij het plassen.

In het geval van een overactieve blaas zijn de beschikbare behandelingen:

• Oxyboterische patches: een anticholinergicum dat de blaasspieren helpt te ontspannen, waardoor ze niet samentrekken op ongelegen momenten.
• Mirabegron: een geneesmiddel dat de opslagcapaciteit van urine in de blaas vergroot, door een ontspannende werking op de spieren.
• Botulinetoxine-injecties: zoals in de spieren van het gezicht, voorkomen samentrekking van de blaasspieren.

Gelijk voor welk type incontinentie, enkele producten die u nuttig kunt vinden zijn:

• Gebruik van absorberende onderleggers. Ze zijn ontworpen met speciale polymeren voor vrouwen met urine-incontinentie, zijn dun en hebben een hoog absorptievermogen. In tegenstelling tot menstruatieverbanden hebben ze het vermogen om in zeer korte tijd grote hoeveelheden urine te absorberen.
• Wegwerpondergoed met geïntegreerd handdoekje en geurblokkeringssysteem.
• Wegwerpverbanden voor in bed zijn ook een grote hulp als incontinentie zich tijdens de slaap voordoet. Om te voorkomen dat uw matras bevuild raakt, raad ik u aan een waterdichte matrasbeschermer te gebruiken.

Hoewel een operatie in sommige gevallen onvermijdelijk is, kunt u veel doen om uw levenskwaliteit te verbeteren.