Waren er 100 jaar geleden meer bomen dan vandaag?

Als merk heeft het planten van bomen een hoge prioriteit voor ons. Tot nu toe hebben we 40 miljoen bomen geplant en we zijn van plan om er tegen 2030 1 miljard te planten! Maar hoeveel bomen zijn er in de wereld? Zijn er nu meer bomen dan 100 jaar geleden? Hoeveel bomen worden er per jaar gekapt? Het is een grote vraag. Het aantal bomen in de wereld is historisch gezien vrij moeilijk vast te stellen. Maar zijn er meer bomen in de wereld vandaag? Zijn er meer bomen in Amerika?

Veranderingen in de laatste honderd jaar

De V.S. is sinds de jaren veertig van de vorige eeuw gestaag bossen aan het bijbouwen. Volgens de North American Forest Commission hebben we tweederde van het aantal bomen dat we in het jaar 1600 hadden. Maar het nieuws is niet allemaal goed – steden in de VS verliezen in hoog tempo kritieke stadsbossen.

Maar over het geheel genomen heeft de VS 8% van de totale bossen in de wereld, en bereikte in 1997 een punt waarop de groei “de oogst met 42% overtrof” en we bossen lieten groeien met een snelheid die ruwweg vier keer zo hoog was als in 1920, toen ons hak-geluk begon af te vlakken als gevolg van milieu- en recreatiebezwaren met betrekking tot de houtoogst.

De totale toename van het aantal bomen is het sterkst geconcentreerd aan de oostkust van Amerika, waar het aantal bomen in de afgelopen 70 jaar is verdubbeld. De oostkust was de thuisbasis van de meest agressieve houtkap nadat deze in de 17e eeuw werd getroffen door golven van arriverende Europese kolonisten.

Gerelateerd: Wat is de impact van 1 boom?

Pioniers bereikten de westkust pas veel later, en dus blijft de economie van het westen – in het bijzonder het noordwesten – zwaarder leunen op de houtindustrie, wat betekent dat onze cijfers hier in Oregon minder indrukwekkend zijn geweest dan die van onze vrienden aan de oostkust. Zij hebben meer tijd gehad om zich los te maken van de houteconomie.

Opkomst van nationale bossen

De toename van het aantal nationale bossen is beïnvloed door een aantal factoren, waaronder grootschalige herbeplantingsinitiatieven die na de Tweede Wereldoorlog op gang kwamen en vanaf het begin van de jaren vijftig een bloeiperiode kenden, recreatieve herbestemming van land dat voorheen voor de houtoogst was bestemd, strengere wetten met betrekking tot hoe en hoeveel hout er op bosgrond mag worden geoogst (zoals het Northwest Forest Plan, dat in 1994 werd aangenomen), en milieubewuste eigenaren van particuliere bosgrond.

Twee recente ontwikkelingen hebben er ook toe geleid dat er meer bossen zijn ontstaan en worden gevrijwaard van houtkap. De eerste reden is de toenemende publieke druk om koolstof cap-and-trade beleid goed te keuren, zoals Californië’s Assembly Bill 32, die bedrijven die verantwoordelijk zijn voor enorme koolstofvervuiling verplicht hun industrie om te schakelen en hun koolstof te compenseren door bijvoorbeeld grote stukken bosgrond in particulier bezit op te kopen en ze met rust te laten om hun werk van koolstofomzetting en -vastlegging te doen.

Een andere ontwikkeling zijn grote techbedrijven zoals Facebook en Google, die grootschalige datafarms hebben gebouwd in het noordwesten van de Verenigde Staten, waar het koudere klimaat de kosten van koeling verlaagt en daarmee ook de koolstofuitstoot. Dit is een overtuigend argument om de boomtoppen te laten staan in wat een van de slechts twee grote gematigde regenwoudgebieden ter wereld is.

Als we de regels veranderen om de economie weg te leiden van houtwinning en het kapitaliseren van andere eindige hulpbronnen, kunnen we beginnen met het opzetten van de prikkels die nodig zijn om ons in de juiste richting te leiden wat betreft milieubeheer.

De toename van onze bossen is goed nieuws voor de V.S.,

Dus hoeveel bomen zijn er op aarde?

Thomas Crowther, van 2012 tot 2015 postdoctoraal medewerker aan de Yale School of Forestry and Environmental Sciences, is de drijvende kracht achter de vraag waarom we bij benadering weten hoeveel bomen er op aarde zijn. In die tijd werkte zijn vriend samen met een VN-jongerenorganisatie die 1 miljard bomen wilde planten om de effecten van klimaatverandering tegen te gaan.

Maar niemand wist op dat moment wat het waarschijnlijke effect van 1 miljard bomen op klimaatverandering zou zijn, welk percentage van de bomen in de wereld 1 miljard voor zijn rekening zou nemen, of zelfs hoeveel bomen er überhaupt op de planeet waren.

We hadden rudimentaire schattingen op basis van satellietbeeldtechnologie, maar schattingen op basis van satellietbeelden liepen uiteen. De luie schatting op dat moment was dat er ongeveer 400 miljard bomen op de planeet waren – niet gebaseerd op bijzonder goede of goed gedocumenteerde wetenschap.

Lang verhaal kort, Crowther stuurde leden van zijn team erop uit om in het vuil van de bossen het aantal bomen in bepaalde geografische gebieden te tellen en het aantal te vergelijken met de schattingen van dezelfde geografische gebieden die uit satellietbeelden waren verkregen. Met de geschatte aantallen en de cijfers van zijn vrienden ter plaatse kon hij het totale aantal berekenen.

(Tromgeroffel alstublieft.)

Crowther ontdekte dat er ongeveer 3.

Crowther ontdekte dat er vandaag de dag ongeveer 3,04 biljoen bomen op de planeet staan – een verbijsterend aantal, vooral in vergelijking met eerdere schattingen, die nog niet eens op een half biljoen bomen hadden gerekend.

Hoe goed het nieuws ook is dat er in de Verenigde Staten weer bomen bijkomen, er zijn nog steeds ernstige zorgen over de wereldwijde bomenoogst. We hebben het totale aantal bomen gehalveerd sinds de komst van de mens op ons oppervlak.

Sommige landen zijn begonnen terug te slaan met agressieve boomplantprojecten. Ierland heeft bijvoorbeeld toegezegd 440 miljoen bomen te planten om klimaatverandering tegen te gaan.

Heden ten dage blijkt uit de jaarlijkse kap en productie van bomen op wereldschaal dat de mens ongeveer 15 miljard bomen per jaar omhakt en er ongeveer 5 miljard terugplant.

Dat is een nettoverlies van 10 miljard bomen per jaar, en een tempo dat het verlies van alle bomen in de komende 300 jaar zou betekenen. Dat klinkt als een lange tijd, maar uw achter-achter-achterkleinkinderen hebben misschien niet dezelfde kijk op dat onderwerp als u.

Bomenvraagstukken zijn, net als mensenvraagstukken, gecompliceerd. Hoewel de VS bijvoorbeeld grote vooruitgang heeft geboekt met het terugbrengen van het aantal bomen in ons land, moeten we ons bewust zijn van het soort bomen dat we terugbrengen en hun effect op de vernietiging of ondersteuning van de ecosystemen waarvan we afhankelijk zijn.

Tropische bossen worden bijvoorbeeld sneller gekapt dan welk ander soort bos dan ook, en deze bossen bieden enkele van de belangrijkste sleutels tot het vinden van een remedie tegen bijvoorbeeld kanker, naast een groeiend aantal medicinale eigenschappen die in planten en dieren in tropische klimaten worden gevonden.

Mono-cropping kan een groot probleem zijn – dat wil zeggen dat je acht verschillende soorten bomen kapt en met slechts één soort boom herplant.

Het optreden van de overheid – of, beter gezegd, mensen die collectief werken en hun overheid als instrument gebruiken – is de spil van ons dramatische succes in de afgelopen honderd jaar.

We moeten goede wetenschap eisen, gebaseerd op het in stand houden van de aantallen en soorten bomen die we in elke lokale omgeving nodig hebben. We moeten ook steun blijven geven en druk blijven uitoefenen op ontwikkelingslanden om goede wetenschappelijke modellen te zoeken en te gebruiken om hun bossen te beschermen.

Je hoeft geen boom te omhelzen om te weten hoe belangrijk bomen zijn voor het behoud van het leven op aarde, en je zou blij moeten zijn dat ze weer terugkomen in enkele van ’s werelds belangrijkste landen.

Laten we drie keer juichen voor deze vooruitgang, en laten we ook de wetenschap van bomen en hun effecten op onze ecosystemen blijven steunen. Laten we ook krachtige maatregelen van de overheid eisen om onze bomen te beschermen ten behoeve van de generaties die na ons komen.