Werkt het combineren van voedingsmiddelen? Feit of fictie
Tot nu toe heeft slechts één onderzoek de principes van voedselcombinaties onderzocht. Er werd getest of een dieet gebaseerd op het combineren van voedingsmiddelen effect had op gewichtsverlies.
De deelnemers werden in twee groepen verdeeld en kregen ofwel een uitgebalanceerd dieet ofwel een dieet gebaseerd op de principes van het combineren van voedingsmiddelen.
Bij beide diëten mochten ze slechts 1100 calorieën per dag eten.
Na zes weken waren de deelnemers in beide groepen gemiddeld zo’n 13-18 pond (6-8 kg) afgevallen, maar het voedselcombinatiedieet bood geen voordeel ten opzichte van het evenwichtige dieet (1).
In feite is er geen bewijs voor de meeste van de zogenaamd wetenschappelijke principes van voedselcombinatie.
Veel van de oorspronkelijke voedselcombinatie-diëten werden meer dan 100 jaar geleden ontwikkeld, toen er veel minder bekend was over menselijke voeding en spijsvertering.
Maar wat nu bekend is over de fundamentele biochemie en voedingswetenschap is rechtstreeks in tegenspraak met de meeste principes van voedselcombinatie.
Hier volgt een nadere beschouwing van de wetenschap achter de beweringen.
Op het vermijden van gemengde maaltijden
De term “gemengde maaltijden” verwijst naar maaltijden die een combinatie van vet, koolhydraten en eiwit bevatten.
De regels van het combineren van voedingsmiddelen zijn grotendeels gebaseerd op het idee dat het lichaam niet is toegerust om gemengde maaltijden te verteren.
Dit is echter gewoon niet het geval. Het menselijk lichaam is geëvolueerd op een dieet van volledig voedsel, dat bijna altijd een combinatie van koolhydraten, eiwitten en vet bevat.
Groenten en granen worden bijvoorbeeld doorgaans beschouwd als koolhydraatrijke voedingsmiddelen. Maar ze bevatten ook allemaal enkele grammen eiwit per portie. En vlees wordt beschouwd als eiwitrijk voedsel, maar zelfs mager vlees bevat wat vet.
Daarom – omdat veel voedingsmiddelen een combinatie van koolhydraten, vet en eiwit bevatten – is je spijsverteringskanaal altijd voorbereid om een gemengde maaltijd te verteren.
Wanneer voedsel je maag binnenkomt, komt er maagzuur vrij. Ook de enzymen pepsine en lipase komen vrij, die helpen de vertering van eiwitten en vetten op gang te brengen.
Er is aangetoond dat pepsine en lipase ook vrijkomen als er geen eiwitten of vetten in je eten zitten (2, 3).
Daarna gaat het eten naar de dunne darm. Daar wordt het maagzuur uit de maag geneutraliseerd en wordt de darm overspoeld met enzymen die werken aan de afbraak van eiwitten, vetten en koolhydraten (3, 4, 5).
Daarom hoef je je geen zorgen te maken dat je lichaam moet kiezen tussen het verteren van eiwit en vet of zetmeel en eiwitten.
In feite is het speciaal voorbereid op dit soort multitasking.
Over voedsel dat de pH van het spijsverteringskanaal verandert
Een andere theorie achter voedselcombinaties is dat het eten van het verkeerde voedsel samen de spijsvertering kan belemmeren door de verkeerde pH te creëren voor bepaalde enzymen om te functioneren.
Eerst even een opfrisser over pH. Het is een schaal die meet hoe zuur of basisch een oplossing is. De schaal loopt van 0-14, waarbij 0 het meest zuur is, 7 neutraal en 14 het meest basisch.
Het is waar dat enzymen een specifiek pH-bereik nodig hebben om goed te kunnen functioneren en dat niet alle enzymen in het spijsverteringskanaal dezelfde pH nodig hebben.
Hoewel, het eten van voedsel dat meer basisch of zuur is verandert de pH van je spijsverteringskanaal niet significant. Je lichaam heeft verschillende manieren om de pH van elk deel van je spijsverteringskanaal in het juiste bereik te houden.
Zo is de maag gewoonlijk erg zuur met een lage pH van 1-2,5, maar wanneer je een maaltijd eet, kan deze aanvankelijk stijgen tot 5. Er komt echter snel meer maagzuur vrij totdat de pH weer is gedaald (6).
Het is belangrijk om deze lage pH te handhaven omdat het helpt de vertering van eiwitten op gang te brengen en de enzymen activeert die in de maag worden geproduceerd. Het helpt ook om eventuele bacteriën in je voedsel te doden.
De pH in je maag is zelfs zo zuur dat de enige reden waarom het maagslijmvlies niet wordt vernietigd, is omdat het wordt beschermd door een slijmlaag.
De dunne darm, daarentegen, is niet toegerust om zo’n zure pH aan te kunnen.
Uw dunne darm voegt bicarbonaat toe aan de mix zodra de inhoud van je maag erin komt. Bicarbonaat is het natuurlijke buffersysteem van uw lichaam. Het is zeer alkalisch, dus neutraliseert het maagzuur, waardoor de pH tussen 5,5 en 7,8 (6, 7) blijft.
Dit is de pH-waarde waarbij de enzymen in de dunne darm het best functioneren.
Op deze manier worden de verschillende zuurtegraden in uw spijsverteringskanaal goed gecontroleerd door de lichaamseigen sensoren.
Als u een zeer zure of basische maaltijd eet, zal uw lichaam simpelweg meer of minder spijsverteringssappen toevoegen om de noodzakelijke pH-waarde te bereiken.
Over voedsel dat gaat gisten in de maag
Ten slotte is een van de meest voorkomende effecten die worden beweerd bij het verkeerd combineren van voedsel, dat voedsel gaat gisten of rotten in de maag.
Verondersteld wordt dat wanneer een snel verteerbaar voedingsmiddel wordt gecombineerd met een langzaam verteerbaar voedingsmiddel, het snel verteerbare voedingsmiddel zo lang in de maag blijft dat het gaat gisten.
Dit gebeurt gewoon niet.
Fermentatie en verrotting treden op wanneer micro-organismen je voedsel beginnen te verteren. Maar, zoals eerder gezegd, de maag behoudt zo’n zure pH dat je voedsel in wezen gesteriliseerd is en bijna geen bacteriën kunnen overleven (2).
Echter, er is één plaats in je spijsverteringskanaal waar bacteriën gedijen en gisting wel optreedt. Dit is in je dikke darm, ook bekend als je dikke darm, waar triljoenen nuttige bacteriën leven (8).
De bacteriën in je dikke darm fermenteren alle onverteerde koolhydraten, zoals vezels, die niet zijn afgebroken in je dunne darm. Als afvalproducten laten ze gas en nuttige vetzuren met een korte keten vrij (8).
In dit geval is fermentatie eigenlijk een goede zaak. De vetzuren die de bacteriën produceren zijn in verband gebracht met gezondheidsvoordelen zoals verminderde ontsteking, verbeterde bloedsuikercontrole en een lager risico op darmkanker (9, 10).
Dit betekent ook dat winderigheid na een maaltijd niet per se slecht hoeft te zijn. Het kan juist een teken zijn dat uw vriendelijke bacteriën goed gevoed zijn.
Bottom Line:
Er is geen bewijs dat het combineren van voedsel voordelen biedt. In feite spreekt de moderne wetenschap veel van de principes ervan regelrecht tegen.