Wet laat I.R.S. beslag leggen op rekeningen bij verdenking, geen misdrijf vereist
De praktijk heeft melkveehouders in Maryland, een sergeant in Virginia die spaart voor de studie van zijn kinderen en mevrouw Hinders, 67, die geld heeft geleend, haar creditcards heeft belast en een tweede hypotheek heeft genomen om haar restaurant draaiende te houden.
Hun geld is in beslag genomen op grond van een steeds controversiëler wordend rechtsgebied dat bekend staat als civielrechtelijke verbeurdverklaring van vermogensbestanddelen, waardoor wetshandhavers goederen in beslag kunnen nemen waarvan zij vermoeden dat deze verband houden met een misdrijf, zelfs als er geen strafrechtelijke aanklacht wordt ingediend. Volgens critici heeft deze stimulans geleid tot het ontstaan van een sleepnet voor de wetshandhaving, met meer dan 100 task forces die bankrapporten uitkammen, op zoek naar rekeningen om in beslag te nemen. Volgens de Bank Secrecy Act moeten banken en andere financiële instellingen stortingen in contanten van meer dan $10.000 melden. Maar omdat veel criminelen van die verplichting op de hoogte zijn, worden banken ook geacht verdachte transacties te melden, inclusief stortingspatronen onder de 10.000 dollar. Vorig jaar hebben banken meer dan 700.000 meldingen van verdachte activiteiten gedaan. Eigenaars die verwikkeld zijn in structureringszaken kunnen het zich vaak niet veroorloven om te vechten. Het mediane bedrag dat door de belastingdienst in beslag is genomen, was $ 34.000, volgens de analyse van het Institute for Justice, terwijl de juridische kosten gemakkelijk kunnen oplopen tot $ 20.000 of meer.
Er is niets illegaals aan het storten van minder dan $ 10.000 contant geld, tenzij het specifiek wordt gedaan om de meldingsplicht te omzeilen. Maar vaak is alleen een bankafschrift al genoeg voor onderzoekers om een inbeslagnamebevel te krijgen. In een geval op Long Island legde de politie bijna een jaar aan dagelijkse stortingen van een bedrijf voor, variërend van $5.550 tot $9.910. De agent schreef in zijn aanhoudingsbevel dat het patroon, gebaseerd op zijn opleiding en ervaring, “overeenkomt met structurering”. De overheid nam 447.000 dollar in beslag van het bedrijf, een cash-intensieve snoep- en sigarettendistributeur die al 27 jaar door één familie wordt gerund.
Er zijn vaak legitieme zakelijke redenen om stortingen onder de 10.000 dollar te houden, zei Larry Salzman, een advocaat van het Institute for Justice die mevrouw Hinders en de familie uit Long Island pro bono vertegenwoordigt. Zo had een eigenaar van een kruidenierszaak in Fraser, Michigan, een verzekeringspolis die slechts tot $10.000 contant geld dekte. Wanneer hij de limiet naderde, deed hij een storting.
Mevrouw Hinders zei dat ze niet op de hoogte was van de meldingsplicht en dat ze decennia lang dacht dat ze iedereen een plezier had gedaan.