Święty Filip Apostoł

Święty Filip Apostoł, (ur., Betsaida Galilejska – zm. I w.; święto zachodnie – 3 maja, święto wschodnie – 14 listopada), jeden z Dwunastu Apostołów. Wymieniony tylko z imienia na listach apostołów w Ewangeliach synoptycznych, jest częstą postacią w Ewangelii według Jana, według której (1, 43-51) pochodził z Betsaidy, odpowiedział na wezwanie Jezusa („Pójdź za Mną”) i przyczynił się do powołania św. Nathanaela (prawdopodobnie św. Bartłomieja Apostoła), którego przyprowadził do Jezusa.

W chwili powołania Filip należał, jak się wydaje, do grupy pozostającej pod wpływem św. Uczestniczył w cudzie rozmnożenia chleba i ryb (J 6, 5-9), stąd jego symbol w sztuce średniowiecznej – bochen. Wraz ze św. Andrzejem Apostołem przyniósł Jezusowi wiadomość, że pewni Grecy chcieli się z nim zobaczyć (J 12, 21-22). W Ewangelii Jana 14, 8-9, Filip poprosił Jezusa o objawienie Ojca, na co otrzymał odpowiedź: „Czyż jestem z wami tak długo, a jednak nie znasz mnie, Filipie? Kto mnie zobaczył, zobaczył i Ojca.”

Nic więcej nie wiadomo o nim z Nowego Testamentu. W późniejszych legendach często mylono go ze św. Filipem Ewangelistą (Filipem Diakonem), jednym z siedmiu diakonów pierwotnego Kościoła (Dz 6,5). Jego apostolat miał mieć miejsce na terenie Scytii, starożytnej krainy euroazjatyckiej. Według jednej tradycji zmarł z przyczyn naturalnych, według innej zaś z powodu ukrzyżowania, co tłumaczy jego inny średniowieczny symbol – wysoki krzyż. Dzieje Filipa są apokryficzne i pochodzą prawdopodobnie z III/IV wieku.