Życie Tymoteusza
Tymoteusz pochodził z Lystry. W Nowym Testamencie KJV, jest on wymieniony w sumie dwadzieścia osiem razy (dziewięć razy używając swojego znanego imienia i dziewiętnaście razy jako Tymoteusz). Jedna z tradycji kościelnych sugeruje, że urodził się około 17 r. n.e.
Matka Tymoteusza była Żydówką o imieniu Eunice. Później jednak została żydowską chrześcijanką (Dz 16:1, 2Tym 1:5). Jego ojciec był Grekiem (Gentile). Babcia Tymoteusza, ze strony matki, miała na imię Lois i ona również została chrześcijanką. Obie kobiety prawdopodobnie nawróciły się podczas pierwszej podróży ewangelizacyjnej Pawła do tego miasta w 46 r. n.e., kiedy uzdrowił on kalekiego człowieka, ale wkrótce potem został ukamienowany i zmartwychwstał (zob. Dz 14).
Według Pawła Tymoteusz został nauczony o Piśmie Świętym, kiedy był dzieckiem (2Tymoteusza 3:14-15). Zauważmy, że Stary Testament, który wielu ludzi lekceważy, był fundamentem, na którym można było osiągnąć zbawienie! Po raz pierwszy Paweł spotyka niezamężnego Tymoteusza w Listrze, około początku 50 r. n.e., wkrótce po rozpoczęciu swojej drugiej podróży misyjnej
W tym czasie Paweł spotkał Tymoteusza, a oni mieli odpowiednio 48 i 33 lata. Na podstawie rekomendacji kilku członków kościoła zarówno w mieście, jak i w Ikonium, Paweł postanowił zabrać młodego człowieka ze sobą w podróż, podczas której głosił ewangelię (Dzieje Apostolskie 16:2 – 3). Zanim to jednak nastąpi, apostoł płaci za jego obrzezanie (werset 3).
Jego wyjątkowy charakter i służba
Biblia podaje, że po tym, jak Tymoteusz został wyświęcony do służby przez Pawła i braci kościoła (1Tymoteusza 4:14, 2Tymoteusza 1:6), służył w co najmniej pięciu kościołach Nowego Testamentu (1Tymoteusza 3:1 – 2, 1Koryntian 4:17, Filipian 2:19 – 22, Dzieje 17:14 i 1Tymoteusza 1:3).
Tymoteusz towarzyszył Pawłowi przez większą część jego drugiej podróży po opuszczeniu Listry. Pismo Święte informuje nas, że był z apostołem w Efezie podczas jego trzeciej podróży misyjnej. Podczas pobytu w tym mieście on i niejaki Erastus zostali wysłani przez Pawła, by służyć braciom w Macedonii (Dzieje Apostolskie 19:22). Później spotyka się z innymi w Troadzie, aby towarzyszyć apostołowi w drodze przez Azję do Jerozolimy (Dz 20,4-5).
Paweł zostaje uwięziony w Rzymie, w 61 roku n.e., pod koniec swojej czwartej podróży misyjnej (Dz 28,16-31). W czasie pobytu w więzieniu pisze cztery listy, w trzech z nich wspomina, że był z nim Tymoteusz (Flp 1,1; 2,19; Kol 1,1; Filemon 1,1). Pod koniec swojej piątej i ostatniej podróży, będąc po raz drugi w Rzymie tuż przed śmiercią, prosi swojego najbliższego przyjaciela, aby go odwiedził i przyniósł mu osobiste egzemplarze swoich pism (2Tym 4:9, 13, 21).
Paweł dał świadectwo tym, którzy byli w Filippi, o wyjątkowym chrześcijańskim charakterze Tymoteusza i jego zaangażowaniu w szerzenie ewangelii. Powiedział: „Nie mam bowiem nikogo, kto byłby podobny, kto by się szczerze troszczył o was. . . Ale znacie dowód o nim, że jak dziecko z ojcem, służył ze mną w ewangelii (Filipian 2:20, 22).
Śmierć jako męczennik
Tradycja katolicka podaje, że Tymoteusz zmarł w Efezie, gdy miał ponad 80 lat (1913 Catholic Encyclopedia). Według pierwszego rozdziału „Księgi Męczenników” Foxe’a, zmarł w 97 r. n.e. stając na straży prawdy biblijnej. Foxe’s stwierdza, że był biskupem Efezu i został zamordowany, gdy powiedział tłumowi pogan, że ich bałwochwalcze obchody są śmieszne.