6 przykładów esejów o różnorodności na studia
Podczas pracy nad aplikacjami na studia, możesz natknąć się na eseje, które skupiają się na różnorodności, kulturze lub wartościach. Celem tych esejów jest podkreślenie wszelkich różnorodnych poglądów lub opinii, które możesz wnieść do kampusu. Uczelnie chcą mieć zróżnicowane ciało studenckie, które składa się z różnych środowisk, religii, grup etnicznych, orientacji seksualnych i zainteresowań. Te eseje są dla nich sposobem na sprawdzenie, co studenci mogą wnieść do ich szkoły.
Przykłady esejów o kulturze i różnorodności zostały napisane przez prawdziwych studentów. Dla każdego przykładu podajemy pierwszy projekt, co autor może poprawić i poprawioną wersję.
Przykład eseju o różnorodności
Uniwersytet Duke poszukuje utalentowanych, zaangażowanych studentów, którzy ucieleśniają szeroki zakres ludzkich doświadczeń; wierzymy, że różnorodność naszych studentów czyni naszą społeczność silniejszą. Jeśli chciałbyś podzielić się perspektywą, którą wnosisz lub doświadczeniami, które pomogłyby nam lepiej Cię zrozumieć – być może związanymi ze społecznością, do której należysz, Twoją orientacją seksualną lub tożsamością płciową, albo Twoją rodziną lub tłem kulturowym – zachęcamy Cię do tego. Twoje podanie czytają prawdziwi ludzie, a my chcemy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby zrozumieć i docenić prawdziwych ludzi aplikujących do Duke’a.
Przykład eseju na temat różnorodności w szkole wyższej, pierwszy szkic
Byłem spragniony. W moim portfelu znajdował się samotny banknot 10$, ostatecznie bezużyteczny w świecie szkolnych automatów. Z zadaniem uzupełnienia 1$ potrzebnego do kupienia butelki wody, zapasowe drobne, które zwykle chowały się na dnie mojego plecaka, zostały teraz wyłowione i leżały na moim biurku w zgrabnych stosach pięciocentówek i dziesięciocentówek. Wrzucone do zapasowego woreczka, monety pozostały na moim biurku, dopóki kolega z klasy nie wyrwał woreczka i nie trzymał go nad moją głową, skandując „Chcesz odzyskać swoje pieniądze, Żydzie?”. Zapomniałam o naszyjniku z gwiazdą Dawida, który zawsze nosiłam, ale zdałam sobie sprawę, że musiała go połączyć z monetami. Nie jest mi obca konfrontacja z antysemityzmem, ale nigdy wcześniej nie byłam celem ataku w mojej szkole. Chwyciłam swoją torbę i surowo kazałam jej odejść, ale chociaż uciekła, uderzenie pozostało. Ten incydent służy mi za przykład przeciwności, z jakimi będę się nadal spotykać wśród tych, którzy widzą we mnie jedynie stereotyp. Jednak, jak na ironię, ten incydent tylko zwiększył moją dumę jako członka społeczności żydowskiej i pomoże mi ogromnie, gdy będę wchodzić w nowe środowiska. Wiem, że muszę ciężko pracować, aby wydobyć moją unikalną perspektywę jako jednego z .2% Żydów na świecie. Będąc częścią społeczności, która promuje dumę, edukację i dawanie, czuję, że mogę przenieść te aspekty do każdej nowej społeczności, zwłaszcza takiej, której bliskie są te same idee: A Duke community.
Thoughts on the Essay and How It Could Be Improved
Ten esej dobrze odpowiada na zachętę, dając przykład doświadczenia autora jako członka społeczności, jednocześnie używając wspaniałych obrazów, które utrzymują czytelnika zaangażowanego. Jest też solidny głos narracyjny, który pomaga namalować obraz osobowości autora i tego kim jest.
Wybrali też odpowiednią strukturę dla eseju. Anegdota jest żywa i istotna, przyciąga czytelnika. Następnie, kilka ostatnich zdań refleksji wiąże ich doświadczenie z szerszym obrazem, aby dać poczucie, jak to łączy się z ich tożsamością, a zwłaszcza z ich tożsamością jako członka społeczności żydowskiej. W tych ostatnich kilku zdaniach jest jednak trochę miejsca na poprawę. Zdanie o ciężkiej pracy nad „wydobyciem” ich unikalnej perspektywy mogłoby zostać usunięte na rzecz zdania, które uszczegółowiłoby ich twierdzenie, że te doświadczenia zwiększyły ich dumę.
.