Dlaczego popiół?

Popiół nakłada się na nasze czoła w Środę Popielcową, w jednym z najbardziej kontrkulturowych aktów naszej wiary. Czyni się to z dwóch powodów: jako osobisty akt pamięci oraz jako znak lub świadectwo dla innych.

Popiół pochodzi ze spalonych palm z ubiegłorocznej celebracji Niedzieli Męki Pańskiej, która rozpoczyna Wielki Tydzień. Tak więc, popiół ten przywołuje nas do naszej ostatniej celebracji Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa dla nas. W tym pierwszym dniu Wielkiego Postu, rozpoczynamy podróż odnowy – od śmierci do życia. Jest to okres radosny. Będziemy składać ofiary, aby spróbować pozwolić Bogu zreformować nasze pragnienia, ale jest to czas dla Boga, aby był hojny dla nas.

Kiedy popiół jest umieszczany na naszych czołach, ministrant wypowiada jedną z dwóch formuł, aby pomóc nam pamiętać, kim jesteśmy i do jakiej misji jesteśmy posłani:

„Pamiętaj, mężczyzno/kobieto, że jesteś prochem i do prochu powrócisz.”

„Odwróć się od grzechu i bądź wierny Ewangelii.”

Przypomina się nam, że jesteśmy stworzeniami i że nasze życie zostało nam dane. Ale przypomina się nam również, że nasz trwały dom jest w wieczności, z Bogiem. To nie jest nasz trwały dom.

Przypomina się nam, że naszym powołaniem jest odwrócić się od grzechu i uwierzyć w Dobrą Nowinę o naszym zbawieniu w Jezusie. To jest radosne przypomnienie. Z pewnością stawia przed nami wyzwania, ale przypomina nam, dlaczego chcemy odwrócić się od grzechu.

Na koniec, nosimy nasz popiół jako znak. To nie jest chełpliwy znak, przez który mówię: „Spójrzcie na mnie i zobaczcie, jaki jestem święty”. Nie, to jest o wiele bardziej jak: „Jestem gotów nosić ten znak w świecie i powiedzieć, że przypomniano mi, skąd pochodzę i dokąd zmierzam. Usłyszałem wezwanie, by odwrócić się od życia w grzechu i oddać swoje życie życiu według Ewangelii Jezusa”. I, od czasu do czasu, w tym świecie, który zbyt często jest uwikłany w zaprzeczanie śmierci, mogę być zobowiązany do odpowiedzi na pytanie: „Co to za smuga na twoim czole?”

Jeszcze teraz, mówi Pan, powróćcie do mnie całym swoim sercem, poszcząc, płacząc i smucąc się; Zmażcie wasze serca, a nie szaty, i powróćcie do Pana, waszego Boga. Bo łaskawy i miłosierny jest, powolny do gniewu, bogaty w dobroć i łagodny w karaniu. – Joel 2:12-13