Dun Dilution
Dun to dominująca cecha koniowatych charakteryzująca się rozjaśnieniem barwy ciała, pozostawiając głowę, dolne partie nóg, grzywę i ogon nierozjaśnione. Dun charakteryzuje się również zazwyczaj „prymitywnymi oznaczeniami” składającymi się z ciemnej pręgi grzbietowej, a czasami z pręgowania nóg, pręg barkowych i koncentrycznych znaków na czole (pajęczynki, pajęczynki). Dun z prymitywnymi oznaczeniami jest uważany za „stan dziki” i występuje u innych koniowatych, takich jak konie Przewalskiego, zebry i dzikie osły. Ekspresja prymitywnych oznaczeń (z dunem lub bez) u koni domowych jest zmienna, przy czym ciemna pręga grzbietowa jest najbardziej spójną i widoczną cechą. Dun rozcieńcza zarówno czerwony jak i czarny pigment, a wynikające z tego kolory wahają się od morelowego, złotego, ciemnoszarego, oliwkowego i wielu innych subtelnych odmian. Dun występuje u wielu ras koni, w tym (ale nie tylko) u Appaloosa, Bashkir Curly, ras koni iberyjskich (rzadko, z wyjątkiem Sorraias), konia islandzkiego, Mustanga, Norweskiego Fiorda, Paint, Paso Fino, Peruvian Paso, Quarter Horse i kilku ras kucyków. Nazwy przypisane do różnych odcieni dun różnią się w zależności od rasy.
Rozcieńczenie Dun wynika z promieniście asymetrycznego odkładania pigmentu w rosnących włosach kontrolowanego przez zlokalizowaną ekspresję genu TBX3 w mieszkach włosowych. Brak rozcieńczenia Dun (bardziej obwodowa dystrybucja pigmentu we włosach) wynika z delecji 1,617 bp DNA, która upośledza ekspresję TBX3 w mieszkach włosowych. Wykazano, że dodatkowa zmiana SNP reguluje obecność lub brak prymitywnych oznaczeń. Trzy allele wyjaśniają zatem fenotypy związane z rozcieńczeniem Dun – D (obecność rozcieńczenia Dun i prymitywnych oznaczeń), nd1 (nie rozcieńczone Dun; prymitywne oznaczenia są obecne, ale ekspresja jest zmienna), nd2 (delecja 1,617 bp, nie rozcieńczone Dun, prymitywne oznaczenia nieobecne). W odniesieniu do interakcji wariantów, D jest dominujący nad nd1 i nd2; nd1 jest dominujący nad nd2.
Testowanie pod kątem rozcieńczenia dun pozwala hodowcom zidentyfikować zwierzęta homozygotyczne (zwierzęta z dwiema kopiami wariantu), które zawsze dadzą potomstwo o rozcieńczeniu dun.