Henry Phillips

Znaczenie śruby krzyżakowej lub śruby Phillipsa polega na jej właściwości samocentrowania. W 1933 r. Henry Phillips zakupił prawa do śruby z gniazdem i przeprojektował śrubę z wgłębieniem w kształcie krzyża. W przeciwieństwie do tradycyjnej śruby z gniazdem, która wymagała od osoby jednoczesnego wyśrodkowania śruby w otworze, stabilnego osadzenia śrubokręta w gnieździe, a następnie użycia śrubokręta do obrócenia śruby, krzyżakowy łeb śruby Phillipsa mocno przylegał do śrubokręta bez potrzeby centrowania śruby w otworze.

Kiedy w latach dwudziestych XX wieku zaczęto montować samochody i inne produkty na ruchomych liniach montażowych, dla inżynierów stało się jasne, że produkcję masową można znacznie usprawnić poprzez opracowanie samocentrującej się śruby, która współpracowałaby z elektronarzędziami.

W ciągu następnych kilku lat Phillips zgłosił kilka patentów na ten projekt i założył firmę Phillips Screw Company. Phillips początkowo napotkał trudności w przekonaniu producentów do produkcji swojej nowej śruby. Wytrwał i w końcu przekonał American Screw Company do udzielenia licencji i produkcji swojej innowacji. American Screw przekonała General Motors do przetestowania śrub Phillipsa na swojej linii montażowej, a GM użyła nowego łącznika do produkcji swojego Cadillaca z 1936 roku. Pomogło to przyspieszyć produkcję i zostało szybko zaadoptowane przez innych producentów samochodów z Detroit. Do 1940 roku 85% firm produkujących śruby miało zapewnioną licencję od Phillipsa na produkcję jego projektu.