Naprawa ścięgna Achillesa

Opis

Ścięgno Achillesa łączy mięśnie łydki z łydką (kością piętową) i jest jednym z ważnych ścięgien w ludzkim ciele. Głównym zadaniem ścięgna Achillesa jest zgięcie podeszwowe stopy. Typowe patologie obejmują: tendinopatię, naderwanie lub zerwanie. Przykładowe mechanizmy urazu w przypadku zerwania to: upadek z wysokości, silne zgięcie podeszwowe stawu skokowego (np. podczas skakania z wyprostowanym kolanem) lub użycie stopy do przerwania upadku w przypadku potknięcia. W badaniu klinicznym ścięgno Achillesa objawia się wyczuwalną przy palpacji szczeliną, zwiększonym biernym zgięciem grzbietowym, brakiem uniesienia pięty oraz pozytywnym wynikiem testu Thompsona. Zerwanie ścięgna Achillesa jest leczone zachowawczo przy pomocy gipsu lub chirurgicznie poprzez naprawę ścięgna Achillesa.

Po więcej szczegółów na temat zerwania ścięgna Achillesa odwiedź tę stronę.

Interwencja zachowawcza vs chirurgiczna

W literaturze toczy się wiele dyskusji na temat leczenia zerwania ścięgna Achillesa, z dwiema opcjami obejmującymi podejście zachowawcze lub chirurgiczne. Wiele badań wykazało, że odsetek ponownych zerwań jest wyższy w przypadku postępowania nieoperacyjnego. Najnowsze badania wykazały, że odsetek ponownych zerwań jest porównywalny lub lepszy w porównaniu z interwencją chirurgiczną. Jednak wiele osób nadal poddaje się leczeniu operacyjnemu, a fizjoterapeuci nadal będą ich odwiedzać w celu rehabilitacji pooperacyjnej w swoich klinikach.

Odwiedź stronę poświęconą zerwaniu ścięgna Achillesa, aby uzyskać informacje na temat leczenia zachowawczego.

Pre-op

Przed operacją należy zastosować ogólne zabiegi zmniejszające obrzęk (odpoczynek, lód, ucisk, uniesienie). Idealnie byłoby, gdyby operacja odbyła się w ciągu tygodnia od pęknięcia.

Opis zabiegu

Istnieje wiele technik wykonywania tego zabiegu, w tym nacięcia poprzeczne, przyśrodkowe i podłużne. Staw skokowy jest ustawiany w pozycji neutralnej, a przecięte końce ścięgna są zszywane razem. Następnie chirurg wykonuje pełen zakres ruchu stawu skokowego w celu sprawdzenia integralności naprawy. Często stosuje się gips, przy czym technika operacyjna decyduje o tym, jak długo gips pozostanie na miejscu. Wielu chirurgów koncentruje się obecnie na wczesnym obciążaniu stawu i wykonywaniu ruchów biernych w celu poprawy gojenia ścięgna. Nowa małoinwazyjna technika polega na wykorzystaniu kości ramiennej przez dwa nacięcia w linii pośrodkowej. Technika ta pozwala zachować integralność skóry w miejscu najbardziej narażonym na przerwanie ciągłości w przypadku otwartej rekonstrukcji z pionowym nacięciem. W innym badaniu zalecono naprawę przezskórną u sportowców rekreacyjnych i u pacjentów zaniepokojonych wyglądem zewnętrznym, a naprawę otwartą u wszystkich sportowców wysokiej klasy, którzy nie mogą sobie pozwolić na jakąkolwiek szansę ponownego zerwania.”

Post-Op

Wczesna mobilizacja po naprawie ścięgna achillesa została zgłoszona jako korzystna pod względem pooperacyjnego powrotu do zdrowia i poprawy unaczynienia ścięgna. Pomimo rosnącego poparcia dla przyspieszonych procedur rehabilitacyjnych, nadal nie ma zgody co do najbardziej preferowanego protokołu. Protokoły zostały opracowane przez Brumanna i wsp. oraz Braunsteina i wsp.

Zobacz następujące protokoły kliniczne:

• Fowler Kennedy
• Indiana Total Therapy
• Ballart orthopaedics

Dutton opisuje trzy fazy rehabilitacji pooperacyjnej po naprawie ścięgna Achillesa.

Faza I

Faza I trwa zazwyczaj trzy tygodnie.

Cele tej fazy są następujące:

• Kontrola obrzęku i ochrona miejsca naprawy
• Minimalizacja zrostu blizny i szkodliwych skutków unieruchomienia
• Postęp do pełnego noszenia ciężaru ciała zgodnie z tolerancją/wskazaniami
• Ból 5/10 lub mniej, siła 4/5 wszystkich mięśni kończyn dolnych z wyjątkiem zginaczy podeszwowych

Interwencje fazy I obejmują:

• Modalności dla bólu i obrzęku
• Stretching dużych grup mięśniowych kończyn dolnych, gastrocnemius/soleus dodany w 3 tygodniu
• AROM: plantar and dorsiflexion 3×5; 3 razy dziennie; dodaj inversion i eversion w 2 tygodniu
• Izometria stopy/ stawu skokowego w 2 tygodniu; ćwiczenia z taśmą tydzień 3
• Trening proprioceptywny dla kończyn dolnych; Trening chodu
• Ćwiczenia sercowo-naczyniowe kończyn górnych
• Mobilizacja stawów i praca z tkankami miękkimi, według wskazań

Faza II

Faza II trwa zazwyczaj od 4-6 tygodnia po operacji.

Cele dla tej fazy są następujące:

• Normalizacja wzorca chodu
• Pełny ROM stawu skokowego
• 5/5 siły kończyn dolnych
• Powrót do pełnej zdolności ADL
• Ból zgłaszany jako <2/10
• Reakcje proprioceptywne równe po stroniechirurgicznych

Interwencje fazy II obejmują:

• Giętkość stawu skokowego przy różnych kątach kolana
• Progresywne wzmacnianie zamkniętego łańcucha kinetycznego kończyn dolnych
• Postęp sercowo-naczyniowy
• Trening proprioceptywny na różnych powierzchniach
• Ćwiczenia manualne z oporem i mobilizacje stawów, według wskazań

Faza III

Faza III trwa zazwyczaj od 6 do 15 tygodnia po operacji.

Cele dla tej fazy są następujące:

• Wprowadzenie programu biegowego
• Poprawa równowagi i koordynacji
• Zwiększenie szybkości aktywności
• Powrót do sportu

Interwencje w fazie III obejmują:

• Progresywne wzmacnianie stawu skokowego i kończyn dolnych
• Ćwiczenia zwinności
• Podwójne podnoszenie/opuszczanie pięty postępujące do podnoszenia pięty pojedynczą nogą z różną prędkością

W ostatnim przeglądzie systematycznym przeprowadzonym przez Brumanna i współpracowników (2014) zidentyfikowano najbardziej aktualny protokół rehabilitacyjny dla naprawy ścięgna achillesa. Podsumowali oni swoje ustalenia następującymi wytycznymi;

Tydzień 0 – 2

• Nil ankle RoM
• Orteza zamocowana przy 30° PF
• Postęp do pełnego noszenia ciężaru ciała (FWB)

Tydzień 3 – 6

• FWB
• Aktywna kostka RoM 0-.30°
• Orteza ograniczona do plantargrade (0° DF) do 30° PF

Tydzień 7+

• Pełne RoM
• Bez ortezy

1. 1.0 1.1 Chiodo CP, Glazebrook M, Bluman EM, Cohen BE, Femino JE, Giza E, et al. American Academy of Orthopaedic Surgeons clinical practice guideline on treatment of Achilles tendon rupture. J Bone Joint Surg Am 2010;92(14):2466-8.
2. Gulati V, Jaggard M, Al-Nammari SS, Uzoigwe C, Gulati P, Ismail N, Gibbons C, Gupte C. Management of achilles tendon injury: a current concepts systematic review. World journal of orthopedics. 2015 May 18;6(4):380.
3. Willits K, Amendola A, Bryant D, Mohtadi NG, Giffin JR, Fowler P, Kean CO, Kirkley A. Operative versus nonoperative treatment of acute Achilles tendon ruptures: a multicenter randomized trial using accelerated functional rehabilitation. JBJS. 2010 Dec 1;92(17):2767-75.
4. 4.0 4.1 Dutton M. Orthopaedic Examination, Evaluation, and Intervention. New York, NY:McGraw-Hill:2004.
5. Carmont MR, Maffulli N. Less invasive Achilles tendon reconstruction. BMC Musc Dis. 2007:8(100).
6. Bradley JP, Tibone JE. Percutaneous and open surgical repairs of Achilles tendon ruptures: A comparative study. AJSM. 1990;18:188-195.
7. Brumann, M., Baumbach, S. F., Mutschler, W., & Polzer, H. Accelerated rehabilitation following Achilles tendon repair after acute rupture-Development of an evidence-based treatment protocol. Injury. 2014
8. Braunstein M, Baumbach SF, Boecker W, Carmont MR, Polzer H. Development of an accelerated functional rehabilitation protocol following minimal invasive Achilles tendon repair. Chirurgia Kolana, Traumatologia Sportowa, Artroskopia. 2015:1-8.
9. Brumann, M., Baumbach, S. F., Mutschler, W., & Polzer, H. Accelerated rehabilitation following Achilles tendon repair after acute rupture-Development of an evidence-based treatment protocol. Injury. 2014

10. Khan, Riaz JK, et al. „Treatment of acute Achilles tendon ruptures: a meta-analysis of randomized, controlled trials.” JBJS 87.10 (2005): 2202-2210. (Poziom 1A)

11. Olsson, Nicklas, et al. „Stable surgical repair with accelerated rehabilitation versus nonsurgical treatment for acute Achilles tendon ruptures: a randomized controlled study.” The American journal of sports medicine 41.12 (2013): 2867-2876 (poziom 1B)

12. Huang, Jiazhang, et al. „Rehabilitation regimen after surgical treatment of acute Achilles tendon ruptures: a systematic review with meta-analysis.” The American journal of sports medicine43.4 (2015): 1008-1016. (Poziom 1A)

13. Kearney, Rebecca S., et al. „A systematic review of early rehabilitation methods following a rupture of the Achilles tendon.” Physiotherapy 98.1 (2012): 24-32. (Poziom 1A)

14. Kangas, Jarmo, et al. „Early functional treatment versus early immobilization in tension of the musculotendinous unit after Achilles rupture repair: a prospective, randomized, clinical study.” Journal of Trauma and Acute Care Surgery 54.6 (2003): 1171-1180. (Poziom 2B)