Nomenklatura kwasów karboksylowych

Nazwa kwasów karboksylowych, które zawierają inne grupy funkcyjne

Kwasy karboksylowe mają najwyższy priorytet w nomenklaturze w systemie IUPAC. Oznacza to, że grupa karboksylowa otrzymuje najniższy możliwy numer lokalizacji i dołączony jest odpowiedni przyrostek nomenklaturowy. W przypadku cząsteczek zawierających grupy funkcyjne kwasów karboksylowych i alkoholi, grupa OH jest nazywana podstawnikiem hydroksylowym. Jednakże, l w hydroksylu jest zazwyczaj usuwane.

W przypadku cząsteczek zawierających kwas karboksylowy i grupy funkcyjne aldehydów i/lub ketonów podstawnik karbonylowy jest nazywany podstawnikiem „Oxo”.

W przypadku cząsteczek zawierających kwas karboksylowy i aminową grupę funkcyjną, amina jest nazywana podstawnikiem „aminowym”.

Gdy kwasy karboksylowe są dołączone do alkenu, obowiązuje następująca kolejność:

(numer lokalizacji alkenu)-(nazwa prefiksowa najdłuższego łańcucha węglowego pomniejszona o końcówkę -an)-(końcówka -enowa wskazująca na obecność alkenu i kwasu karboksylowego)

Pamiętajmy, że kwas karboksylowy ma pierwszeństwo, więc powinien otrzymać najniższy możliwy numer lokalizacji. Należy również pamiętać, że nomenklatura cis/tran lub E/Z dla alkenu musi być uwzględniona, jeśli to konieczne.