Onside kick

Począwszy od 1923 r., następujące dodatkowe ograniczenia w większości form futbolu amerykańskiego są istotne dla onside kick:

• Kick musi być wolne kopnięcie (kickoff, lub wolne kopnięcie po bezpieczeństwie; w szkole średniej piłki nożnej, ale nie NFL, rzadkie sprawiedliwe kopnięcie catch może być również odzyskane na boku).
• Kopnięcie musi przekroczyć linię ograniczającą drużyny odbierającej (zwykle 10 jardów przed linią drużyny kopiącej), chyba że drużyna odbierająca dotknie piłkę przed tą linią.
• Drużyna kopiąca może tylko odzyskać i utrzymać posiadanie kopniętej piłki, ale nie może jej posunąć do przodu.
• Drużyna kopiąca nie może przeszkadzać w próbie złapania piłki w locie przez gracza strony odbierającej.

Nieco inaczej niż podczas puntu – gdzie jeśli drużyna kopiąca złapie lub odzyska piłkę, jest ona „zdołowana”, a drużyna otrzymująca posiada piłkę – podczas rzutu wolnego, piłka, która przekroczyła linię ograniczającą drużyny otrzymującej, jest zwykle żywą piłką, taką, że jeśli drużyna kopiąca złapie lub odzyska piłkę, zachowuje posiadanie. „Onside” jest więc teraz błędne określenie w futbolu amerykańskim; onside kick jest po prostu każdy rzut wolny, który jest kopnął w określony sposób, aby dać drużynie kopanie najlepszą szansę na odzyskanie posiadania – zazwyczaj w kierunku ukośnym i tak blisko do postępujących graczy z drużyny kopanie jak to możliwe.

The kicking team zazwyczaj stara się, aby piłka odbijać się wcześnie (aby usunąć możliwość bycia oskarżonym o przeszkadzanie w złapaniu) i być dostępne około 20 jardów przed miejscem kopnięcia. Jedna technika, przydatna zwłaszcza na twardej lub sztucznej powierzchni, jest kopnięcie piłki w taki sposób, że obraca się koniec do końca przy ziemi i sprawia, że nagłe odbicie wysoko w powietrzu. Podłużny kształt futbolu amerykańskiego sprawia, że odbija się nieprzewidywalnie, zwiększając prawdopodobieństwo, że drużyna odbierająca będzie muff złapać. Alternatywą jest kopnięcie piłki z dużą siłą bezpośrednio na przeciwnika. Jeśli piłka dotknie zawodnika, ale ten nie może jej zabezpieczyć, staje się ona żywa, niezależnie od tego, czy przebyła 10 jardów.

Gdy drużyna odbierająca spodziewa się rzutu karnego, często wystawia „drużynę rąk” złożoną z zawodników uzdolnionych w łapaniu lub zabezpieczaniu piłki w inny sposób. To jest tak, że mogą upewnić się, że zabezpieczenie posiadania, gdy piłka podróżuje niezbędne 10 jardów – drużyna odbierająca nie może po prostu odmówić dotknąć piłkę, jak piłka jest żywy raz, że podróżował 10 jardów i może być twierdził przez każdą drużynę; tak więc, jeśli zespół odbierający nie zrobić grę na piłkę, to sprawia, że dużo łatwiej dla drużyny kopanie to zrobić i przejąć posiadanie.

Tradycyjnie, onside kick miał swoją własną formację, w której pozostałe dziesięć graczy z drużyny kopiącej będzie linii po jednej stronie (lewej lub prawej) z kicker, w dążeniu do uzyskania jak najwięcej ludzi, jak to możliwe w jednym obszarze pola. To jest nadal popularne w szkole średniej piłki nożnej, jednak NCAA (a później NFL) wymagają teraz, że co najmniej czterech graczy linii się po każdej stronie kopacza. Aby to zwalczyć, niektóre zespoły (w tym Buffalo Bills, który był pionierem tej strategii) opracował „formację klastra”, w którym wszyscy gracze ustawić się za i bezpośrednio obok kopacza w tym, co jest skutecznie ruchome huddle. NFL ostatecznie zakazała również tego, ze zmianą zasad w 2009 r., która mówi, że „drużyna kopiąca nie może mieć więcej niż pięciu graczy zgrupowanych razem”; zmiana zasad została uznana za bezinteresowne celowanie w trenera drużyn specjalnych Bills Bobby’ego Aprila, ponieważ rzekomy powód zakazu (ryzyko kontuzji) miał znikome dowody na poparcie. Począwszy od sezonu 2018, NFL wymaga, aby drużyna kopiąca ustawiała się z pięcioma zawodnikami po każdej stronie piłki. Dodatkowo zawodnicy drużyny kopiącej muszą ustawiać się w określonej konfiguracji – po każdej stronie piłki co najmniej dwóch zawodników musi znajdować się między linią boczną a numerowanymi znacznikami jardów, a co najmniej dwóch musi znajdować się między numerami a hashmarkami. Jednocześnie NFL wymagała, aby co najmniej ośmiu członków drużyny odbierającej ustawiło się w 15-jardowej „strefie ustawienia” (między 10 a 25 jardem od miejsca kopnięcia).

W 2018 r. NFL nakazała również, aby żaden członek drużyny kopiącej, poza kopiącym, nie mógł ustawić się dalej niż 1 jard od miejsca kopnięcia. Wcześniej wszyscy członkowie drużyny kopiącej mogli ustawić się aż 5 jardów od miejsca kickoffu, pozwalając tej drużynie na wykonanie startu biegowego w kierunku kopnięcia onside.

Kopnięcie na boku jest zwykle techniką desperacji stosowaną, gdy zespół kopiący śledzi w wyniku z niewielką ilością czasu pozostałego w grze, w celu odzyskania piłki i zdobycia punktu ponownie. Kompromisem jest to, że w zwykłym przypadku, że zespół otrzymujący nie dostać posiadanie piłki, będzie miał lepszą pozycję i będzie musiał przejść piłkę mniej jardów, aby wynik. Jednakże, w sytuacji desperacji, początkowe pole position staje się mniej istotne, ponieważ drużyna odbierająca może skupić się na wybieganiu na zegar i zakończeniu gry. Jeśli drużyna kopiąca zdoła utrzymać posiadanie, wtedy zegar nie zatrzymuje się automatycznie, tak jak by to miało miejsce, gdyby piłka została przekazana między drużynami (choć może się zatrzymać z innych powodów).

Okresowo trenerzy piłkarscy próbują zaskoczyć kopnięcia z zaskoczenia, aby złapać graczy przeciwnika z zaskoczenia i bez „drużyny rąk” na boisku. Godne uwagi przykłady z gier mistrzowskich obejmują Super Bowl XXX, gdzie trener Pittsburgh Steelers Bill Cowher zadzwonił do kopnięcia bocznego na początku czwartego kwartału, gdy trailing 20-10, który został pomyślnie odzyskany, i Super Bowl XLIV, gdzie New Orleans Saints wykonał onside kickoff, aby rozpocząć drugą połowę i pomyślnie przekształcił posiadanie w przyłożenie. W 2016 College Football Playoff National Championship, przy wyniku remisowym 24-24 w połowie czwartej kwarty, Alabama Crimson Tide skutecznie wykonał onside kick przeciwko Clemson Tigers, co doprowadziło do przyłożenia, które dało Alabamie prowadzenie i ostateczne zwycięstwo.

Kopnięcie onside jest uważane za udane, jeśli drużyna kopiąca odzyskuje piłkę. Pomiędzy 2001 a 2010 rokiem, zaskakujące kopy boczne były udane w 60% przypadków, podczas gdy spodziewane kopy boczne były udane w mniej niż 20% przypadków. Inne badanie, obejmujące tylko sezony 2005 i 2006, również wykazało podobne rozbieżności w zależności od tego, czy obrona spodziewa się rzutu na boku. W związku z tym, niektórzy analitycy sugerują, że zaskakujące kopy onside są niedostatecznie wykorzystywane. W 2014 roku, Indianapolis Colts rutynowo korzystali z kopów bocznych, z trzech w pierwszych 6 meczach sezonu, często na początku meczu. Każda z nich zakończyła się sukcesem.

Ogółem, od czasu tych zmian zasad, wskaźnik skuteczności kopów onside znacznie spadł. W sezonie 2018 NFL tylko cztery z 52 kopnięć (8%) zakończyły się sukcesem, a liczba ta spadła do 6% (dwa z 32) przez pierwsze jedenaście tygodni 2019 r.

.