Ortoreksja

Chociaż nie jest formalnie uznana w podręczniku diagnostyczno-statystycznym, świadomość na temat ortoreksji rośnie. Termin „ortoreksja” został ukuty w 1998 r. i oznacza obsesję na punkcie prawidłowego lub „zdrowego” odżywiania się. Chociaż świadomość i troska o jakość odżywczą spożywanych pokarmów nie stanowi problemu sama w sobie, osoby cierpiące na ortoreksję stają się tak zafiksowane na punkcie tak zwanego „zdrowego odżywiania”, że w rzeczywistości szkodzą własnemu samopoczuciu.

Bez formalnych kryteriów diagnostycznych trudno jest dokładnie oszacować, ile osób cierpi na ortoreksję i czy jest to samodzielne zaburzenie odżywiania, rodzaj istniejących zaburzeń odżywiania, takich jak anoreksja, czy forma zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego. Badania wykazały, że wiele osób z ortoreksją ma również zaburzenia obsesyjno-kompulsywne.

Objawy ostrzegawcze & SYMPTOMY ORTOREKSJI

• Kompulsywne sprawdzanie list składników i etykiet z wartościami odżywczymi
• Wzrost obaw o zdrowie składników
• Wycinanie coraz większej liczby grup żywności (wszystkie cukry, wszystkie węglowodany, cały nabiał, całe mięso, wszystkie produkty pochodzenia zwierzęcego)
• Niezdolność do jedzenia czegokolwiek poza wąską grupą pokarmów, które są uważane za „zdrowe” lub „czyste”
• Niezwykłe zainteresowanie zdrowiem tego, co jedzą inni
• Spędzanie godzin dziennie na myśleniu o tym, jakie jedzenie może być serwowane na nadchodzących imprezach
• Wykazywanie wysoki poziom niepokoju, gdy „bezpieczna” lub „zdrowa” żywność nie jest dostępna
• Obsesyjne śledzenie blogów o jedzeniu i „zdrowym stylu życia” na Twitterze i Instagramie
• Zaniepokojenie wyglądem ciała może, ale nie musi występować

ZDROWE KONSEKWENCJE ORTOREKSJI

Podobnie jak anoreksja, ortoreksja wiąże się z ograniczeniem ilości i różnorodności spożywanych pokarmów, przez co istnieje prawdopodobieństwo niedożywienia. Z tego względu oba zaburzenia mają wiele takich samych konsekwencji fizycznych.

• Dowiedz się więcej o konsekwencjach zdrowotnych >
• Dowiedz się więcej o statystykach dotyczących zaburzeń odżywiania >

Leczenie

Nie ma obecnie opracowanych metod leczenia klinicznego specjalnie dla ortoreksji, ale wielu ekspertów od zaburzeń odżywiania traktuje ortoreksję jako odmianę anoreksji i/lub zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Dlatego też leczenie zazwyczaj obejmuje psychoterapię mającą na celu zwiększenie różnorodności spożywanych pokarmów i ekspozycji na pokarmy wywołujące lęk lub budzące obawy, a także, w razie potrzeby, przywracanie wagi.