PMC

Wyniki i dyskusja

W okresie objętym badaniem uzyskano łącznie 137 izolatów szpitalnych bakterii Gram-dodatnich. Najczęściej izolowanym drobnoustrojem był Staphylococcus aureus (n = 77, 56,2%), następnie Enterococcus spp. (n = 30, 21,9%), Staphylococcus epidermidis (n = 21, 15.3%), Staphylococcus hemolyticus (n = 5, 3,6%), Streptococcus group D (n = 2, 1,5%), Streptococcus pneumoniae (n = 1, 0,7%) i Streptococcus viridans (n = 1, 0,7%). Wszystkie gronkowce były wrażliwe na wankomycynę, dlatego nie wykonywano testu E na wankomycynę dla tych szczepów.

W tabeli 1 przedstawiono wyniki testu E dla każdego z badanych antybiotyków wobec wyizolowanych drobnoustrojów wraz z obserwowanymi wartościami/zakresami MIC na każdym poziomie wrażliwości. Żaden z izolatów opornych na ciprofloksacynę i wankomycynę w teście dyfuzyjno-krążkowym nie wykazał wrażliwości w metodzie E-test. Istotne różnice między wynikami testu dyfuzyjnego i E-testu zaobserwowano dla klindamycyny i meropenemu wobec S. aureus (odpowiednio p = 0,01 i 0,04) oraz Enterococcus spp (odpowiednio p = 0,03 i 0,02). Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy wynikami dyfuzji krążkowej i E-testu dla pozostałych drobnoustrojów.

Okresowa ocena wzorca oporności drobnoustrojów powszechnie występujących w szpitalach jest niezbędna do doboru odpowiedniego schematu antybiotykoterapii u pacjentów z manifestacją zakażenia. Prawidłowa ocena pacjenta, pobranie odpowiedniej próbki biologicznej i koordynacja działań z ekspertem w dziedzinie mikrobiologii klinicznej pomagają pracownikom służby zdrowia. Istnieją pewne kontrowersje dotyczące wyników metod, które były stosowane do oceny wrażliwości drobnoustrojów na środki przeciwdrobnoustrojowe. Metoda dyfuzyjno-krążkowa jest rutynowym testem laboratoryjnym służącym do oznaczania wrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki w naszych szpitalach. Wyniki tego testu są podawane jako wrażliwe, średnio wrażliwe lub oporne. W związku z rozwojem oporności drobnoustrojów i zmianą wrażliwości bakterii na antybiotyki, ważna jest ocena MIC dla każdego drobnoustroju chorobotwórczego. Do określania MIC stosuje się seryjne rozcieńczenia lub testy E. Seryjne rozcieńczanie jest metodą precyzyjną, ale czasochłonną i zależną od personelu.

Nasze dane wykazały akceptowalną zgodność pomiędzy wynikami lekowrażliwości drobnoustrojów na podstawie testu dyfuzyjno-krążkowego a wynikami metody E-test dla cefalotyny, oksacyliny, ciprofloksacyny, wankomycyny i teikoplaniny, natomiast wystąpiły istotne różnice pomiędzy wynikami dla klindamycyny i meropenemu. W poprzednich badaniach odnotowano różne poziomy zgodności pomiędzy E-testem i dyfuzją krążkową w określaniu wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe, w zależności od rodzaju konkretnych organizmów i antybiotyków stosowanych w badaniach (7-9). W ostatnim badaniu przeprowadzonym przez Erfani i wsp. metodą E-testu oznaczono szczepy E.coli oporne na pięć antybiotyków w teście dyfuzyjno-krążkowym. Metodą E-test 47,7% szczepów było wrażliwych na nitrofurantoinę, 21,1% na gentamycynę i 10,5% na kotrimoksazol, cyprofloksacynę i ceftazydym (10). Wydaje się zatem, że poziom zgodności dla tych dwóch metod zależy zarówno od antybiotyku, jak i drobnoustroju, który był badany. Również rodzaj zastosowanych krążków z antybiotykami może mieć wpływ na wyniki, gdyż jakość krążków różnych producentów może nie być podobna. Na podstawie wyników oznaczania wrażliwości szczepów S.aureus, S.epidermidis i Enterococcus na leki przeciwbakteryjne można stwierdzić, że metoda E-test jest bardziej precyzyjna dla klindamycyny i meropenemu. W przypadku cefalotyny, oksacyliny, ciprofloksacyny, wankomycyny i teikoplaniny metoda dyfuzyjno-krążkowa ma akceptowalną czułość w wykrywaniu wzoru oporności tych drobnoustrojów. Jednakże, lepiej jest stosować metodę E-test dla szczepów Stapylococcus i Enterococcus, które wykazują oporność na krążki z cefalotyną lub oksacyliną, ponieważ organizmy o obniżonej (pośredniej) wrażliwości na te antybiotyki mogą wykazywać oporność na krążki. Ponadto, ze względu na niektóre doniesienia o zmniejszonej wrażliwości klinicznie istotnych gronkowców na glikopeptydowe środki przeciwbakteryjne, takie jak wankomycyna (11, 12), można zalecić stosowanie testu E z wankomycyną, jeśli jakikolwiek szczep gronkowca wykazuje oporność na jej krążki. Taki sam wniosek wyciągnięto w badaniu, w którym porównywano te dwie metody podawania wankomycyny wobec izolatów gronkowców koagulazoujemnych (CoNS) (13); w badaniu tym cztery izolaty CoNS były oporne na wankomycynę metodą dyfuzyjno-krążkową, podczas gdy wykazywały na nią wrażliwość metodą E-testu. Zalecenie to może mieć również zastosowanie w przypadku szczepów Enterococcus opornych na teikoplaninę w postaci krążka.

.