Prawdziwa historia Święta Dziękczynienia jest w rzeczywistości krwawą opowieścią
W Stanach Zjednoczonych Święto Dziękczynienia to czas bycia z rodziną, cieszenia się paradami, próbowania wielu pysznych potraw i często podróżowania.
Amerykańscy studenci są zwykle uczeni, że tradycja ta sięga Pielgrzymów, angielskich dysydentów religijnych, którzy pomogli założyć kolonię Plymouth w dzisiejszym Massachusetts w latach 1620.
Jakie są dzieje
Jak głosi historia, przyjaźni rdzenni Amerykanie przybyli, aby nauczyć osadników, jak przetrwać w Nowym Świecie. Następnie w 1621 r. wszyscy zebrali się na uczcie. Wśród uczestników było co najmniej 90 mężczyzn z plemienia Wampanoag i około 50 ocalałych pasażerów Mayflower. Uczta trwała trzy dni i zawierała menu z jelenia, ptactwa domowego i kukurydzy, jak podaje Smithsonian Magazine.
Właściwie uczty z okazji Święta Dziękczynienia poprzedzały Plymouth. Kilka miejscowości było nawet znanych z tego, że ubiegały się o pierwsze Święto Dziękczynienia dla siebie.
Współczesna definicja Święta Dziękczynienia obraca się wokół jedzenia indyka, ale w wiekach minionych była to bardziej okazja do aktywności religijnej. Legendarne biesiady w Plymouth w 1621 r. pozostają w powszechnej pamięci, ale sami Pielgrzymi prawdopodobnie uznaliby dzień modlitwy w 1623 r. za pierwsze prawdziwe „Święto Dziękczynienia”, jak podaje blog The History of Massachusetts.
Inni wskazują na rok 1637 jako prawdziwy początek Święta Dziękczynienia, ze względu na fakt, że gubernator kolonii Massachusetts, John Winthrop, ogłosił dzień dziękczynienia, aby uczcić żołnierzy kolonialnych, którzy właśnie zamordowali 700 mężczyzn, kobiet i dzieci z plemienia Pequot na terenie dzisiejszego Mystic w stanie Connecticut.
Tak czy inaczej, popularna narracja o początkowym święcie plonów, która przetrwała, jest zasługą Abrahama Lincolna.
Nowe sposoby świętowania tych dat wymazały również ze zbiorowej pamięci to, co wydarzyło się między Wampanoagami a Anglikami pokolenie później.
Massosoit, główny wódz Wampanoagów, okazał się kluczowym sojusznikiem angielskich kolonistów w latach po osiedleniu się w Plymouth. Zawarł z przybyszami pakt o wyłączności na handel i sprzymierzył się z nimi przeciwko Francuzom i innym lokalnym plemionom, takim jak Narragansetts. Jednak z czasem sojusz ten stał się napięty.
O czym wielu zapomina w związku ze Świętem Dziękczynienia
Władze Plymouth zaczęły sprawować kontrolę nad „większością aspektów życia Wampanoagów”, w miarę jak osadnicy pochłaniali coraz więcej ziemi. Gilder Lehrman Institute of American History oszacował, że choroba już zmniejszyła populację Indian w Nowej Anglii o 90% w latach 1616-1619, ponieważ tubylcy nadal umierali na to, co koloniści nazywali „indiańską gorączką”.
Do czasu, gdy syn Massasoita, Metacomet, znany Anglikom jako „król Filip”, odziedziczył przywództwo, stosunki się popsuły. Wojna „króla Filipa” rozpoczęła się, gdy kilku jego ludzi zostało straconych za zamordowanie tłumacza Punkapoag i nawróconego na chrześcijaństwo Johna Sassamona.
Wojownicy Wampanoagów odpowiedzieli serią najazdów, a Konfederacja Kolonii Nowej Anglii wypowiedziała wojnę w 1675 roku. Początkowo neutralna kolonia Rhode Island i Providence Plantations zostały w końcu wciągnięte do walki, podobnie jak inne pobliskie plemiona, takie jak Narragansetts. Wojna była krwawa i wyniszczająca.
Springfield, Massachusetts zostało doszczętnie spalone. Wampanoagowie porwali kolonistów dla okupu. Brytyjskie siły zaatakowały Narragansetts w lodowatym bagnie za ukrywanie uciekających Wampanoagów. Osadnicy w odległych osadach przenieśli się na bardziej ufortyfikowane tereny, podczas gdy Wampanoagowie i sprzymierzone plemiona zostały zmuszone do ucieczki ze swoich wiosek.
W międzyczasie Metacometowi zadano porażający cios, gdy przekroczył granicę Nowego Jorku, by zwerbować sojuszników. Został odparty i zaatakowany przez Mohawków. Po powrocie do domu przodków w Mount Hope, został zastrzelony w ostatniej bitwie. Syn człowieka, który utrzymywał i świętował z Kolonią Plymouth został ścięty i rozczłonkowany, zgodnie z „It Happened in Rhode Island”. Jego sojusznicy również zostali zabici lub sprzedani w niewolę w Indiach Zachodnich. Koloniści wbili głowę „Króla Filipa” na kolec i wystawiali ją w Plymouth przez 25 lat.
Wojna była tylko jedną z serii niejasno zapamiętanych brutalnych starć między rdzennymi Amerykanami a kolonistami, które miały miejsce w Nowej Anglii, Nowym Jorku i Wirginii.
Powszechna pamięć w dużej mierze przylgnęła do niewinnego obrazu uroczystości dożynkowej, ignorując śmiertelne walki, które ostatecznie rozdzieliły potomków gości tej samej uczty.
Współczesne Święto Dziękczynienia może być świętem ludzi spotykających się razem, ale to nie jest cały obraz, gdy mówimy o historii tego dnia.
Może zainteresują Cię:
Najdroższy na świecie obiad z okazji Święta Dziękczynienia
Thanksgiving: Everything You Need to Know