Rodzina Mayo

Rodzina Mayo, najsłynniejsza grupa lekarzy w Stanach Zjednoczonych. Trzy pokolenia rodziny Mayo założyły w Rochester, Minn., znaną na całym świecie, niedochodową Klinikę Mayo oraz Mayo Foundation for Medical Education and Research, które zajmują się diagnozowaniem i leczeniem prawie każdej znanej choroby.

William Worrall Mayo (ur. 31 maja 1819, koło Manchesteru, Eng.-d. 6 marca 1911, Rochester, Minn.., U.S.) był ojcem lekarzy Mayo, którzy rozwinęli praktykę medyczną na szeroką skalę.

Mayo studiował chemię w Owens College w Manchesterze, a po wyemigrowaniu do Stanów Zjednoczonych w 1845 roku uczył się medycyny od prywatnego lekarza w Lafayette, Ind…, Następnie uzyskał stopnie naukowe w Indiana Medical College w La Porte i na Uniwersytecie Missouri w Columbii. W 1863 roku przeniósł się do Rochester, gdzie wkrótce rozpoczął rozległą praktykę chirurgiczną. Po zajęciu się ofiarami katastrofalnego tornada w Rochester, z pomocą Sióstr św. Franciszka, Mayo, jego dwaj synowie i siostry zaplanowali budowę nowego szpitala. Mary’s Hospital został otwarty 1 października 1889 roku, a Mayo i jego dwaj synowie stali się odpowiedzialni za opiekę nad pacjentami. Po przejściu ojca na emeryturę, pracę w szpitalu kontynuowali jego synowie.

William James Mayo (ur. 29 czerwca 1861, Le Sueur, Minn.-d. 28 lipca 1939, Rochester) był najstarszym synem Williama Worralla Mayo. W 1883 roku otrzymał tytuł magistra medycyny na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor, a następnie zaangażował się w Rochester w prywatną praktykę medyczną i chirurgiczną wraz z ojcem, a później z młodszym bratem Charlesem Horacym Mayo. Choć William J. Mayo został administratorem praktyki, żadne ważne decyzje nie były podejmowane bez pełnej zgody obu braci. Wraz z bratem przeprowadzał wszystkie operacje w St. Mary’s Hospital do około 1905 roku. Z tego chirurgicznego partnerstwa dwóch braci rozwinęła się kooperacyjna klinika grupowa, znana później jako Mayo Clinic. William James Mayo, który stał się specjalistą w chirurgii jamy brzusznej, miednicy i nerek, pozostał aktywny w chirurgii w klinice do 1928 roku i w administracji do 1933 roku.

Charles Horace Mayo (ur. 19 lipca 1865, Rochester – zm. 26 maja 1939, Chicago, Ill.), młodszy syn Williama Worralla Mayo, został scharakteryzowany jako „cud chirurgiczny”. W 1888 r. uzyskał tytuł magistra medycyny w Chicago Medical College (późniejsza część Northwestern University Medical School) i w tym samym roku rozpoczął prywatną praktykę chirurgiczną wraz z ojcem i bratem.

Charles Mayo miał zdolność do pracy we wszystkich dziedzinach chirurgii; był twórcą nowoczesnych procedur w chirurgii wola i w neurochirurgii; przeprowadził bardzo udane operacje zaćmy oka i opracował procedury dla kilku operacji ortopedycznych. W 1930 r. przeszedł na emeryturę z chirurgii w klinice, a trzy lata później z administracji. Był profesorem chirurgii na University of Minnesota Medical School od 1919 do 1936 roku i na University of Minnesota Graduate School od 1915 do 1936 roku. W odniesieniu do swojego brata William J. Mayo powiedział: „Charlie ma… intuicyjny umysł, wynikający z jego wiedzy o fizjologii i anatomii oraz zrozumienia osobowości pacjenta.” W pewnym okresie był członkiem rady doradczej Encyclopædia Britannica. Podczas I wojny światowej pełnił na zmianę z bratem funkcję głównego konsultanta ds. wszystkich służb chirurgicznych w armii amerykańskiej, w stopniu pułkownika. Po wojnie każdy z braci został mianowany generałem brygady w rezerwie korpusu medycznego.

Charles William Mayo (ur. 28 lipca 1898 w Rochester – zm. 28 lipca 1968 w Rochester) był synem Charlesa Horacego. Był wykwalifikowanym chirurgiem i członkiem zarządu Mayo Clinic, przewodniczącym Mayo Association oraz członkiem (przewodniczącym 1961-67) zarządu regentów Uniwersytetu Minnesoty. Jest znany z przemówienia, które wygłosił w 1953 roku jako członek delegacji Stanów Zjednoczonych w Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Klinika zaczęła rosnąć w siłę na początku lat 1900, kiedy wielu młodych lekarzy zaczęło ubiegać się o stanowiska stażystów i asystentów. W tym samym czasie do programów szkoleniowych i badawczych kliniki dołączyli wybitni naukowcy zajmujący się podstawowymi zagadnieniami medycznymi. W 1919 roku bracia Mayo przekazali majątek i kapitał do Mayo Properties Association, później nazwanej Mayo Foundation, charytatywnej i edukacyjnej korporacji posiadającej wieczysty statut. Około 1900 roku Mayo Clinic została przekształcona z firmy partnerskiej w dobrowolne stowarzyszenie lekarzy i specjalistów w pokrewnych dziedzinach.

W 1915 roku bracia Mayo przekazali 1,5 miliona dolarów Uniwersytetowi Minnesoty, aby ustanowić Mayo Foundation for Medical Education and Research w Rochester w związku z kliniką. Fundacja ta, będąca częścią University of Minnesota Graduate School, oferuje absolwentom szkolenia z zakresu medycyny i przedmiotów pokrewnych.

W 1986 roku Mayo Clinic połączyła się z pobliskim St. Mary’s Hospital i Rochester Methodist Hospital. W tym samym roku Fundacja Mayo rozpoczęła krajowy program ekspansji, otwierając Mayo Clinic Jacksonville na Florydzie; Mayo Clinic Scottsdale w Arizonie została otwarta w 1987 roku. W 1992 roku Fundacja Mayo uruchomiła Mayo Health System, sieć klinik, szpitali i placówek opieki zdrowotnej (w tym domów opieki) obsługujących społeczności w stanach Iowa, Minnesota i Wisconsin.

Na początku XXI wieku w trzech miejscach Kliniki Mayo zatrudnionych było ponad 3300 lekarzy, badaczy i naukowców oraz ponad 46 000 pracowników służby zdrowia, którzy rocznie leczyli ponad 500 000 pacjentów. Klinika wydaje kilka publikacji, w tym Mayo Magazine.