Szpital dziecięcy w Bostonie
Szpital dziecięcy został założony 20 lipca 1869 r. przez dr Francisa Henry’ego Browna, chirurga z czasów wojny secesyjnej, który w 1867 r. udał się do Europy, aby poznać pionierskie, specjalistyczne podejście do leczenia dzieci. Brown był pod wrażeniem leczenia, którego był świadkiem i chciał przenieść ten poziom opieki do Bostonu. Brown otworzył 20-łóżkową placówkę w małej kamienicy przy Rutland Street 9 w bostońskim South End.
Około rok po otwarciu szpital został przeniesiony na róg ulic Rutland i Washington. Szpital dziecięcy pozostał w tym miejscu do 1871 roku, kiedy to szpital przeniósł się na Huntington Avenue, a następnie ostatecznie na teren, który stał się Longwood Medical and Academic Area.
W 1891 roku Thomas Morgan Rotch, główny lekarz szpitala dziecięcego, założył pierwsze w kraju laboratorium modyfikacji i produkcji mleka wolnego od bakterii. Przed powstaniem tego laboratorium mleko matki było często nośnikiem wielu śmiertelnych chorób, na które szczególnie podatne były dzieci.
Harvard Medical School połączyła się z Boston Children’s w 1903 roku.
Dr William Ladd, lekarz pracujący w Children’s, opracował procedury korygowania różnych wad wrodzonych, takich jak wady rozwojowe jelit w 1920 roku, zapoczątkowując specjalizację chirurgii dziecięcej.
Dr Robert E. Gross, chirurg pracujący w Children’s, a później profesor chirurgii dziecięcej w Harvard Medical School, wykonał pierwszy na świecie udany zabieg chirurgiczny korygujący wrodzoną wadę układu sercowo-naczyniowego, polegający na „podwiązaniu drożnego przewodu tętniczego” w 1938 r., zapoczątkowując erę nowoczesnej kardiochirurgii dziecięcej.
Dr Sidney Farber, patolog dziecięcy, poprosił dr Yellapragada Subbarowa (z laboratorium Lederle’a oraz swojego przyjaciela i kolegę z Harvard Medical School) o dostarczenie aminopteryny, a później ametopteryny (metotreksatu), aby przeprowadzić badania na dzieciach chorych na białaczkę, diagnozę, którą uważano za „wyrok śmierci”, w 1948 roku. Osiągnął pierwszą na świecie częściową remisję ostrej białaczki. Poszedł na współzałożyciela Dana-Farber Cancer Institute w 1950.
Dr John Enders, jego asystent Thomas Weller, i kolega Frederick Robbins, skutecznie hodować wirusa polio w 1949 roku, co umożliwiło rozwój Salk i Sabin szczepionki na polio. Za swoją pracę otrzymali Nagrodę Nobla w 1954 roku. Enders i jego zespół zajęli się również hodowlą wirusa odry.
Dr Judah Folkman opublikował „Tumor angiogenesis: Implikacje terapeutyczne” w listopadowym wydaniu New England Journal of Medicine z 1971 roku. Była to pierwsza praca opisująca teorię Folkmana, według której guzy rekrutują nowe naczynia krwionośne, aby rosnąć.
Bostońska orteza, nowa, niższa orteza dla pacjentów ze skoliozą, została opracowana przez szefa ortopedii Johna E. Hall i ortotyka Billa Millera w klinice skoliozy Boston Children’s w 1972 roku.
Boston Children’s przeprowadził szeroko zakrojone badania na zębach ofiarowanych przez dzieci mieszkające w Chelsea i Somerville w latach 70-tych w celu zbadania wpływu ołowiu na zachowanie, rozwój i IQ dzieci. Wyniki pokazały, że „dzieci, których zęby miały najwyższy poziom ołowiu, były daleko w tyle za tymi, których zęby miały najniższy poziom ołowiu, jeśli chodzi o środki takie jak IQ, koordynacja ruchowa i uważność w klasie.”
Zespół hipoplastycznego lewego serca, wada, w której niemowlę rodzi się bez funkcjonującej lewej komory, został po raz pierwszy wyleczony poprzez chirurgiczną paliatywację w 1983 roku. Procedura ta była pierwszą, która pozwoliła na złagodzenie tego, co było śmiertelnym stanem. Trzy lata później, w 1986 roku, chirurdzy dziecięcy przeprowadzili w szpitalu pierwszy przeszczep serca. Później w tym samym roku 15-miesięczny pacjent został najmłodszą osobą w Nowej Anglii, która otrzymała przeszczep serca.
Ordynator hematologii i onkologii dziecięcej w Bostonie David Nathan zalecił Claudii De Pass, młodej pacjentce z chorobą sierpowatokrwinkową, wypróbowanie hydroksymocznika, leku stosowanego w leczeniu raka krwi, w celu leczenia jej choroby sierpowatokrwinkowej. Leczenie zadziałało, a hydroksymocznik jest obecnie szeroko stosowany w leczeniu choroby sierpowatej.
Badacze z dziedziny neurologii i genetyki odkrywają toksyczność beta amyloidu, białka, które gromadzi się w mózgach osób z chorobą Alzheimera, dla neuronów w 1989 roku. Odkrycie to wskazuje na beta amyloid jako możliwą przyczynę choroby zwyrodnieniowej.
Endostatyna, jeden z najsilniejszych inhibitorów wzrostu naczyń krwionośnych, zostaje odkryta przez dr Michaela O’Reilly’ego i Judaha Folkmana w 1997 roku. U myszy, endostatyna okazała się obiecująca w spowalnianiu niektórych nowotworów do stanu uśpienia. Badania kliniczne I fazy rozpoczęły się w trzech ośrodkach w 1999 r..
Dr Evan Snyder sklonował pierwsze neuronalne komórki macierzyste z ludzkiego centralnego układu nerwowego płodu w 1998 r., oferując możliwość wymiany komórek i terapii genowych dla pacjentów z chorobami neurodegeneracyjnymi, uszkodzeniami nerwów lub paraliżem.
W 1998 r. Children’s zakłada Centrum Zaawansowanej Opieki nad Płodem w celu zapewnienia usług diagnostycznych, poradnictwa genetycznego i położniczego oraz interwencji prenatalnej lub bezpośrednio po porodzie dla płodów ze złożonymi wadami wrodzonymi. W tym samym roku dr Larry Benowitz hoduje komórki nerwowe w uszkodzonych rdzeniach kręgowych szczurów, co stanowi znaczący krok w leczeniu urazów rdzenia kręgowego. W następnym roku Benowitz odkrywa, że inozyna jest ważna w kontrolowaniu regeneracji aksonów w komórkach nerwowych.
Od 2000 rokuEdit
W 2002 roku dr Scott Pomeroy i dr Todd Golub wykorzystują profilowanie ekspresji genów za pomocą mikromacierzy do identyfikacji różnych typów guzów mózgu i przewidywania wyników klinicznych. Dzięki temu promieniowanie i chemioterapia mogą być dostosowane do zabijania komórek nowotworowych przy jednoczesnym pozostawieniu zdrowej tkanki w spokoju. Również w 2002 roku dr Nader Rifai pomaga w napisaniu pracy pokazującej, że poziom cholesterolu i zażywanie LSD są mniej dokładnymi wskaźnikami predyspozycji do udarów i ataków serca niż obecność białka C-reaktywnego, które można znaleźć w wynikach badań krwi.
Dr Heung Bae Kim i dr Tom Jaksic opracowują, testują i z powodzeniem wykonują pierwszą na świecie procedurę seryjnej enteroplastyki poprzecznej (STEP) u pacjentów z zespołem krótkiego jelita w 2003 roku. W następnym roku chirurdzy dziecięcy dokonują pierwszego w Nowej Anglii przeszczepu wielu narządów trzewnych, kiedy to 11-miesięczny Abdullah Alazemi otrzymuje żołądek, trzustkę, wątrobę i jelito cienkie od jednego dawcy.
W 2005 roku, w najlepiej udokumentowanym do tej pory przedsięwzięciu, dr Felix Engel i Mark Keating doprowadzają do podziału i namnażania się komórek mięśnia sercowego u dorosłych ssaków, co stanowi pierwszy krok w regeneracji tkanki serca. Również w 2005 roku neurochirurg Benjamin War f przyniósł technikę z powrotem do Boston Children’s w celu nieśmiałego leczenia wodogłowia, stanu nadmiaru płynu wokół mózgu.
W 2006 roku dr Dale Umetsu, dr Omid Akbari i współpracownicy donieśli, że nowo rozpoznany typ komórek odpornościowych, NKT, może odgrywać ważną rolę w wywoływaniu astmy, nawet w przypadku braku konwencjonalnych komórek T-helper. Co więcej, komórki NKT reagują na inną klasę antygenów, które obecnie są uznawane za czynniki wywołujące astmę. W tym samym roku dr Larry Benowitz i współpracownicy odkryli naturalnie występujący czynnik wzrostu o nazwie onkomodulina, który stymuluje regenerację uszkodzonych nerwów wzrokowych, podnosząc możliwość leczenia ślepoty spowodowanej uszkodzeniem nerwu wzrokowego oraz nadzieję na osiągnięcie podobnej regeneracji w rdzeniu kręgowym i mózgu.
Norman Spack współzakłada w 2007 roku klinikę Boston Children’s Hospital’s Gender Management Service (GeMS); jest to pierwsza w Ameryce klinika lecząca dzieci transpłciowe. Klinika zapewnia ” doradztwo i zasoby w latach poprzedzających interwencję medyczną, wraz ze wsparciem psychologicznym i stopniowym podejściem do leczenia medycznego.”
Aby ponownie natlenić krew, dr John Kheir i dr Tahir Saleem N. Jutt (kardiologia) opracowują cząsteczki, które można wstrzyknąć do krwiobiegu w 2012 r.
Bostoński Szpital Dziecięcy stał się częścią sporu między lekarzami, Departamentem Dzieci i Rodzin Massachusetts, a rodzicami nastolatki Justiny Pelletier w latach 2013-2014. Lekarze i psychologowie w Boston Children’s Hospital zdiagnozowali u Justiny zaburzenia objawów somatycznych, inną diagnozę niż diagnoza choroby mitochondrialnej, którą wcześniej otrzymała od lekarzy z Tufts Medical Center. Szpital dziecięcy w Bostonie zwrócił się do Departamentu Dzieci i Rodzin stanu Massachusetts z prośbą o ochronę i odebranie pacjentki spod opieki rodziców, ze względu na obawę, że może dojść do sytuacji „medycznego znęcania się nad dzieckiem”. Na wniosek Departamentu Dzieci i Rodzin oraz urzędników Boston Children’s Hospital, Justina została uznana za podopieczną Commonwealth of Massachusetts. Justina Pelletier była przetrzymywana na oddziale psychiatrycznym Bostońskiego Szpitala Dziecięcego, Bader 5, od 14 lutego 2013 r. do stycznia 2014 r., kiedy to została przeniesiona do Wayside Youth and Family Support Network, ośrodka leczenia stacjonarnego we Framingham. Sprawa ta była szeroko relacjonowana przez media i spowodowała publiczne protesty, a także kampanię cyberataków na szpital, za którą Martin Gottesfeld został skazany. W dniu 17 czerwca 2014 r. ten sam sędzia z Massachusetts, który wydał pierwotne orzeczenie, oddalił sprawę przeciwko rodzicom i zwrócił Justinę jej rodzinie.
W ramach współpracy z Life Technologies, szpital dziecięcy w Bostonie wydzielił swoje laboratorium diagnostyki genetycznej, w styczniu 2013 r. do nowej firmy o nazwie Claritas Genomics. Celem partnerstwa było opracowanie testów genetycznych i genomicznych dla dziedzicznych chorób pediatrycznych. Pięć lat później, w styczniu 2018 roku, Claritas zakończył działalność. Szpital pozostał większościowym udziałowcem Claritas podczas jego istnienia, a runda finansowania Series B została zakończona w 2015 roku, pozyskując co najmniej 15 milionów USD.
Szpital otrzymał zgodę Rady Zdrowia Publicznego Massachusetts w 2016 roku na ekspansję o wartości 1 miliarda dolarów do Longwood Medical and Academic Area. Szpital planuje wybudować 11-piętrowy budynek z 71 nowymi łóżkami, wyremontować część obecnego kampusu i zbudować nową przychodnię w Brookline w stanie Massachusetts.