Tatuaże Neo Tradycyjne: Historia, Wpływy, i Artyści
Podsumowanie
- Mimo, że wizualnie bardzo różni się od Tradycji Amerykańskiej, Neo Tradycja wciąż używa tej samej bazy technik do wykonania tatuaży, takich jak obrysowanie ciemnym czarnym tuszem.
- Japońskie druki Ukiyo-e, Art Nouveau i Art Deco to ruchy artystyczne, które mają wpływ na Neo Traditional tattoos.
- Neo Traditional tattoos są znane z ich gęstej i bogatej estetyki, która często przedstawia kwiaty, portrety kobiet, zwierząt i nie tylko.
- Antony Flemming, Miss Juliet, Jacob Wiman, Jen Tonic, Hannah Flowers, Vale Lovette, Heath Clifford Deborah Cherrys, Grant Lubbock, Arielle Gagnon, Sadee Glover, Chris Green i Mitchell Allenden wszyscy praktykują pod stylami tatuażu Neo Tradycyjnego.
- Historia i wpływy neo-tradycyjnego tatuażu
- Artyści neo-tradycyjnego tatuażu
Błyskotliwe i dramatyczne kolory, często w odcieniach przypominających wiktoriańskie aksamity lub odcienie październikowych jesiennych liści na Wschodnim Wybrzeżu, połączone z bogatymi detalami, takimi jak perły i delikatne koronki: to jest to, co często przychodzi na myśl, kiedy myśli się o tatuażach neo-tradycyjnych. Być może najbardziej bujna i ekstrawagancka estetyka w społeczności tatuażu, ten szczególny styl łączy techniki tradycyjnego tatuażu amerykańskiego z bogatą historią sztuki i rzemiosła. W tym przewodniku, badamy historię, wpływy i artystów, którzy nazywają metodę Neo Traditional częścią ich własnej.
Historia i wpływy Neo Traditional Tattooing
Mimo, że może czasami wydawać się daleki od American Traditional, niezależnie od nazwy, Neo Traditional faktycznie trzyma się wielu technicznych zasad tradycyjnego tatuażu. Szerokość linii może się różnić, ale czarne kontury są powszechne, podobnie jak większe wzory, które dobrze się czyta z daleka. Klarowność kompozycji, znaczenie czarnej bariery węglowej dla utrzymania koloru, jak również wspólne tematy to niektóre z cech wspólnych. Neo Tradycyjne tatuaże różnią się od siebie zamiłowaniem do bujnych detali i uderzających kolorów. Częściowo jest to spowodowane stylistycznymi wpływami z przeszłych ruchów artystycznych, które zainspirowały wielu tatuatorów pracujących w tej konkretnej dziedzinie.
Prawdopodobnie pierwszym historycznym ruchem artystycznym, który jest natychmiast widoczny w stylu Neo Traditional jest Art Nouveau. Ale aby zrozumieć secesję, trzeba najpierw zrozumieć kontekst i symbolikę, która spowodowała rozkwit tego ruchu. W 1603 roku Japonia zamknęła swoje drzwi przed resztą świata. Pływający świat miał zamiar chronić i zachować swoją kulturę, która z powodu nacisków sił zewnętrznych była bardzo zagrożona. Jednak ponad 250 lat później, w 1862 roku, czterdziestu japońskich urzędników zostało wysłanych do Europy, aby przedyskutować kwestię otwarcia pilnie strzeżonych bram Japonii. W celu złagodzenia napięć między krajami i podtrzymania zdrowych stosunków handlowych, towary z obu krajów zaczęły przemierzać oceany i lądy do niecierpliwie wyczekujących koniuszków palców.
Zainteresowanie japońskimi towarami było w Europie niemal fetyszystyczne, a rzemiosło tego kraju wywarło ogromny wpływ na przyszłą estetykę artystyczną. W późnych latach 70. i 80. XIX wieku można zobaczyć japońskie dzieła sztuki, które w znacznym stopniu wpłynęły na twórczość Moneta, Degasa i Van Gogha. Używając spłaszczonej perspektywy, wzorów, a nawet rekwizytów, takich jak malowane wachlarze i pięknie haftowane kimona, mistrzowie impresjonizmu chętnie adaptowali wschodnie filozofie artystyczne do swoich dzieł. Van Gogh powiedział nawet: „Wydaje mi się, że nie moglibyśmy studiować sztuki japońskiej, gdybyśmy nie stali się szczęśliwsi i bardziej radośni, a ona sprawia, że wracamy do natury…”. Ten napływ Japonisme, i powrót do natury, miał zapoczątkować następny ruch, który miał największy wpływ na współczesny tatuaż Neo Traditional.
Art Nouveau, najbardziej popularny i używany w latach 1890-1910, nadal inspiruje artystów do dziś, w tym tatuatorów Neo Traditional. Styl ten był pod dużym wpływem dzieł sztuki wschodniej wystawianych w tym czasie w Europie. Obsesja na punkcie japońskiej estetyki była w pełnym rozkwicie, a w secesji można dostrzec podobne linie i kolory, które przypominają odbitki drzeworytnicze Ukiyo-e. Ruch ten nie ograniczał się tylko do aspektów dwuwymiarowej sztuki wizualnej, ale dotyczył również architektury, wystroju wnętrz i nie tylko. Piękno i wyrafinowanie, wdzięczne filigranowe detale, wszystko to cudownie połączone z portretami, zazwyczaj ustawionymi na tle bujnej roślinności i scen przyrody. Być może najlepszym przykładem tej amalgamacji form sztuki jest w Whistlers 'The Peacock Room', ukończony w 1877 roku, który jest pozłacany i zdobiony z cudownym wyczuciem elementów azjatyckich. Jednakże, Aubrey Beardsley i Alphonse Mucha są najbardziej znanymi artystami secesyjnymi. W rzeczywistości, wiele neo-tradycyjnych tatuaży replikuje plakaty i reklamy Muchy bezpośrednio lub w subtelnych detalach.
Art Deco był kolejnym ruchem, który zastąpił secesję. Z gładsze, bardziej zmodernizowane i mniej romantyczne, linie Art Deco był estetyką nowego wieku. Wciąż często egzotyczna w swej naturze, była bardziej wyrafinowana niż secesja, która wciąż była skąpana w nadmiarze wiktoriańskiej kultury. Widoczne są wpływy egipskie i afrykańskie, częściowo dzięki erupcji epoki jazzu, która była wspierana przez energię młodszych pokoleń, wciąż wychodzących z depresji po I Wojnie Światowej. Chociaż Art Deco nie wpłynęło na tatuaże Neo Traditional w takim stopniu jak Art Nouveau, wiele pasji, polotu i ognia Neo Trad zostało zaczerpniętych z tego szczególnego ruchu kulturowego. Jednakże, mając oba te style w tylnej kieszeni, Neo Tradycjonalizm ma uderzające podstawy w historii sztuki, rzemiosła i projektowania, które tworzą potężny, przyciągający wzrok tusz.
Neo Traditional Tattoo Artists
Mimo, że wielu współczesnych tatuażystów próbowało opanować Neo Traditional Tattooing, żaden z nich nie odniósł takiego sukcesu jak Antony Flemming, Miss Juliet, Jacob Wiman, Jen Tonic, Hannah Flowers, Vale Lovette i Heath Clifford. Są też stylizacje Deborah Cherrys, Granta Lubbocka, Arielle Gagnon, Sadee Glover, Chrisa Greena i Mitchella Allendena. Myśląc, że każdy z tych tatuażystów działa w obszarze Neo Tradycyjnego tatuażu, wszyscy oni wnoszą do niego unikalny i wyraźny smak stylu. Heath Clifford i Grant Lubbock koncentrują się na odważnych koncepcjach zwierzęcych, podczas gdy Antony Flemming i Arielle Gagnon, choć również entuzjastycznie nastawieni do zwierząt, często wzbogacają swoje prace o ozdobne detale, takie jak perły, klejnoty, kryształy, koronki i metaloplastyka. Hannah Flowers znana jest z przepięknych portretów nimfetek i bogiń. Pozostaje również pod wielkim wpływem Klimta i Muchy; ich prace są regularnie przywoływane w jej neotradycyjnych tatuażach. Vale Lovette, choć również ilustratorka zwierząt i kobiet, jest być może najbardziej ceniona za swoje duże dzieła w technice blackwork, które są przesycone stylistyką Art Nouveau, często w formie filigranowych ornamentów architektonicznych.
Prawdopodobnie warto zauważyć, że style tatuażu są najlepsze, gdy mają historyczne podstawy w postaci niezwykle udanych i cenionych ruchów artystycznych, takich jak tatuaż neotradycyjny. Niezależnie od tego, czy tatuaż jest przyozdobiony w pięknym blasku białych, podświetlonych pereł, czy też oblany ciepłymi i wspaniałymi kolorami zimnej pogody, czy też osadzony w ogrodzie pobłogosławionym przez złote filigrany i bujne kwiaty, tatuaże Neo Tradycyjne są znane ze swojej gęstej i bogatej estetyki. Nie jest to trend, jest to mile widziany mainstay w społeczności tatuażu, rozległe i zróżnicowane portfolio stylistycznych ofert.
