The cribriform plate: a sanctuary site for meningeal leukaemia

Napromienianie czaszki jest skutecznym leczeniem profilaktycznym subklinicznych nacieków opon mózgowo-rdzeniowych w białaczce limfoblastycznej. Jednak nawroty w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) nadal występują w 6-10% przypadków ogółem i aż w 30% przypadków, co w niektórych seriach wiąże się ze złym rokowaniem. Nawroty te mogą być częściowo spowodowane nieumyślnym podaniem zbyt małej dawki na płytkę sitową, która jest położona centralnie między oczodołami i w widoku bocznym wystaje ponad ich górną jedną trzecią. Dawka na sąsiednie opony mózgowe może być zatem zmniejszona przez osłonięcie soczewek promieniowrażliwych. Problem ten pogłębia się w przypadku stosowania konwencjonalnych pól bocznych wyśrodkowanych w środkowej części czaszki, ponieważ oczy nie będą wtedy rzutowane na siebie. Jeżeli centrum pola zostanie przesunięte na krawędź oczodołu, problem rozchodzenia się wiązki można przezwyciężyć. Możliwe jest wówczas blokowanie wiązki w osi środkowej obu soczewek, a u niektórych pacjentów można odpowiednio napromieniować płytkę bruzdowatą. Jednak u większości dzieci geometria oczodołu jest taka, że konieczne jest dodanie przedniej wiązki elektronów w celu zapewnienia jednorodnego dawkowania. Te udoskonalenia w technice napromieniania mogą zapobiec nawrotom opon mózgowych przy niższej dawce na cały mózg, a co za tym idzie, mniejszej liczbie następstw neuropsychologicznych. Hipotezę tę można przetestować w badaniu klinicznym.