The World’s first digital camera, introduced by the man who invented it

Steven Sasson wynalazł pierwszy na świecie aparat cyfrowy podczas pracy w Eastman Kodak w 1975 roku. Ważył on około 8 funtów (3,6 kg) i robił zdjęcia o rozdzielczości zaledwie 0,01 MP. To szalone, gdy pomyślimy, jak daleko zaszliśmy od tamtych czasów. Przeszliśmy od 30 zdjęć na delikatnej kasecie do tysięcy na czymś tak małym jak paznokieć.

W tym filmie Steven oprowadza nas po aparacie, opowiada o jego działaniu i ubolewa nad trudnościami, jakie napotkaliśmy podczas jego rozwoju. Fascynujące jest to, jak daleko spodziewano się zajść w technologii cyfrowej w porównaniu z tym, jak daleko zaszła w rzeczywistości.

David Freidman, który wyprodukował ten film, mówi, że pierwsze cyfrowe zdjęcie, jakie kiedykolwiek wykonano, zostało zrobione technikowi laboratoryjnemu o imieniu Joy w grudniu 1975 roku. Niestety, Steven nie zapisał tego zdjęcia.

Choć Kodak mógł nie dostrzec potencjału cyfrowej przyszłości, Steven go dostrzegł. Oczywiście, nie było jeszcze telefonów komórkowych, Internetu, większość telewizorów była wciąż czarno-biała, a komputery były wielkości domów. Ludzkość po prostu nie była jeszcze gotowa.

Kodak posiadał również około 90% rynku filmowego w tamtym czasie. Postrzegając technologię cyfrową jako konkurenta dla własnych produktów filmowych, a nie jako przyszłość fotografii, Kodak postanowił nie zajmować się nią.

Steven, z drugiej strony, przewidział ewolucję technologii cyfrowej. Powiedział jednak, że spodziewał się, iż ludzie będą potrzebowali tylko około 2MP. W tamtych czasach była to śmiesznie duża liczba, ale według dzisiejszych standardów śmiesznie mała.

Prototyp aparatu cyfrowego Kodaka został wykonany z części kamer filmowych Kodaka Super 8. Zawierał również około pół tuzina niestandardowych płytek drukowanych i wykorzystywał czujnik CCD, który strzelał czarną & bielą. Obrazy przechodziły z czujnika do pamięci tymczasowej aparatu w ciągu około 50 ms. Stamtąd nagranie jednego obrazu na cyfrową taśmę magnetofonową zajmowało kolejne 23 sekundy.

Na taśmach mieściło się 30 obrazów. Liczba ta została celowo dobrana przez Stevena tak, aby mieściła się pomiędzy 24 a 36 filmami ekspozycyjnymi. Taśmy mogły przechowywać setki, a nawet tysiące zdjęć, ale ludzie po prostu nie byli przyzwyczajeni do takiej ilości. Teraz wydaje się to dziwne, gdy fotograf ślubny może z łatwością wrócić do domu z kilkoma tysiącami zdjęć.

To był potwór, o wadze około 8 funtów (3,6 kg). Był jednak przenośny, zasilany 16 bateriami Ni-Cad. Nie mogę sobie jednak wyobrazić, że łatwo było nim robić zdjęcia z ręki.

Gdy patrzymy na dzisiejsze aparaty, to niewiarygodne, jak daleko zaszliśmy w ciągu około 40 lat. Lustrzanki 50 MP w formacie 35 mm, średnioformatowe 100 MP i wideo 4K wydają się być fantazją.

Można sobie tylko wyobrazić, gdzie będziemy za 40 lat.

Pamiętam pierwszy aparat cyfrowy, jakiego używałem. Była to Sony Mavica FD83. Z rozdzielczością 1024×768 i wbudowanym napędem dyskietek 3,5″, czuł się jak szczyt techniki w tamtym czasie. Być może będę musiał sobie taki sprawić, żeby zobaczyć, co mógłbym z nim zrobić dzisiaj.