Zęby przedtrzonowe

Zęby przedtrzonowe znajdują się pomiędzy przednimi zębami kłów a zębami trzonowymi. Są to zęby przejściowe; zęby, które przechodzą pomiędzy funkcją rozdzierającą kłów a funkcją ścierającą zębów trzonowych. Innymi słowy, podstawowe funkcje tych zębów podczas żucia pokrywają się z funkcjami zarówno trzonowców, jak i kłów.

Zęby przedtrzonowe noszą nazwy: pierwszy przedtrzonowiec i drugi przedtrzonowiec i jest ich po dwa na każdy kwadrant, czyli osiem na dorosłą jamę ustną. Czworokąty te dzielą górną i dolną część jamy ustnej na pół i są określane jako dolny lewy, dolny prawy, górny lewy i górny prawy.

Zęby te będą miały co najmniej dwa cusps, czyli wzniesienia w koronie (górnej powierzchni) części zęba. Pierwszy przedtrzonowiec będzie miał dwa guzki. Drugi przedtrzonowiec może mieć dwa guzki językowe lub mniejsze guzki, które są nierównej wielkości. Zęby przedtrzonowe są zębami stałymi i mogą być nazywane dwubiegunowymi.

Człowiek pierwotny miał cztery zęby przedtrzonowe w każdym kwadrancie, czyli 16 na osobę. Z czasem przedtrzonowce mezjalne – te najbliższe przedniej części jamy ustnej – zostały utracone. Paleontolodzy określają te przedtrzonowce mezjalne jako przedtrzonowce 3 i 4.