Zatorowość powietrzna
Zatorowość powietrzna, zwana również zatorowością gazową, zablokowanie tętnicy lub żyły przez pęcherzyk powietrza. Powietrze może być wprowadzone do naczyń krwionośnych podczas operacji lub wypadków traumatycznych. Jeden z rodzajów embolizacji urazowej występuje, gdy tkanka płucna jest pęknięta; pęcherzyki powietrza przechodzą z pęcherzyków płucnych (worków powietrznych) do pobliskich naczyń włosowatych i żył. Pęcherzyki powietrza są następnie przenoszone do serca, gdzie, jeśli zostaną uwięzione, mogą spowodować zawał serca, zniszczenie tkanki mięśnia sercowego; zazwyczaj jednak powietrze unosi się do mózgu. Następujące w konsekwencji zablokowanie naczyń doprowadzających krew do mózgu pozbawia tę tkankę niezbędnego dopływu krwi. Tkanka nerwowa ulega nieodwracalnemu uszkodzeniu po około pięciu minutach głodu tlenowego i odżywczego; mogą wystąpić drgawki, utrata przytomności, trudności w oddychaniu i śmierć.
Zator powietrzny jest jednym z najczęstszych zagrożeń związanych z nurkowaniem podwodnym podczas oddychania sprężonym powietrzem. Zobacz także odma śródpiersiowa; choroba dekompresyjna.