7 Zinnen die gek klinken maar toch grammaticaal zijn
Laten we grammatica niet zien als een koude, strenge meesteres. Ze kan ook een leuke, gekke tante zijn. Hier zijn een paar trucjes die je kunt uithalen om gek klinkende zinnen te maken die toch grammaticaal in orde zijn.
1. Op een ochtend schoot ik een olifant in mijn pyjama. Hoe hij in mijn pyjama is gekomen, zal ik nooit weten.
Profiteer van het feit dat dezelfde zin twee verschillende structuren kan hebben. Deze beroemde grap van Groucho Marx gaat ervan uit dat de meeste mensen verwachten dat de structuur van het eerste deel
Een ochtend .
Maar een andere mogelijke, en perfect grammaticale, lezing is
Een ochtend .
2. Het paard racete langs de schuur viel.
Maak een tuinpadzin. In deze zin denken we dat we bij het hoofdwerkwoord zijn aangekomen als we bij “racete” komen, maar in plaats daarvan zitten we nog steeds in een verkorte betrekkelijke bijzin. Verminderde betrekkelijke bijzinnen laten ons zeggen “de toespraak die vanmorgen werd gehouden” in plaats van “de toespraak die vanmorgen werd gehouden” of, in dit geval “het paard dat langs de schuur racete” in plaats van “het paard dat langs de schuur racete.”
3. Het complex biedt onderdak aan getrouwde en alleenstaande soldaten en hun gezinnen.
Een andere tuinpadzin, deze hangt af van het feit dat “complex,” “huizen,” en “getrouwd” als verschillende delen van meningsuiting kunnen dienen. Hier is “complex” een zelfstandig naamwoord (een wooncomplex) in plaats van een bijvoeglijk naamwoord, “huizen” is een werkwoord in plaats van een zelfstandig naamwoord, en “getrouwd” is een bijvoeglijk naamwoord in plaats van de verleden tijd van een werkwoord.
4. De rat die de kat die de hond achterna zat doodde at de mout.
Maak een zin met meerdere centrale inbeddingen. In het Engels hebben we meestal geen probleem om een bijzin in een andere te plaatsen. We kunnen “the rat at the malt” nemen en er meer informatie aan toevoegen om “the rat the cat killed ate the malt” te maken. Maar hoe meer bijzinnen we toevoegen, hoe moeilijker het wordt om de zin te begrijpen. In dit geval, at de rat het mout. Daarna werd hij gedood door een kat. Die kat werd achterna gezeten door een hond. De grammatica van de zin is prima. De stijl, niet zo goed.
5. Wie vindt dat als er zoveel meer studenten zitten die we eigenlijk niet hebben toegelaten dan die we wel hebben, dat de zaal veranderd moest worden, dan moeten er waarschijnlijk ook auditanten worden geweerd, zal het er waarschijnlijk mee eens zijn dat het curriculum aan herziening toe is.
Een andere gekke in het midden geplaatste zin. Kun je het achterhalen? Begin met “iedereen die vindt dat X het er waarschijnlijk mee eens is.” Ga dan naar “iedereen die denkt dat als X dan Y is het er waarschijnlijk mee eens is.” Vul dan de X en Y in. Je hebt misschien potlood en papier nodig.
6. Buffalo buffalo buffalo buffalo buffalo buffalo buffalo Buffalo buffalo.
Buffalo! Het is een zelfstandig naamwoord! Het is een stad! Het is een werkwoord (wat “intimideren” betekent)! We hebben de beruchte buffel zin al eerder besproken, maar hij blijft leuk. Hij speelt met gereduceerde betrekkelijke bijzinnen, verschillende part-of-speech lezingen van hetzelfde woord, en centrale inbedding, allemaal in dezelfde zin. Staar er naar tot je de volgende betekenis snapt: “Bizons uit Buffalo, New York, die geïntimideerd worden door andere bizons in hun gemeenschap, intimideren toevallig ook andere bizons in hun gemeenschap.”
7. Deze meer dan onbeduidende geestige, overwegend tierende bekritiseren betreffende het aannemen van passende bewoordingen vertoont overstijgende geleerdheid, was het weergeven van, niettegenstaande het ridiculiseren, overtreffen opscheppen zwellende redenering, met betrekking tot het corrigeren van fout schrijven, en het aanraken van het opsporen van bedrieglijke argumenteren tijdens debatteren.
Deze zin maakt gebruik van het veelzijdige Engels -ing. De auteur van een 19e eeuwse grammaticagids klaagde over het feit dat men “tot grote overmaat” kon gaan in het gebruik van -ing deelwoorden “zonder enige regel van onze gewone grammatica’s te overtreden,” en construeerde deze zin om dat te bewijzen. Het lijkt niet zo ingewikkeld als je je realiseert dat het betekent:
“Deze zeer oppervlakkige grammaticus, die veronderstelde dat loze kritiek op het gebruik van de juiste zinsbouw een vertoon van buitengewone eruditie was, gaf, ondanks de spot, blijk van een zeer opschepperig gezwollen betoog over de correctie van valse zinsbouw, en over het opsporen van valse logica in het debat.”
Niet alleen is dit een geweldig voorbeeld van de wonderbaarlijke gekke dingen die je kunt doen binnen de grenzen van correct Engels, het is ook de perfecte reactie om tevoorschijn te halen als iemand de volgende keer je grammatica probeert te bekritiseren.