Bikini Atoll Nuclear Test Site

Outstanding Universal Value

Briefe synthese

In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, in een beweging die nauw samenhangt met het begin van de Koude Oorlog, besloten de Verenigde Staten van Amerika om de kernproeven te hervatten. Zij kozen voor Bikini Atoll in de Marshall-archipel in de Stille Oceaan. Na de verdrijving van de plaatselijke bewoners werden er van 1946 tot 1958 23 kernproeven uitgevoerd. De cumulatieve kracht van de proeven op de Marshalleilanden samen was gelijk aan 7.000 maal de kracht van de Hiroshima-bom. Na het gebruik van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki, bevestigden de Bikini-proeven dat de mensheid een “nucleair tijdperk” binnentrad. De vele militaire overblijfselen getuigen van het begin van de Koude Oorlog, de wedloop om massavernietigingswapens te ontwikkelen en een geopolitiek evenwicht gebaseerd op terreur.

Het geweld dat door kernwapens wordt uitgeoefend op de natuurlijke, geofysische en levende elementen, illustreert de relatie die kan ontstaan tussen de mens en het milieu. Dit wordt weerspiegeld in de ecosystemen en de land-, zee- en onderwaterlandschappen van Bikini Atoll.

De kernproeven veranderden de geschiedenis van Bikini Atoll en de Marshall-eilanden, door de verplaatsing van inwoners, en de menselijke bestraling en besmetting veroorzaakt door radionucliden geproduceerd door de proeven.

De proeven op Bikini Atoll, en proeven die in het algemeen tijdens de Koude Oorlog werden uitgevoerd, gaven aanleiding tot een reeks beelden en symbolen van het nucleaire tijdperk. Zij leidden ook tot de ontwikkeling van wijdverbreide internationale bewegingen die voor ontwapening pleitten.

Criterium (iv): Bikini Atoll is een uitstekend voorbeeld van een nucleaire testlocatie. Het heeft veel militaire overblijfselen en karakteristieke landschappelijke elementen op het land en onder water. Het is een tastbare getuigenis van het ontstaan van de Koude Oorlog en het getuigt van de wedloop om steeds krachtigere kernwapens te ontwikkelen. In de nasleep van de Hiroshima en Nagasaki bommen bevestigde de Bikini Atoll site dat de mensheid een nucleair tijdperk was binnengetreden. Het getuigt ook van de gevolgen van de kernproeven op de burgerbevolking van Bikini en de Marshall-eilanden, in termen van verplaatsing van de bevolking en de volksgezondheid.

Criterium (vi): De ideeën en overtuigingen die in verband worden gebracht met de kernproef van Bikini, en meer in het algemeen met de escalatie van de militaire macht die de Koude Oorlog kenmerkte, zijn van internationale betekenis. Deze gebeurtenissen gaven aanleiding tot een groot aantal internationale bewegingen die pleitten voor nucleaire ontwapening; zij gaven aanleiding tot krachtige symbolen en tot vele beelden die in verband worden gebracht met het “nucleaire tijdperk”, dat het tweede deel van de 20e eeuw kenmerkte.

Integriteit en authenticiteit

De integriteit van het eigendom is aanvaardbaar, gezien de gelijktijdige aanwezigheid van de overblijfselen van menselijke artefacten en het proces van natuurlijke recompositie dat is gevolgd op het gebruik van de atoombommen. Bij wijze van hoge uitzondering maakt de aantasting van menselijke artefacten door de natuurelementen deel uit van het culturele proces dat door het object wordt geïllustreerd. De integriteit van de getuigenis van het eigendom moet worden versterkt door een passend gebruik van de aanzienlijke massa documentair materiaal in verband met de site en zijn geschiedenis.

De site heeft geen substantiële reconstructie ondergaan; de menselijke aanwezigheid is er zeer beperkt gebleven vanwege de radionucliden die door de explosies zijn geproduceerd. De authenticiteit van de materiële elementen waaruit het object bestaat, staat buiten kijf.

Verplichte maatregelen voor bescherming en beheer

De belangrijkste bedreigingen voor het object zijn de gevolgen van de klimaatverandering en de aanwezigheid van voorraden bommen en brandstof in het onderwatergedeelte van het object. Het eigendom wordt beschermd door de “Historic and Cultural Preservation Act” (1991). De wettelijke bescherming en de traditionele bescherming zijn adequaat, maar zij moeten worden versterkt om de bescherming van de militaire overblijfselen op het land op te nemen. Gezien de veranderlijke aard van het terrein, dat langzaam weer in zijn natuurlijke staat wordt teruggebracht, krijgt instandhouding in dit geval een specifieke betekenis, en men kan er dan ook van uitgaan dat er geen specifiek programma voor de instandhouding van tastbare overblijfselen nodig is. Het is echter van essentieel belang de veiligheid te waarborgen door eventuele resterende militaire risico’s aan te pakken, een gedetailleerde inventaris op te stellen en te zorgen voor een regelmatige controle van de samenstellende delen van het onroerend goed. Het beheerssysteem is adequaat, maar moet worden bevestigd, en moet op verschillende gebieden worden versterkt, met name wat betreft de Bikini Divers Group, het onthaal en de interpretatie van de bezoekers, het Vredesmuseum en het documentatiecentrum.