Bridget

Bridget is waarschijnlijk de meest succesvolle vrouwennaam aller tijden binnen de Keltische gemeenschappen. De naam is verwant aan het Keltische zelfstandig naamwoord “brígh”, dat “kracht, sterkte, sterkte en deugd” betekent. Er zijn dwingende redenen voor de populariteit van de naam Bridget, met name onder het Ierse volk. In de Ierse mythologie was Brighid een belangrijke heidense godheid die vooral met vuur werd geassocieerd: het vuur van inspiratie en poëzie; van genezing en vruchtbaarheid; en van smid en krijgskunst. Zij werd geboren bij zonsopgang en verlichtte de hemel met haar vurige vlammen. Zij was de dochter van Dagda, de almachtige “vadergod” en beschermer van de stam, en zij was de vrouw van Bres, de man-god van de landbouw. Haar naam betekent “verhevene” of “de hoge godin” van het Keltische woord “ras”. In sommige legenden zou Brighid Excalibur (het zwaard van Koning Arthur) hebben gesmeed, dankzij haar vurige smeedkunst. Brighid en Bres kwamen uit twee strijdende stammen in Ierland. Ze hoopten dat hun verbintenis een einde zou maken aan het kwaad bloed dat tussen de clans bestond. Samen kregen zij drie krijgerszonen, waarvan er één (Ruadan) op het slagveld sneuvelde. Deze gebeurtenis bracht Brighid in zo’n diepe morgen en acute klaagzang – haar verdriet was enorm. Haar gierende en hartverscheurende gehuil zou in heel Ierland te horen zijn geweest, hetgeen de eenheid onder de Kelten tot stand bracht. Later, toen het Christendom zich vermengde met het oude heidendom van de Keltische Kelten, werd Brighid bekend als Muime Chriosd, “Pleegmoeder van Christus” en zou zij het kindje Jezus hebben omhuld toen Maria zo zwak was. In de middeleeuwen bracht het bidden tot Brighid bescherming en men zei dat zij over elke wieg leunde om over pasgeboren baby’s te waken. De legenden en overleveringen van deze illustere godin gaan tot op de dag van vandaag voort en is misschien wel de bekendste van alle Gaelic godheden. Deze mooie “Vlam van Ierland” zal altijd helder branden. Uiteindelijk, toen het Christendom Ierland overnam, werd de godin Brighid samengesmolten met en aangepast aan de cultus van Sint Brigit. De 4e en 5e eeuwse heilige Brigit is een van de beschermheiligen van Ierland en waarschijnlijk de tweede in populariteit onder het Ierse volk na St. Patrick. Patrick. Zij is inderdaad een van de machtigste religieuze figuren uit de Ierse geschiedenis. Haar ouders werden door St. Patrick zelf gedoopt en zij vormde een hechte band met deze belangrijke Ierse figuur. De vrome heilige Brigit werd al vroeg aangetrokken tot het religieuze leven en “nam de sluier” (d.w.z. werd non) in haar jeugd. Zij staat bekend om haar buitengewone spiritualiteit, haar grenzeloze vrijgevigheid voor de armen en haar diepe medeleven met hen die in nood verkeerden. Op 17-jarige leeftijd werd Brigit de eerste Ierse abdis van een klooster dat zij zelf stichtte in Kildare. Haar zuivere leven had duidelijk invloed op haar lange levensduur, want St. Brigit overleed in Kildare op 1 februari 524 op de leeftijd van 70 jaar. In de 9e eeuw, tijdens Scandinavische invallen in Ierland, werden de relikwieën van St. Brigit naar verluidt overgebracht naar het graf van St. Patrick, waar ze bewaard zijn gebleven naast haar mede Ierse beschermheilige. Gezien het blijvende belang van de heidense godin en de christelijke St. Brigit in Ierland, is het geen verrassing dat de naam in vele vormen tot ons is gekomen: Bríd, Brighid, Brigid, Brigit, Breda, Bride (Iers); Bridget, Bridgette (Engels); Brigitte (Frans); Brigitta, Brigitte, Gitta, Gitte (Duits); Birgit, Brigitta, Brita, Britt, Gittan (Scandinavisch); en Brígida (Spaans en Portugees). Verkleinwoorden van deze naam zijn Biddy, Bridey en Bee.