Brown’s Stages of Syntactic and Morphological Development

Brown’s Stages of Syntactic and Morphological Development

Details Aangemaakt: Wednesday, 09 November 2011 08:53 Updated on Thursday, 07 November 2019 17:13

Typische expressieve taalontwikkeling

“Brown’s Stages” werden geïdentificeerd door Roger Brown 1925-1997, en beschreven in zijn klassieke boek (Brown,1973). De stadia bieden een kader voor het begrijpen en voorspellen van het traject dat de normale expressieve taalontwikkeling in het Engels gewoonlijk aflegt, in termen van morfologie en syntaxis (hieronder gedefinieerd). Ze worden uitgebreid gebruikt door spraak-taalpathologen/spraak- en taaltherapeuten wanneer zij een structurele analyse uitvoeren van een steekproef van de gesproken taal van een kind.

Een structurele analyse omvat geen meting van de ontwikkeling van een kind op het gebied van de duidelijkheid van de uitspraak van spraakklanken. Een dergelijke analyse wordt gedaan naast een structurele analyse, en omvat, naast andere componenten, een fonetische beoordeling van de spraakklanken die een kind kan produceren, en een fonologische beoordeling van de manier waarop die klanken zijn georganiseerd in spraakpatronen.

Morfologie

In de taalkunde is morfologie de tak van de grammatica die gewijd is aan de studie van de structuur of vormen van woorden, voornamelijk door het gebruik van de morfeemconstructie. Het wordt traditioneel onderscheiden van syntaxis.

Syntaxis

In de taalkunde is syntaxis een traditionele term voor de studie van de regels die gelden voor de combinatie van woorden om zinnen te vormen. Het onderscheidt zich van de morfologie, de studie van de woordstructuur.

Morffeem

Een morffeem is een eenheid van betekenis. Het heeft niet noodzakelijkerwijs betrekking op het aantal woorden of lettergrepen van een uiting. Hier is een voorbeeld van de manier waarop morfemen worden geteld in de woorden gelukkig, ongelukkig, ongelukkig en ongelukkigst, en de zin ‘Hij ontmoet de ongelukkigste jongens:

gelukkig
‘Gelukkig’ is EEN WOORD, het heeft TWEE SYLLABELS (ha-ppy), en omdat het maar één betekeniseenheid bevat is het EEN MORFEME.
ongelukkig
Als je een andere betekeniseenheid toevoegt, zoals ‘un’, om van ‘gelukkig’ ‘ongelukkig’ te maken, heb je nog steeds ÉÉN WOORD, maar DRIE SYLLABELS (‘un-ha-ppy’) en TWEE MORFEMEN (‘un’ en ‘gelukkig’).
ongelukkig
‘Ongelukkig’ is EEN WOORD, VIER SYLLABELS (un-happ-i-ly), en DRIE MORPHEMEN (‘un’, ‘gelukkig’ en ‘ly’).
ongelukkigste
‘Ongelukkigste’ is ook EEN WOORD, VIER SYLLABELS (un-happ-i-est), en DRIE MORPHEMEN (‘un’, ‘gelukkig’, ‘est’).

Hij ontmoet de ongelukkigste jongens
‘Hij ontmoet de ongelukkigste jongens’ is 1-zin, het heeft 5-woorden, en 8-lettergrepen, en het bevat negen morfemen:

De moeder van het meisje vulde langzaam de emmer met water
‘De moeder van het meisje vulde langzaam de emmer met water’ is 1-zin, het heeft 9-woorden, en 13-lettergrepen, en het bevat twaalf morfemen:

Stadium I Zinstypen

Browns Fase I

Tussen 12 en 26 maanden wordt van kinderen verwacht dat ze MLUm’s (gemiddelde lengte van uiting gemeten in morfemen) hebben van ongeveer 1,75 morfemen (range 1,0 tot 2,0 morfemen). Hun MLUm’s nemen geleidelijk toe naarmate ze meer taal verwerven.

In fase I, net nadat ze een woordenschat van 50 tot 60 woorden hebben opgebouwd, verwerven de kinderen de vaardigheid om de zinstypes van fase I te produceren, die in de tabel hierboven worden geschetst. In de kolom “communicatieve bedoeling” staan voorbeelden van wat het kind gezegd zou kunnen hebben als het volwassen genoeg was om in volzinnen te praten.

Brown’s fasen (“Brown’s Morphemen”) I tot IV

Naarmate het MLUm van kinderen toeneemt, neemt hun vermogen om grammaticale structuren van grotere complexiteit te leren en te gebruiken toe. Ze gaan van Fase I naar Fase II, waar ze leren om “-ing” uitgangen op werkwoorden, “in”, “op”, en “-s” meervouden te gebruiken. Daarna gaan ze verder met de fasen III en IV.

Reference

Brown, R. (1973). Een eerste taal: The early stages. Londen: George Allen & Unwin.