Circus
Origins
Het circus is van betrekkelijk recente oorsprong, maar bepaalde elementen kunnen worden teruggevoerd tot het oude Rome. De grote Romeinse amfitheaters – circussen genoemd naar het Latijnse woord voor “cirkel” – waren meestal gewijd aan gladiatorengevechten, wagenrennen, het slachten van dieren, schijngevechten en andere bloedsporten. Het meest spectaculaire van deze arena’s, het Circus Maximus, was meer dan 1000 jaar in bedrijf. Op het eerste gezicht lijken deze slachttentoonstellingen weinig gemeen te hebben met moderne circussen, maar het is van de vroege Romeinse circussen dat tradities zoals getrainde dieren en de parade voor de voorstelling afstammen.
Overal elders voerden volkeren uit de oudheid andere acts uit die met het moderne circus worden geassocieerd. Acrobatiek, evenwichtsoefeningen en jongleren zijn waarschijnlijk zo oud als de mensheid zelf. Al in 2500 v. Chr. werd in Egypte melding gemaakt van dergelijke acts. De Grieken deden aan ropedancing; vroege Afrikaanse beschavingen deden aan siricasi (een combinatie van folkloristische dansen en acrobatiek); en de oude Chinezen jongleerden en voerden acrobatische acts uit voor leden van het keizerlijk hof. Clowns hebben in bijna elke periode en beschaving bestaan, zowel als personages in kluchten als individuele performers.
Eeuwenlang werden er echter geen pogingen ondernomen om dergelijke acts in een apart amusement te organiseren; in plaats daarvan zwierven individuen en kleine groepen artiesten met gespecialiseerde talenten door Europa, Afrika en Azië. Dergelijke rondtrekkende entertainers verschenen overal waar groepen mensen bijeenkwamen: in de zalen van edellieden, op gemeenschapsfeesten en op marktplaatsen. In de 9e eeuw zou Koning Alfred de Grote van Engeland zich vermaakt hebben met een show van wilde beesten, en in de 11e eeuw bracht Willem de Veroveraar uit Frankrijk troupes van koorddansers, tuimelaars en slangenmensen naar Engeland.
Kermissen speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van de handel in Europa vanaf de 7e eeuw tot aan de late middeleeuwen, toen meer regelmatige afzetkanalen werden gestandaardiseerd. Daarna werden jaarbeurzen minder een plaats voor handel dan voor amusement, een showcase voor acrobatiek, kunststukjes, getrainde dieren, en andere elementen die later met het circus geassocieerd werden. Tegen het einde van de 18de eeuw werden ze echter beschouwd als onfrisse zaken, omdat ze verzamelplaatsen waren geworden voor zakkenrollers, dieven en landlopers.