Craniale Cruciate Ligament Herstel: Extracapsulaire herstelling en TightRope Procedure

Eén van de meest voorkomende letsels aan de stomp (knie) van honden is het scheuren van de craniale kruisband (cranial cruciate ligament – CCL). Deze band is vergelijkbaar met de voorste kruisband (ACL) bij de mens. Er zijn eigenlijk twee kruisbanden in de knie: de craniale kruisband en de caudale kruisband. Ze worden kruisbanden genoemd omdat ze elkaar kruisen in het midden van de knie. Voor meer informatie over deze banden en hoe ze beschadigd kunnen raken, zie de hand-out “Cranial Ligament Rupture in Dogs.”

Als de CCL gescheurd of geblesseerd is, schuift het scheenbeen (tibia) naar voren ten opzichte van het dijbeen (femur), wat bekend staat als een positief schuiflade teken. De meeste honden met dit letsel kunnen niet normaal lopen en ervaren pijn. De resulterende instabiliteit beschadigt het kraakbeen en de omliggende botten en leidt tot osteoartritis (OA).

Welke opties zijn er om de gescheurde CCL van mijn hond te herstellen?

Wanneer de craniale kruisband is gescheurd, is chirurgische stabilisatie van het kniegewricht vaak noodzakelijk, vooral bij grotere of actievere honden. Een operatie wordt over het algemeen zo snel mogelijk aanbevolen om blijvende, onomkeerbare gewrichtsschade te beperken en pijn te verlichten.

Er worden momenteel verschillende operatietechnieken gebruikt om een CCL-scheuring te corrigeren. Elke procedure heeft unieke voordelen en mogelijke nadelen. Uw dierenarts zal u begeleiden bij het besluitvormingsproces en u adviseren over de beste chirurgische optie voor uw huisdier. Deze hand-out behandelt twee soorten CCL-operaties: externe capsulaire of extracapsulaire laterale hechting (ECLS) stabilisatie en de TightRope®-procedure.

Voor informatie over andere soorten operaties die worden gebruikt om CCL-letsels bij honden te corrigeren, zie de hand-outs “Cranial Cruciate Ligament Repair: Tibial Plateau Leveling Osteotomy (TPLO)” en “Cranial Cruciate Ligament Repair:

Mijn dierenarts heeft voorgesteld de CCL van mijn hond operatief te repareren met een externe capsulaire reparatietechniek, ECLS genaamd. Wat houdt deze operatie in?

De traditionele ECLS-techniek is de oudste chirurgische correctie voor kruisbandletsel bij honden. De naam van de procedure is afkomstig van het feit dat het gewricht buiten het gewrichtskapsel (uitwendig) wordt gestabiliseerd.

In de eenvoudigste bewoordingen wordt een lus van een speciaal soort hechtmateriaal (een kunstmatige gewrichtsband) van de achterkant van het kniegewricht rond naar de voorkant geplaatst, waar het net onder de knie wordt verankerd. Dit hechtmateriaal stabiliseert het gewricht en voorkomt dat het scheenbeen heen en weer glijdt nadat de kruisband gescheurd is. Voor deze procedure moeten twee botkanalen (kleine gaatjes) worden geboord: één aan de voorkant van het scheenbeen en de andere aan de buitenkant (lateraal) van het dijbeen ter hoogte van het kniegewricht, zodat de kunstmatige band er doorheen kan worden geleid.

Een operatie voor het herstel van de kruisband bestaat meestal uit een eerste onderzoek van de binnenkant van de knie. Dit onderzoek kan worden gedaan door het gewrichtskapsel te openen en naar binnen te kijken of door een artroscoop te gebruiken. Beschadigde of gescheurde delen van de CCL worden verwijderd. De schokdemper, of kraakbeenmeniscus, die de knie dempt en tussen het dijbeen en scheenbeen zit, wordt onderzocht. Als de meniscus gescheurd of beschadigd is, wordt dat deel verwijderd. Nadat het gewrichtskapsel is onderzocht en eventuele kraakbeen- of ligamentfragmenten zijn verwijderd, wordt het gewrichtskapsel dicht gehecht.

“Als de meniscus is gescheurd of beschadigd, wordt dat deel verwijderd.”

In de ECLS-procedure wordt een hechting doorgevoerd van het buiten/laterale aspect van het kniegewricht naar de voorkant van het scheenbeen. Sommige chirurgen noemen dit het omwikkelen, of overlappen, van de extracapsulaire weefsels om het gewricht strak te trekken en stabiliteit te creëren om te voorkomen dat het femur en de tibia van voor naar achter schuiven. Meestal zijn er één of twee botkanalen of gaten nodig om de hechtdraad van achter naar voren door te voeren.

Er zijn de afgelopen tien jaar verschillende innovaties geweest op het gebied van externe kapselreparatie. Nieuwe materialen, verankeringsmiddelen en gereedschappen hebben dierenartsen in staat gesteld deze operatie succesvoller uit te voeren dan ooit tevoren.

Een aantal fabrikanten van chirurgische producten heeft vooruitgang geboekt waardoor deze procedure voor veel honden uitvoerbaar is, inclusief sommige grote en atletische rassen. Grotere, actievere honden doen het wellicht beter met TPLO of TTA procedures (zie hand-outs over TPLO en TTA).

De grootste vooruitgang in CCL chirurgie is misschien wel de manier waarop het hechtmateriaal wordt samengevoegd. In het verleden maakten dierenartsen gebruik van lompe knopen die los konden raken of het omringende weefsel konden irriteren. Tegenwoordig is er een verscheidenheid aan hechtdraadconnectoren die veel betrouwbaarder, effectiever en minder irriterend zijn. Het gebruik van botankers en aangepaste botboren en -bits voor honden van verschillende grootte heeft ook de ECLS verbeterd. Er zijn ook sterke, gespecialiseerde kniehechtmaterialen ontwikkeld die de operatie eenvoudiger, effectiever en minder risicovol maken dan in het verleden.

Mijn dierenarts zei dat ze de TightRope®-procedure zou kunnen gebruiken om de gescheurde CCL van mijn hond te repareren. Wat houdt deze operatie in?

Differente materialen en een kleine variatie op de traditionele extracapsulaire reparatie hebben geresulteerd in de TightRope® procedure. Bij deze methode wordt gebruik gemaakt van een op maat gemaakte naald en een speciaal hechtmateriaal dat aan botankers wordt bevestigd.

Bij de TightRope®-procedure moeten twee botkanalen (resulterend in vier gaten) worden geboord; een van links naar rechts door het scheenbeen en de andere van links naar rechts door het dijbeen, om het hechtmateriaal doorheen te laten lopen en zo het gewricht te stabiliseren. Het gebruik van deze unieke botankers helpt de behoefte aan extra hechtmateriaal in het gewricht te verminderen.

Is een van deze procedures beter dan de andere?

Beide traditionele ECLS- en Tight Rope®-procedures worden beschouwd als extracapsulaire of externe reparaties van CCL-letsel. Beide geven vergelijkbare resultaten met vergelijkbare lage risico’s. De twee voornaamste risico’s van extracapsulaire chirurgische reparaties zijn infectie en falen. Bij beide soorten extracapsulaire reparaties is een succespercentage van ten minste 85% gevonden en een infectiepercentage van slechts 1% tot 4%.

Omdat beide procedures vrijwel identiek zijn in hun respectieve potentiële risico’s, is het aan de chirurg om te bepalen welke procedure hij of zij het meest vertrouwt om uw hond de beste kans op volledig herstel te geven.

Efwel de traditionele ECLS ofwel de TightRope® procedure wordt als adequaat beschouwd voor de meeste kleine tot middelgrote honden en voor katten. Grotere honden kunnen meer baat hebben bij TPLO of TTA procedures. In de meeste gevallen is elke operatie beter dan geen operatie, vooral bij honden van middelgrote tot grote rassen.

Wat is mijn boodschap?

Uw dierenarts bespreekt de toestand van uw hond en welke procedure het beste is. Er is geen goed of fout antwoord als het gaat om het kiezen van de operatie van uw huisdier, alleen wat het meest waarschijnlijk is om het gewenste resultaat te bereiken.

Pijnbestrijding tijdens en na de knokkeloperatie is van cruciaal belang, dus zorg ervoor dat u alle medicijnen geeft zoals voorgeschreven en gebruik ze totdat ze op zijn. Fysieke revalidatie na de operatie zal de genezing versnellen. Vraag uw dierenarts om revalidatie op te nemen in het herstelplan voor uw hond.