De waarheid over kip en kipbijproducten in dierenvoeding

Photo door FotoosVanRobin

Artikel met dank aan www.askavet.com en impliceert niet dat het tijdschrift pets dezelfde mening is toegedaan.

Weet u hoe u een etiket van dierenvoeding moet lezen? Wat zou je denken als een van de eerste ingrediënten “kippenbijproduct” of “kippenmeel” was? Dat betekent dat het rotzooi is, toch? Je zult misschien verbaasd zijn over wat je in dit artikel leest. Wat ik ga doen is je precies uitleggen wat een bijproduct is en bespreken of dit een goed of slecht ingrediënt is om in voeding te hebben.

Definities

Laten we beginnen met het definiëren van een aantal veel voorkomende ingrediënten die op een ingrediëntenpaneel voor dierenvoeding staan – kip, kippenmeel, kippenbijproduct, en kippenbijproductmeel.

Hier is hoe AAFCO (de Association of American Feed Control Officials) deze drie ingrediënten definieert:

Kip: de schone combinatie van vlees en huid met of zonder bijbehorend bot, afkomstig van de delen of hele karkassen van kip of een combinatie daarvan, exclusief veren, koppen, poten en ingewanden.

(Vertaling: kippenvlees, huid en bot)

Kipmeel: Kip (zie boven) die is gemalen of anderszins in deeltjesgrootte is verkleind.

(Vertaling: Kippenvlees huid en bot dat in kleine stukjes is vermalen. Kippenmeel is een droog, vast materiaal dat tot brokken kan worden verwerkt.)

Kippenbijproduct: de schone delen van het karkas van geslachte kippen, zoals nekken, poten, onontwikkelde eieren en ingewanden, exclusief veren, behalve in de hoeveelheden die bij een goede verwerking onvermijdelijk kunnen voorkomen.

(Vertaling: kippennekken, ongeboren eieren, poten en organen)

Kippenbijproductmeel: de gemalen, uitgesmolten, schone delen van het karkas van geslachte kippen, zoals nekken, poten, onontwikkelde eieren en darmen, met uitzondering van veren, behoudens in zodanige hoeveelheden als bij een goede verwerking onvermijdelijk zouden kunnen zijn.

(Vertaling: vermalen nekken, ongeboren eieren, poten en organen)

Wanneer gedefinieerd op een huisdiervoedingsetiket, zijn kippenmeel en kip precies hetzelfde ding! Het verschil zit hem in de manier waarop het product bij de leverancier is gekomen. Als het diervoedingsbedrijf het product als nat vlees heeft ontvangen, kunnen ze het ingrediënt kip noemen. Vervolgens verwerken ze het tot een droge vorm, zodat er brokken van kunnen worden gemaakt. Maar als ze het product al verwerkt hebben ontvangen, dan moet het kippenmeel worden genoemd.

Hier zit het probleem dat me schokte. In mijn hoofd dacht ik dat als er “kip” op het etiket stond, het voer iets bevatte wat je hiernaast ziet: mollig, sappig borstvlees.

En ik dacht dat als er “kippenmeel” op het etiket stond, het gemaakt was met veel minderwaardig spul, zoals kippenpoten, snavels en veren.

Maar dat is niet waar! Ze zijn precies hetzelfde! “Kip” op een dierenvoedingsetiket staat niet gelijk aan kipfilet. Het is hetzelfde als kippenmeel (combinatie van vlees, huid en eventueel bot, zonder veren, koppen, poten of ingewanden), maar het verschil is simpelweg dat het als nat vlees bij de fabrikant aankwam.

Toegevoegde noot: Een bedrijf zou kunnen besluiten om kippenborst in hun voer voor huisdieren te verwerken. Als ze dat doen, kunnen ze “kipfilet” op het etiket zetten. Op dezelfde manier zetten sommige bedrijven “verse kip” op het etiket. Dit betekent alleen dat de kip vers bij hen is aangekomen en in hun fabriek tot een droge vorm is verwerkt. Dit maakt het niet noodzakelijkerwijs voedzamer dan een voedingsmiddel met “kippenmeel” als ingrediënt, aangezien het kippenmeel ook van verse kip kan zijn gemaakt.

De economische aspecten van kip versus kippenmeel

Dus, waarom zou een fabrikant van diervoeding het ene product boven het andere kiezen?

Kippenbijproduct en kippenbijproductmeel

We hebben nu wel vastgesteld dat kippenmeel en kip in wezen hetzelfde zijn als het op een etiket van dierenvoer staat, maar hoe zit het met kippenbijproduct? Is dat een slecht ingrediënt dat alleen uit snavels en poten bestaat?

Laten we eerst vaststellen dat kippenbijproduct en kippenbijproductmeel hetzelfde zijn, alleen is het meel gedroogd. (Zie de bovenstaande discussie over het verschil tussen kip en kippenmeel). Ik zal in deze discussie gewoon de woorden “kippenbijproduct” gebruiken, maar alles wat hier wordt genoemd kan ook worden toegepast op “kippenbijproductmeel”.

Het verschil tussen kippenbijproduct en kip op een etiket is dat bijproductmeel kippenpoten, onontwikkelde eieren en schoongemaakte darmen en organen kan bevatten.

Dus, zijn deze dingen slecht?

We houden niet van het idee kippenpoten te eten, maar echt, het zijn voornamelijk botten met een klein beetje spiermassa er omheen. Het is goed om een bepaalde hoeveelheid bot in hondenvoer te hebben. Het is belangrijk voor het behoud van de juiste calcium- en fosforgehalten. Er is geen verschil in de voedingswaarde van een kippenpootbot ten opzichte van een kippenvleugel- of borstbot. In de Westerse cultuur denken we vaak dat het eten van kippenpoten smerig is, maar in veel delen van de wereld worden kippenpoten beschouwd als een delicatesse!

Kippeneieren, ingewanden en organen bevatten allemaal geweldige voedingsstoffen. (Denk eraan dat de ingewanden schoongemaakt moeten worden om bij het bijproduct van kip te mogen worden gerekend, zodat ze niet vol zitten met uitwerpselen en bacteriën). Andere onderdelen die in kippenbijproducten kunnen worden verwerkt, zijn organen zoals lever, nieren en hart. Deze ingrediënten zijn voedzaam en smakelijk voor honden.

Kwaliteiten van kip en kipbijproduct

Het is belangrijk om te weten dat de kwaliteit van kip en kipbijproduct sterk kan variëren. Daarom is het erg moeilijk, zo niet onmogelijk, om op het etiket van een diervoeder te lezen of het voer goed is of niet. Als ik kip als ingrediënt zie, kan ik niet weten of dat voornamelijk vlees is met een beetje bot en huid, of dat het allemaal huid is. Als het bijproduct van kip is, is het dan een gezonde mix van lever, hart, vlees en een beetje bot of zijn het voor 90% poten?

Een gerenommeerd voedingsbedrijf zal zijn bijproducten van kip en kippenmeel screenen en alleen ingrediënten van hoge kwaliteit accepteren. Door het asgehalte te meten, kunnen ze bepalen of er te veel bot in het product zit, wat van invloed kan zijn op het calcium- en fosforgehalte van het voer. De meeste gerenommeerde voedingsbedrijven willen dat er een bepaald eiwitgehalte in het product zit, wat betekent dat er veel meer vlees dan bot in moet zitten.

Dus als er op een voedingsmiddel “bijproduct van kip” staat, kan het soms prachtig voedzame dingen bevatten en soms kan het een mengsel zijn van nutteloze en goedkope ingrediënten.

Het probleem is dat de kwaliteit van het bijproduct of bijproductmeel niet op het etiket staat.

Hoe zit het met “uitgebeende” kip?

Ik heb sommige voeders gezien, die als premium hondenvoer op de markt worden gebracht, die ingrediënten bevatten als “verse uitgebeende kip”. Nogmaals, het doet je denken dat het voer hiervan is gemaakt:

Maar echt, “verse kip zonder botten” kan worden gebruikt als een marketingtruc. Nogmaals, “kip” kan elk soort vlees betekenen (niet noodzakelijk borst- of dijvlees), vel en bot. “Zonder been” betekent niet altijd “beter”. Een producent van kwaliteitsvoedsel vindt het niet erg als er een klein beetje bot in de kip zit, aangezien dit belangrijk kan zijn voor het behoud van het calcium- en fosforgehalte. Ook betekent “vers” gewoon dat het direct naar de fabriek kwam (niet ingevroren) en in droge vorm werd gemaakt in de fabriek zodat het tot brokken kon worden verwerkt. Vers betekent niet dat het meer voedingsstoffen bevat dan bevroren of kippenmeel.

Is het waar dat de kip in commercieel dierenvoer wordt gemaakt van de delen van de kip die mensen niet eten?

In bijna elk dierenvoer is dit waar. Als je toevallig “kipfilet” op de ingrediëntenlijst ziet staan, dan bevat het voer inderdaad kipfilet. Maar, een zak hondenvoer met een foto van een mooie mollige kipfilet op de voorkant bevat hoogstwaarschijnlijk kip die geen borst is. Het is een beetje misleidend, is het niet? Als we naar de kruidenier gaan en voor onze mensen kip zonder bot en vel kopen, dan wordt de rest van de kip in dierenvoer gestopt. Zoals hierboven beschreven, is veel van wat wij niet eten (zoals lever, nieren, hart, nek, botten etc.) heel gezond voor honden.

Een goed voedingsbedrijf zal streng toezien op de kwaliteit van kip en bijproducten die in hun diervoederfabrieken terechtkomen. Veel bedrijven testen regelmatig op salmonella en andere verontreinigingen. Deze producten zijn misschien niet voor de menselijke markt gebruikt, maar dat betekent niet dat ze onveilig of onrein zijn. Ze zijn niet van de vloer geschraapt in de fabriek voor menselijke consumptie.

Een woord over duurzaamheid van het milieu

Wist u dat het gebruik van bijproducten van kip in dierenvoeding goed is voor het milieu! Zoals hierboven vermeld, bevatten deze delen van de kip die mensen niet eten een aantal geweldige voedingsstoffen voor honden. Als we deze niet aan onze huisdieren zouden voeren, zou dit weggegooid voedsel zijn dat meestal in de prullenbak terecht zou komen. Als we alleen maar kippenborst en -dijen aan onze huisdieren zouden voeren en de bijproducten zouden verspillen, denk dan eens aan het effect op het milieu! Miljoenen extra kippen zouden moeten worden gefokt en er zou zoveel voedsel verloren gaan!

Conclusie

Wat kunnen we hieruit leren? Wat ik heb geleerd is dat het voor mij vrijwel onmogelijk is om een ingrediëntenlijst van dierenvoeding te lezen en te beslissen of de ingrediënten goede voeding voor mijn huisdieren zullen zijn. Een goed voer kan een bijproduct van kip van hoge kwaliteit bevatten. Maar een slecht voer kan ook een bijproduct van kip van lage kwaliteit bevatten. Op het etiket van beide voeders staat gewoon “bijproduct van kip”. Ik kan op geen enkele manier op het etiket lezen welke voeding beter is.

Als dierenarts vragen mensen me elke dag wat de beste voeding is. Ik vertel ze dat ik een aantal voedingen zie die honden consequent helpen aan een goede, gezond uitziende vacht en goed gevormde, regelmatige ontlasting. Op dit moment is de top drie die ik aanbeveel Hill’s Foods (inclusief Science Diet), Royal Canin (inclusief VMD en Medi-Cal) en Iams / Eukanuba producten.

Ik hoor de kreten van de blogosphere al! Maar deze voeders zitten vol met vulstoffen! Ze bestaan alleen om de zakken van dierenartsen te vullen! En ze bevatten KORN!

Ik zal deze kwesties in toekomstige artikelen behandelen. Ik zal het ook hebben over de vraag of graanvrij een goed idee is, en of je wel of niet eiwitrijk voer moet geven.