Dinosaurus is nog steeds de engste attractie in Disney World
De voortdurende toevoeging van nieuwe attracties, ritten, hotels en “meeslepende ervaringen” betekent dat het grote Disney park experiment nooit zal eindigen. Evoluerende themapark technologie helpt meeslepende ervaringen zoals Flight of Passage en Star Wars: Rise of the Resistance vervagen de grens tussen werkelijkheid en het fantastische. Disney is en zal altijd zijn eigen spel overtreffen.
Dat is allemaal prima en goed, maar als het gaat om absoluut angstaanjagende attracties, moet Disney het gewoon voor gezien houden. Het park team bereikte al de engste ervaring ooit met zijn 1998 attractie Dinosaur. De eerste keer dat ik in Dinosaur reed in het begin van de jaren 2000, had ik een inzinking. Tijdens een recente reis eerder deze maand, reed ik er opnieuw in en ik kan bevestigen: Het is nog steeds de engste attractie in heel Walt Disney World.
Er is een grote kans dat zelfs als je een regelmatige parkbezoeker bent, het een tijdje geleden is dat je een ritje hebt gemaakt in Dinosaur, die in de schaduw staat van attracties als Galaxy’s Edge en Pandora: World of Avatar. De donkere rit opende tijdens de lancering van Animal Kingdom in 1998 en heette oorspronkelijk Countdown to Extinction. Afgezien van een kleine update in 2000, die de naam van de attractie veranderde in Dinosaur en een korte clip bevatte van Al de Iguanodon uit Disney’s dinosaurusfilm (ook getiteld Dinosaur, geloof het of niet), is de attractie relatief onveranderd gebleven.
Maar de terreur komt niet van de modernste technologie of meeslepende ervaringen. Deze rit snijdt dieper.
Een deel ervan ligt in de opzet. Een leuke, zeer stuck-in-the-1990s video introduceert gasten aan het fictieve Dino Institute en Dr. Marsh (Phylicia Rashād van The Cosby Show), die een toespraak houdt over “tijdrovers” en een aanstaande reis naar het verleden. Zij stuurt de kijkers naar de excentrieke Dr. Seeker (Wallace Langham uit Weird Science) voor een veiligheidsbriefing. De man van de wetenschap begaat echter een aantal grote ethische overtredingen door de menigte te informeren dat hij van plan is iedereen terug in de tijd te sturen enkele minuten voor het uitsterven van de dinosaurussen om een Iguanodon terug te vinden. Hij doet dit achter de rug van Dr. Marsh om, en verzekert de groep dat alles goed komt.
Als de gasten aan boord van de tijdrover gaan, zipt de rit hen door de bijna-donkere nacht. Dinosaur is sneller dan de meeste Disney donkere ritten, die alleen al maakt het eng. Het is des te erger als er een kans bestaat dat de volgende bocht een angstaanjagende dinosaurus zal onthullen die naar je staart, verlicht door scherpe rode verlichting. Als kind is het angstaanjagend omdat die dinosaurussen me absoluut, absoluut kunnen opeten. Als volwassene is het ook angstaanjagend omdat ik, ook al weet ik rationeel dat die dinosaurussen me niet kunnen opeten, denk: Wat als ze dat wel doen?
Het feit dat de dinosaurussen bedoeld zijn om je bang te maken, dat een bocht omslaan kan betekenen oog in oog komen te staan met een mensenetende Carnotaurus, scheidt Dinosaurus van Disney’s typische “enge” attracties. Haunted Mansion en Tower of Terror (en misschien wel de eerste momenten van Pirates of the Caribbean) gebruiken griezelige elementen om een sfeer te creëren, maar gebruiken ze niet echt als onderdeel van de spanning van de rit. Haunted Mansion is een rustige tocht door een spookachtige ruimte, terwijl de spanning van Tower of Terror komt van de vrije val. De enige andere attractie die wel gebruik maakt van schrikken tactieken is Expedition Everest, met zijn angstaanjagende animatronic yeti, maar de rit is meestal buiten in de open lucht, in tegenstelling tot de claustrofobische ruimte van Dinosaur.
Niet alleen is het donker en krap met mens-etende dinosaurussen om elke hoek, maar ongeveer halverwege Dinosaur, een meteoor “crasht” en de tijd rover begint te schokken rond. Luid sirenes blijven loeien als een stem aftelt naar het moment van uitsterven. Het is donker, het is luid, en je kunt niet weg! De echt onethische wetenschapper spoort ons aan om door te gaan en te weigeren de tijdrover te redden, zelfs in het zicht van een zekere dood. Er is geen uitweg! Ik kan geen nee zeggen tegen deze man, die zijn machtspositie misbruikt om vrijwilligers aan een gevaarlijk experiment mee te laten doen.
Ten slotte, als we oog in oog staan met de dinosaurus die we moeten vinden, besluit dr. Seeker dat dit misschien te gevaarlijk is, en trekt de tijdmachine terug naar het heden.
(Geen zorgen: de Iguanodon vindt op de een of andere manier zijn weg terug naar het heden).
Dinosaurus deed mij, een volwassene, rammelen tijdens mijn meest recente reis. Ik ging op de rit zeker van dat als met andere ritten die had me bang als een kind – Space Mountain, bijvoorbeeld – ik was gegroeid in de ervaring, niet langer bang voor donkere druppels en hoge snelheden. Maar oh nee, Dinosaur schudde me nog steeds op dezelfde manier, het inboezemen van de kinderlijke angst die ik had begraven uit mijn ervaring jaren eerder.
Disney themaparken zullen blijven uitbreiden, het openen van nieuwe attracties en revamping oude. Maar voor elke toevoeging van Jack Sparrow, voor elke opening van Star Wars: Rise of the Resistance, is er een oude attractie, nog onaangeroerd door Walt Disney Imagineers, weggestopt in een hoekje van Dinoland U.S.A., met een wachtrij van net geen 20 minuten, die je net zo’n intense kick zal geven als welke nieuwerwetse attractie met een wachtrij van twee uur dan ook.