F. Scott Fitzgerald Biografie

Wie was F. Scott Fitzgerald?

F. Scott Fitzgerald was een schrijver van korte verhalen en een romanschrijver die wordt beschouwd als een van de meest vooraanstaande auteurs in de geschiedenis van de Amerikaanse literatuur. Dit is bijna geheel te danken aan het enorme postume succes van zijn derde boek, The Great Gatsby. The Great Gatsby, misschien wel de ultieme Amerikaanse roman en een definitieve sociale geschiedenis van de Jazz Age, is verplichte lectuur geworden voor vrijwel elke Amerikaanse middelbare scholier en heeft een verpletterend effect gehad op generatie na generatie van lezers.

Op 24-jarige leeftijd maakte het succes van zijn eerste roman, This Side of Paradise, Fitzgerald beroemd. Een week later trouwde hij met de vrouw van wie hij hield en die zijn muze was, Zelda Sayre. Tegen het einde van de jaren 1920 raakte Fitzgerald echter aan de drank, en Zelda kreeg een zenuwinzinking. Na het onsuccesvolle Tender Is the Night verhuisde Fitzgerald naar Hollywood en werd scenarioschrijver. Hij stierf aan een hartaanval in 1940, 44 jaar oud, en zijn laatste roman was nog maar half af.

Familie, opleiding en eerste leven

Francis Scott Fitzgerald werd geboren op 24 september 1896 in St. Paul, Minnesota. Fitzgeralds naamgenoot (en achterneef in de derde graad van zijn vaderskant) was Francis Scott Key, die de tekst van de “Star-Spangled Banner” schreef.

Fitzgeralds moeder, Mary McQuillan, stamde uit een Iers-katholieke familie die in Minnesota een klein fortuin verdiende als groothandelaar in kruidenierswaren. Zijn vader, Edward Fitzgerald, had een rieten meubelzaak geopend in St. Paul, en toen die mislukte, nam hij een baan aan als verkoper voor Procter & Gamble. In de eerste tien jaar van Fitzgeralds leven bracht het werk van zijn vader het gezin heen en weer tussen Buffalo en Syracuse in de staat New York. Toen Fitzgerald 12 was, verloor Edward zijn baan bij Procter & Gamble, en het gezin verhuisde in 1908 terug naar St. Paul om te leven van de erfenis van zijn moeder.

Fitzgerald was een pientere, knappe en ambitieuze jongen, de trots en blijdschap van zijn ouders en vooral van zijn moeder. Hij ging naar de St. Paul Academie. Paul Academy. Toen hij 13 was, zag hij zijn eerste boek verschijnen: een detectiveverhaal dat in de schoolkrant werd gepubliceerd. In 1911, toen Fitzgerald 15 jaar oud was, stuurden zijn ouders hem naar de Newman School, een prestigieuze katholieke voorbereidende school in New Jersey. Daar ontmoette hij Vader Sigourney Fay, die zijn beginnende talent met het geschreven woord opmerkte en hem aanmoedigde zijn literaire ambities na te streven.

Na zijn afstuderen aan de Newman School in 1913, besloot Fitzgerald in New Jersey te blijven om zijn artistieke ontwikkeling voort te zetten aan de Princeton University. Op Princeton wijdde hij zich vastberaden aan het aanscherpen van zijn vak als schrijver: hij schreef scripts voor de beroemde Triangle Club musicals van Princeton, maar ook regelmatig artikelen voor het Princeton Tiger humor magazine en verhalen voor het Nassau Literary Magazine.

Het schrijven van Fitzgerald ging echter ten koste van zijn studie. Hij kreeg een academische proeftijd, en in 1917 stopte hij met school om dienst te nemen in het Amerikaanse leger. Bang dat hij in de Eerste Wereldoorlog zou sterven met zijn literaire dromen onvervuld, schreef Fitzgerald in de weken voor zijn diensttijd haastig een roman, The Romantic Egotist. Hoewel de uitgever, Charles Scribner’s Sons, de roman afwees, merkte de recensent de originaliteit ervan op en moedigde Fitzgerald aan in de toekomst meer werk in te dienen.

Fitzgerald werd benoemd tot tweede luitenant bij de infanterie en ingedeeld in Camp Sheridan buiten Montgomery, Alabama. De oorlog eindigde in november 1918, voordat Fitzgerald ooit werd ingezet. Na zijn ontslag verhuisde hij naar New York City in de hoop een carrière in de reclamewereld op te bouwen die lucratief genoeg was om zijn vriendin, Zelda, ervan te overtuigen met hem te trouwen. Hij gaf zijn baan echter al na een paar maanden op en keerde terug naar St. Paul om zijn roman te herschrijven.

Boeken

‘This Side of Paradise’ (1920)

This Side of Paradise is een grotendeels autobiografisch verhaal over liefde en hebzucht. Centraal in het verhaal staat Amory Blaine, een ambitieuze Midwesterner die verliefd wordt op, maar uiteindelijk wordt afgewezen door, twee meisjes uit gegoede families.

De roman werd in 1920 gepubliceerd en kreeg lovende kritieken. Het maakte Fitzgerald, 24 jaar oud, bijna in één klap tot een van de meest veelbelovende jonge schrijvers van het land. Hij omarmde gretig zijn nieuw verworven beroemdheidsstatus en begon aan een extravagante levensstijl die hem een reputatie als playboy opleverde en zijn reputatie als serieuze literaire schrijver in de weg stond.

‘The Beautiful and Damned’ (1922)

In 1922 publiceerde Fitzgerald zijn tweede roman, The Beautiful and Damned, het verhaal van het moeizame huwelijk van Anthony en Gloria Patch. The Beautiful and Damned hielp Fitzgeralds status te vestigen als een van de grote chroniqueurs en satirici van de cultuur van rijkdom, extravagantie en ambitie die opkwam tijdens de welvarende jaren 1920 – wat bekend werd als de Jazz Age. “Het was een tijdperk van wonderen,” schreef Fitzgerald, “het was een tijdperk van kunst, het was een tijdperk van overdaad, en het was een tijdperk van satire.”

‘The Great Gatsby’ (1925)

The Great Gatsby wordt beschouwd als Fitzgerald’s beste werk, met zijn prachtige lyriek, perfecte portrettering van de Jazz Age, en zoekende kritiek op materialisme, liefde en de Amerikaanse Droom. Op zoek naar een andere omgeving om zijn creativiteit te stimuleren, verhuisde Fitzgerald in 1924 naar Valescure, Frankrijk, om te schrijven. The Great Gatsby, gepubliceerd in 1925, wordt verteld door Nick Carraway, een inwoner van Midwester die verhuist naar het stadje West Egg op Long Island, naast een landhuis dat eigendom is van de rijke en mysterieuze Jay Gatsby. De roman volgt de vreemde vriendschap tussen Nick en Gatsby en Gatsby’s achtervolging van een getrouwde vrouw genaamd Daisy, die uiteindelijk leidt tot zijn ontmaskering als smokkelaar en zijn dood.

Hoewel The Great Gatsby goed werd ontvangen toen het werd gepubliceerd, duurde het tot de jaren ’50 en ’60, lang na Fitzgerald’s dood, voordat het zijn status bereikte als het definitieve portret van de “Roaring Twenties,” en ook als een van de grootste Amerikaanse romans ooit geschreven.

‘Tender Is the Night’ (1934)

In 1934, na jaren zwoegen, publiceerde Fitzgerald eindelijk zijn vierde roman, Tender is the Night, over een Amerikaanse psychiater in Parijs, Frankrijk, en zijn moeizame huwelijk met een rijke patiënte. Het boek was geïnspireerd door de strijd van zijn vrouw Zelda met een geestesziekte. Hoewel Tender is the Night een commerciële mislukking was en aanvankelijk slecht werd ontvangen vanwege de chronologisch rommelige structuur, heeft het boek sindsdien aan bekendheid gewonnen en wordt het nu gerekend tot de grote Amerikaanse romans.

‘The Love of the Last Tycoon’ (onvoltooid)

Fitzgerald begon in 1939 aan zijn laatste roman, The Love of the Last Tycoon. Hij had meer dan de helft van het manuscript voltooid toen hij in 1940 stierf.

F. Scott Fitzgerald’s Korte Verhalen

Beginnend in 1920 en gedurende de rest van zijn carrière, voorzag Fitzgerald in zijn levensonderhoud door het schrijven van grote aantallen korte verhalen voor populaire bladen als The Saturday Evening Post en Esquire. Enkele van zijn meest opmerkelijke verhalen zijn “The Diamond as Big as the Ritz,” “The Curious Case of Benjamin Button,” “The Camel’s Back” en “The Last of the Belles.”

Fitzgerald’s vrouw Zelda

F. Scott Fitzgerald trouwde met Zelda Sayre op 3 april 1920 in New York City. Zelda was Fitzgerald’s muze, en haar beeltenis is prominent aanwezig in zijn werken, waaronder This Side of Paradise, The Beautiful and the Damned, The Great Gatsby en Tender Is the Night. Fitzgerald ontmoette de 18-jarige Zelda, de dochter van een rechter van het Hooggerechtshof van Alabama, tijdens zijn diensttijd bij de infanterie. Een week na de publicatie van Fitzgerald’s eerste roman, This Side of Paradise, trouwde het stel. Ze kregen één kind, een dochter genaamd Frances “Scottie” Fitzgerald, geboren in 1921.

Beginnend in de late jaren twintig, leed Zelda aan geestelijke gezondheidsproblemen, en het echtpaar verhuisde heen en weer tussen Delaware en Frankrijk. In 1930 kreeg Zelda een zenuwinzinking. Ze werd gediagnosticeerd met schizofrenie en behandeld in het Sheppard Pratt Hospital in Towson, Maryland. Datzelfde jaar werd ze opgenomen in een psychiatrische kliniek in Zwitserland. Twee jaar later werd ze behandeld in de Phipps Psychiatrische kliniek van het Johns Hopkins Hospital in Baltimore. De resterende jaren voor haar dood in 1948 verbleef ze in verschillende psychiatrische klinieken.

Later jaren

Na het voltooien van zijn meesterwerk, The Great Gatsby, begon Fitzgeralds leven zich te ontrafelen. Hij was altijd al een zware drinker, maar hij ging steeds meer over op alcoholisme en leed aan langdurige periodes van writer’s block. Na twee jaar van alcohol en depressie probeerde Fitzgerald in 1937 zijn carrière als scenarioschrijver en freelance tekstschrijver in Hollywood nieuw leven in te blazen. Hij behaalde een bescheiden financieel, maar geen kritisch succes met zijn inspanningen voordat hij in 1940 overleed.

Dood

Fitzgerald stierf aan een hartaanval op 21 december 1940, op 44-jarige leeftijd, in Hollywood, Californië. Fitzgerald stierf in de overtuiging dat hij een mislukking was, omdat geen van zijn werken meer dan een bescheiden commercieel of kritisch succes had tijdens zijn leven.