Fibrosarcoom en Spindle Cell Tumoren bij Honden
Deze toelichting is bedoeld om u te helpen de diagnose of mogelijke diagnose van kanker bij uw huisdier te begrijpen. Voor algemene informatie over kanker bij huisdieren kunt u onze folder “Wat is kanker” aanvragen. Uw dierenarts kan u bepaalde tests aanraden om de diagnose te bevestigen of uit te sluiten, en om de behandelingsmogelijkheden en waarschijnlijke resultaten te beoordelen. Omdat individuele situaties en reacties variëren, en omdat kankers zich vaak onvoorspelbaar gedragen, kan de wetenschap ons slechts een leidraad geven. De informatie over en het inzicht in tumoren en hun behandeling bij dieren worden echter steeds beter.
We begrijpen dat dit een zeer zorgelijke tijd kan zijn. Als u vragen heeft, aarzel dan niet om ze aan ons te stellen.
Wat zijn deze tumoren?
Fibrosarcomen en spoelceltumoren ontstaan uit het bindweefsel van, of onder, de huid. De tumor ziet er divers uit en verschillende cellijnen produceren tumoren met een gelijkaardig uitzicht. Sommige pathologen trachten deze groep tumoren in te delen volgens hun cellen van oorsprong, maar dit is niet altijd mogelijk. Daarom kunnen deze bindweefseltumoren verschillende namen hebben, waaronder fibrosarcoom, Schwannoom, neurofibroom, perifere zenuwschede tumor, en hemangiopericytoom. De meeste zijn traaggroeiend. De tumoren komen vaak plaatselijk terug na operatieve verwijdering, maar uitzaaiing naar andere delen van het lichaam (metastase) is zeldzaam.
Wat weten we over de oorzaak?
Er is weinig bekend over de oorzaak van deze tumoren. Kanker is vaak het hoogtepunt van een reeks omstandigheden die voor het onfortuinlijke individu samenkomen. Het is het resultaat van niet-dodelijke genetische beschadiging van cellen, met “externe” factoren zoals straling, chemicaliën, hormonen en infecties. De gemuteerde cellen verstoren de normale regeling van celdood en celvervanging. Zij doen dit door groeibevorderende oncogenen (kankergenen) te activeren, onderdrukkende genen te inactiveren en de genen die de normale, geprogrammeerde celdood (apoptose) reguleren, te wijzigen.
Waarom heeft mijn huisdier deze kanker ontwikkeld?
Sommige rassen hebben veel meer kanker dan andere, vaak van specifieke types. Deze tumor komt vaker voor bij grotere hondenrassen.
Is dit een veel voorkomende tumor?
Dit is een veel voorkomende groep tumoren bij honden, voornamelijk bij dieren van middelbare leeftijd tot oudere dieren en vaak op de ledematen. De incidentie van de individuele tumoren die de groep vormen is echter onzeker omdat voor differentiatie tussen deze tumoren gespecialiseerde en dure merkerstudies nodig zijn. Alle cellijnen binnen deze groep hebben dezelfde prognose, gebaseerd op gradering.
“Incidentie van de afzonderlijke tumoren die de groep vormen is onzeker, omdat differentiatie tussen deze tumoren gespecialiseerde en dure markerstudies vereist.”
De gemiddelde leeftijd waarop de tumor voorkomt is 10 jaar, maar een agressieve vorm van fibrosarcoom (met een slechte prognose) wordt af en toe gemeld bij honden van minder dan een jaar oud.
Fibrosarcomen maken variabele percentages uit van de tumoren die worden gediagnosticeerd, afhankelijk van de criteria die een patholoog hanteert voor inclusie. Sommige pathologen reserveren de term “fibrosarcoom” voor de meest agressieve tumoren van hoge graad. Terwijl ongeveer 7% van de tumoren wordt gediagnosticeerd als spoelceltumoren, is slechts ongeveer 1,5% een fibrosarcoom.
Hoe beïnvloedt deze kanker mijn huisdier?
De tumor is nodulair, meestal op de ledematen. Hij kan zweren, bloeden en geïnfecteerd raken. De tumor dringt vaak binnen tussen aangrenzende structuren zodat het hun functie kan beïnvloeden.
Hoe wordt deze kanker vastgesteld?
Clinisch gezien ziet deze tumor er vaak typisch uit, maar een nauwkeurige diagnose berust op microscopisch onderzoek van de tumor. Om de juiste monsters te verkrijgen, kan uw dierenarts een of meer van de verschillende bemonsteringstechnieken adviseren, zoals fijne naaldaspiratie, punch biopsie en volledige excisie. Bij deze tumoren moet een volledige excisie brede chirurgische marges omvatten (verwijdering van ogenschijnlijk gezond weefsel rondom de knobbel). Het monster zal worden geprepareerd en onderzocht via cytologie of histopathologie. Cytologie is het microscopisch onderzoek van celmonsters die met behulp van afzuigtechnieken zijn verkregen. Cytologie is zelden diagnostisch voor dit tumortype omdat weinig cellen uit de tumor kunnen worden opgezogen, en het onderscheid met normale cellen van hetzelfde type moeilijk is, behalve bij zeer kwaadaardige tumoren. Soms kan cytologie helpen om andere tumoren uit te sluiten en een operatie te plannen. Histopathologie is het microscopisch onderzoek van weefselmonsters die speciaal geprepareerd en gekleurd zijn. Histopathologie zal een nauwkeuriger diagnose en prognose geven, en zal andere ziekten uitsluiten, met inbegrip van meer ernstige vormen van kanker. Uw dierenarts zal de monsters, hetzij een klein deel van de massa (biopsie) of de hele knobbel, naar een gespecialiseerd laboratorium sturen voor onderzoek en diagnose door een veterinair patholoog.
“Voor deze tumor zijn er twee graden, laag en hoog, afhankelijk van de mitotische snelheid.”
Het histopathologisch rapport bevat meestal de naam van de tumor en een graad. Voor deze tumor zijn er twee graden, laag en hoog, afhankelijk van de mitotische snelheid (het aantal cellen dat zich deelt). De meeste zijn van lage graad. Hieraan voegt de veterinaire patholoog de prognose toe (wat er waarschijnlijk zal gebeuren), waaronder een indicatie van de waarschijnlijkheid van lokale terugkeer.
Sommige pathologen reserveren de term “fibrosarcoom” voor de meest agressieve tumoren van hoge graad.
De patholoog kan ook aangeven of chirurgische verwijdering van de tumor volledig was. Veel tumoren lijken goed begrensd (hebben afgebakende randen), maar onder de microscoop blijkt deze indruk onjuist te zijn omdat er buiten de tumor nog meer tumorcellen kunnen zijn die lokale structuren infiltreren. Aangezien veel van deze tumoren zich op de ledematen vormen, waar grote marges chirurgisch onmogelijk zijn, is recidief de norm.
Welke behandelingen zijn beschikbaar?
De behandeling van deze tumor is chirurgische verwijdering, meestal van de knobbel, maar soms zal een meer ingrijpende operatie zoals amputatie van het ledemaat noodzakelijk zijn.
Deze tumoren reageren niet op chemotherapie. De tumoren zijn gevoelig voor radiotherapie, inclusief interstitiële brachytherapie. Directe bundel radiotherapie wordt voor deze tumor niet meer gebruikt vanwege bijwerkingen en teleurstellende resultaten.
Kan deze kanker verdwijnen zonder behandeling?
Kanker verdwijnt zelden zonder behandeling, maar omdat de ontwikkeling een proces is dat uit meerdere stappen bestaat, kan het in sommige stadia stoppen. Het lichaamseigen immuunsysteem kan kankercellen doden, maar dit is zelden 100% effectief. In zeldzame gevallen kan een kankercel afsterven als de bloedtoevoer naar die cellen wegvalt, maar het dode weefsel moet dan waarschijnlijk operatief worden verwijderd.
Lymfocyten van het afweersysteem van het lichaam worden vaak gezien in deze tumor, maar ze zijn niet effectief in het doen afsterven van dit type tumor.
Hoe kan ik mijn huisdier verzorgen?
Het voorkomen van wrijven, krabben, likken of bijten aan de tumor vermindert jeuk, ontsteking, zweervorming, infectie en bloeding. Elke zwerende plek moet schoon worden gehouden.
Na de operatie moet u het operatiegebied schoon en droog houden en voorkomen dat uw huisdier zich met de incisie bemoeit. Meld elk verlies van hechtingen of aanzienlijke zwelling of bloeding aan uw dierenarts. Als u meer advies nodig heeft over de postoperatieve zorg, vraag het dan.
Hoe weet ik of de kanker definitief genezen is?
‘Genezen’ is een voorzichtige term in de omgang met elke vorm van kanker. Dit is meestal een terugkerende tumor omdat het niet mogelijk is voldoende chirurgische marges te krijgen.
“Dit is meestal een terugkerende tumor omdat het niet mogelijk is voldoende chirurgische marges te krijgen.”
Het histopathologisch rapport zal uw dierenarts de diagnose geven die helpt aan te geven hoe het zich waarschijnlijk zal gedragen. De veterinaire patholoog voegt meestal een prognose toe die de waarschijnlijkheid van lokale recidief of metastase (uitzaaiing op afstand) beschrijft.
Laaggradige (langzaam groeiende) tumoren hebben een recidiefpercentage van 25% na chirurgische excisie. De mediane overlevingstijd is 2-4 jaar. Een metastatisch percentage van 2% is geciteerd. Hooggradige tumoren (die zeldzaam zijn) hebben 62% lokaal recidief en een mediane overlevingstijd van 49 weken. Het percentage metastasen wordt op 15% geschat, maar dit is hoger dan gewoonlijk, waarschijnlijk omdat het gebaseerd is op moeilijke gevallen die naar gespecialiseerde centra zijn verwezen.