French Laundry lanceert 850 dollar per persoon indoor dining ‘experience’ geschikt voor een Bond Villain
Zelfs in de minst pandemische tijden was Thomas Keller’s geliefde restaurant in Yountville, de French Laundry, een luxe aangelegenheid, met een prijs van rond de 350 dollar per persoon om mee te beginnen. Een uitgave die in rustige tijden de moeite waard kon zijn voor een zeldzaam diner-evenement. Maar in tijden die verre van florissant zijn, zijn mensen bereid om meer uit te geven voor het plezier om hun degustatiemenu mee naar binnen te nemen? Daar lijkt Keller op te rekenen, want het restaurant kondigde woensdag aan dat gezelschappen tot acht personen voor slechts 850 dollar per persoon een eenpersoonstafel kunnen reserveren in een van de drie eetzalen van de French Laundry.
Het menu? Een fles Dom Perignon 2006, gevolgd door truffels, Regiis Ova kaviaar, foie gras, wagyu rundvlees, en “uitgebreide canapés en dessert service.” Met andere woorden: Bond villain voedsel, alle items die steno zijn voor een bepaald soort wanhopig aanstootgevende rijkdom (zie: sportauto’s, luxe horloges).
En dan is er nog de setting. Volgens de French Laundry, “onze drie historische eetzalen zal plaats bieden aan een tafel met partijen van twee tot acht personen in een volledig meeslepende en geprivatiseerde ervaring.” Dus in principe (met de nadruk op “in principe”) bent u alleen, behalve met uw gezelschap, in een grote eetzaal in een saloon uit het begin van de 20e eeuw die een stoomwasserij is geworden en een extreem duur restaurant dat – zo hoopt men – waarschijnlijk niet wordt achtervolgd door de geesten van alle laagbetaalde arbeiders die jarenlang voor een appel en een ei in het pand hebben gezwoegd. Er zijn slechts drie tafels op elk moment beschikbaar voor de ervaring, merkt het restaurant op.
Het is een interessant voorstel, het culinaire equivalent van Eyes Wide Shut en een van die horrorfilms waarin de kinderen met een Ouija bord spelen in een verlaten landhuis. Eyes Wide Shut voor de opulente (maar in de kern schreeuwend vanille) decadentie van het menu, horrorfilm voor al het andere.
En toch voel je even mee met Keller – net als bij elk ander restaurant werd de bedrijfsschadeclaim van de French Laundry afgewezen, is minstens een van zijn restaurants failliet en wordt het steeds duidelijker dat zijn veelbekritiseerde besluit om zij aan zij te gaan zitten met president Trump in een poging de restaurantbranche van een ramp te redden niet zo “zinvol” was als hij had gehoopt.
Op het moment van publicatie heeft het bericht van de French Laundry waarin de “ervaring” wordt aangekondigd meer dan 8.000 likes, en honderden reacties van volgers die openlijk aankondigen dat ze een reservering willen maken. Het hart breekt voor alles wat gedaan zou kunnen worden met een paar bestellingen van $850 bij de vele kleine familiebedrijfjes in de Bay Area die worstelen om het hoofd boven water te houden met minder dan dat, per dag, maar dat is niet de schuld van Keller, niet echt. En als hij $850 kan krijgen van Dom, truffel, kaviaar, wagyu en foie (allemaal tegelijk!) fans, waarom dan niet het geld van die mensen aannemen en wegrennen?