Geschiedenis van de Piñata | Cincy-Cinco
Geschiedenis van de Piñata
De oorsprong van de piñata gaat vermoedelijk meer dan 700 jaar geleden terug naar Azië. Marco Polo ontdekte dat Chinezen figuren maakten van koeien, ossen of zelfs buffels, die ze met gekleurd papier bedekten en versierden met tuigjes en traktaties om het nieuwe jaar te begroeten. Wanneer zij met stokken van verschillende kleuren hard op de figuur sloegen, vloeiden er zaden uit. De resten werden vervolgens verbrand en de mensen verzamelden de as om het hele jaar door geluk te brengen.
Toen het gebruik in de 14e eeuw in Europa overging, werd het aangepast aan de viering van de vastentijd. De eerste zondag werd ‘Piñata Zondag’. Het Italiaanse woord ‘pignatta’ betekent ‘fragiele pot’. Oorspronkelijk leken de piñata’s zonder basis op kleicontainers die werden gebruikt om water in te dragen.
De gewoonte verspreidde zich vervolgens naar Spanje, waar de eerste zondag van de vastentijd een feest werd dat de ‘Dans van de Piñata’ werd genoemd. De Spanjaarden gebruikten een pot van klei die “la olla” werd genoemd, het Spaanse woord voor pot. In het begin werd “la olla” niet versierd. Later werden er linten, klatergoud en papier met franjes aan toegevoegd en rond de pot gewikkeld.
Aan het begin van de 14e eeuw gebruikten de Spaanse missionarissen in Noord-Amerika de piñata om bekeerlingen naar hun ceremonies te lokken. De inheemse volkeren hadden echter al een soortgelijke traditie. Om de verjaardag van de Azteekse god van de oorlog, Huitzilopochtli, te vieren, plaatsten priesters aan het eind van het jaar een pot van klei op een paal in de tempel. Kleurrijke veren versierden de rijk versierde pot, gevuld met kleine schatten. Wanneer de pot met een stok of knuppel werd gebroken, vielen de schatten als offer aan de voeten van het beeld van de god. De Maya’s, grote sportliefhebbers, speelden ook een spel waarbij de ogen van de speler werden bedekt terwijl hij op een pot van klei sloeg die aan een touwtje was opgehangen.
De missionarissen transformeerden deze spelen op ingenieuze wijze voor religieus onderricht. Ze bedekten de traditionele pot met gekleurd papier, waardoor hij er buitengewoon, misschien wel angstaanjagend uitzag.
De oorspronkelijke & traditionele piñata heeft zeven punten die de zeven hoofdzonden symboliseren: afgunst, luiheid, vraatzucht, hebzucht, lust, woede/woede, en hoogmoed. De piñata met tien punten symboliseert de zonden die voortkomen uit het breken van de Tien Geboden.
De stok die wordt gebruikt om de pinata te breken staat voor en symboliseert de liefde. Het wordt verondersteld de zonden te vernietigen door de pinata in stukken te slaan en te breken. De snoepjes en lekkernijen die uit de gebroken piñata komen, symboliseren de vergeving van zonden en een nieuw begin.
Als we samenkomen om Cincy-Cinco te vieren, eren we een traditie die al meer dan 700 jaar oud is. En we voegen een nieuw hoofdstuk toe door ’s werelds grootste piñata te maken.