Heeft uw aan-uit-relatie een toekomst?
Met zoveel onzekerheden in het leven putten veel stellen steun uit de stabiliteit van hun relatie. Door zich aan elkaar te hechten, komen ze als een team door de ups en downs heen.
Maar niet iedereen bereikt (of wenst) relationele bestendigheid. En onder degenen die relationele stabiliteit nastreven, slagen velen er niet in die te bereiken. De meeste paren hebben te maken met ups en downs en zijn betrokken bij een zekere mate van conflictoplossing. Naarmate de tijd verstrijkt, ontdekken partners nieuwe manieren om te communiceren en te onderhandelen, waarbij ze vaak hun band versterken.
Voor sommige koppels is uit elkaar gaan niet moeilijk, maar wel makkelijk ongedaan te maken
In sommige koppels gaan koppels bij conflicten liever uit elkaar dan dat ze het goedmaken. Deze relaties stoppen en beginnen opnieuw, gebaseerd op de (vaak tijdelijke) ontevredenheid van een of beide partners. Individuen die bij dergelijke relaties betrokken zijn, ervaren onzekerheid en angst gedurende de tijd dat zij uit elkaar zijn en vragen zich af of de staat van hun verbintenis voorbestemd is voor duurzaamheid of voor ontbinding.
Het antwoord hangt af van hun mentaliteit tijdens de scheiding en de mate waarin zij bereid zijn actief in de relatie te investeren.
Out of Sight, Out of Mind? Of, afwezigheid doet het hart groeien?
Sommige stellen lijken na elke grote ruzie “uit elkaar te gaan”. Maar de scheiding is voorspelbaar tijdelijk. Na een tijdje uit elkaar te zijn geweest, erkent de partner die (deze keer) van het schip is gesprongen de impulsiviteit van zijn of haar daden en zoekt hij of zij naar een hereniging. In relaties waarin beide partners zich routinematig in hun eigen hoek terugtrekken als reactie op relationele onenigheid, koelen ze uiteindelijk af en concluderen ze dat ze samen beter af zijn.
Een kenmerk van fietsende relaties is het blijven hangen in gedachten. In plaats van uit het oog, uit het hart, blijven paren die uit elkaar gaan vaak romantische gedachten en gevoelens houden voor hun tijdelijke ex-partner – wat leidt tot verzoening. Veel paren die in deze cyclus gevangen zitten, vragen zich echter af of er een manier is om de hobbelige weg te effenen en een permanente weg vooruit te smeden.
Als je gevangen zit in een cyclisch patroon met een partner die liever een time-out neemt dan praat, suggereert onderzoek dat relationeel onderhoudsgedrag de weg kan effenen naar een positieve toekomst.
The Dynamics of Relational Recycling
Dailey et al. onderzochten de relationele gevolgen van het uit elkaar gaan en het weer bij elkaar komen binnen romantische relaties. In een onderzoek met de toepasselijke naam “On-again/off-again dating relationships” (2009), vonden zij dat paren die uit elkaar gingen en zich verzoenden minder vaak positieve relatiekenmerken rapporteerden (zoals liefde en begrip ontvangen van partners) en vaker negatieve (zoals onzekerheid en miscommunicatie) dan paren die bij elkaar waren gebleven. Verder vonden zij dat hoe meer relatiebreuken en -vernieuwingen, hoe minder positieve relationele kenmerken en hoe meer negatieve.
Waarom gaan paren uit elkaar en komen ze weer bij elkaar? Interessant is dat Dailey e.a. ontdekten dat het antwoord een afspiegeling was van de interne relationele dynamiek. In plaats van externe krachten, zoals geografische afstand, drukke schema’s of afkeurende familie of vrienden, vonden zij dat interne factoren, zoals betrokkenheid en relatietevredenheid, cyclische relaties bleken te onderscheiden van niet-cyclische relaties.
De rol van relationeel onderhoudsgedrag
In een volgende studie richtten Dailey e.a. (2010) zich op relationeel onderhoudsgedrag, omdat bij on-again/off-again-relaties sprake is van voortdurende communicatie na elke relatiebreuk.
In een steekproef van 487 deelnemers vergeleken zij on-again/off-again (cyclische) relaties met niet-cyclische relaties. Zij ontdekten dat, zoals voorspeld, partners in aan-uit relaties minder onderhoudsgedrag vertoonden dan partners in niet-cyclische relaties. Maar zij ontdekten ook dat, in tegenstelling tot hun voorspellingen, partners in on-off relaties niet meer relationeel onderhoudsgedrag vertoonden in de fase na de relatieontbinding, in vergelijking met partners die geen geschiedenis hadden in het vernieuwen van hun relaties.
Hun studie leverde ook rapporten op van enkele specifieke gedragsvoorbeelden. In vergelijking met vaste relatiepartners, deelden intermitterende partners dat ze minder geduldig, minder coöperatief, en zelfs minder beleefd conversatie met hun significante anderen. Ze meldden ook dat ze minder geneigd waren hun partner in hun sociale netwerken op te nemen.
Dailey et al. merkten op dat verminderde aandacht voor relationeel onderhoud een verklaring zou kunnen zijn voor de veelvuldige relatiebreuken die on-off partners in hun relaties ervaren. Omdat onderhoudsgedrag de relationele stabiliteit ondersteunt, maakt minder aandacht voor deze belangrijke component het moeilijker om relationele solidariteit te bereiken.
De rol van onzekerheid
Er recenter onderzoek van Dailey et al. (2012) richtte zich op waargenomen stabiliteit in aan-uit relaties. Een van hun bevindingen was dat paren van wie de relatie bleef fietsen tussen perioden van samenzijn en uit elkaar zijn een hoger niveau van onzekerheid rapporteerden, wat suggereert relationele ambivalentie.
In het onderzoek van 2012 werden 177 personen ondervraagd die een aan-uit relatie hadden of hadden gehad, waarbij het aantal relatiebreuken en -vernieuwingen varieerde tussen een en zes. Ze richtten zich op paren die een fietsrelatie hadden, in tegenstelling tot paren wier relatie stabiel of ontbonden was. Ze ontdekten onder meer dat paren in de fietsende groep meer gedrag vertoonden dat gericht was op relationeel onderhoud, ineffectieve conflictoplossing en aanslepende gevoelens.
De stappen om samen te blijven
Al met al lijken deze onderzoeken erop te wijzen dat voor paren die op zoek zijn naar relationele binding en duurzaamheid, het actief bezig zijn met gedrag dat gericht is op het in stand houden van relaties het meeste rendement oplevert.