IJzersteen
Wit ijzersteenporselein
In de jaren 1840 begonnen de Engelse pottenbakkers van North Staffordshire hun onversierde serviesgoed te exporteren naar de Amerikaanse en Canadese markt. De Engelse pottenbakkers ontdekten dat de “koloniën” de voorkeur gaven aan het eenvoudige, duurzame porselein.
Ontwikkeling van patronen
Omdat veel Engelse ijzersteen naar de VS werd geëxporteerd, werden vaak Amerikaanse namen gebruikt voor patronen, zoals Columbia, New York, Virginia, Union, Potomac en Atlantic.
voorbeeld van een Amerikaanse plaatsnaam die als patroonnaam werd gebruikt
het ingedrukte merkteken luidt:
John Meir & Zoon
Washington Vorm
– JohnMeir & Zoon –
Omdat voorwerpen van ijzersteen dik en zwaar waren, werd de vorm van het vaatwerk belangrijk. In de jaren 1840 introduceerden James Edwards, John Ridgway en de gebroeders Mayer geheel wit, prachtig geglazuurd serviesgoed met hoekige vormen die afweken van de zachte rondingen die van oudsher werden gebruikt. In 1844 patenteerde John Ridgway & Co. een ontwerp genaamd “Classic Gothic,” een zeshoekige vorm met kroonkronen en gekrulde bogen. Andere pottenbakkerijen boden in de jaren 1840 variaties op het “gotische” ontwerp aan.
Klassieke en geribbelde patronen bleven populair tussen 1850 en 1880. In 1851 introduceerden Thomas en Richard Boote een achthoekige vorm, waarbij scherp gehoekte contouren werden gecombineerd met zacht gebogen of ovale handvatten. T.R. Boote produceerde ook de “Sydenham” vorm in 1853, vergelijkbaar met het “Octagon” ontwerp, maar meer versierd en gedetailleerd. Een ander patroon, “Square Ridged”, met schulpen en ribbels, werd in de jaren 1880 door verschillende fabrikanten vervaardigd. “Hexagon Sunburst” combineerde zeshoekige vormen met afgeronde ontwerpen op de handgrepen. “Iona,” door Powell, Bishop en Stonier, had geschulpte richels langs de onderkant van traditioneel gevormde schotels.
Plant & bladerenpatronen
Toen de Amerikanen naar het westen trokken, werden veel patronen gebaseerd op de planten die op de prairies konden worden gevonden. Vruchten, granen, noten en peulen werden in reliëf in ijzerstenen schalen verwerkt. Tarwe, maïs en haver werden gebruikt om de overvloedige gewassen in het middenwesten van de VS weer te geven.
Een patroon dat “Corn and Oats” werd genoemd, gebruikte korenaren als versieringen op de deksels. Bogen van tarwe versierden “Arched Wheat” van de Amerikaanse pottenbakker R. Cochran & Co, en een soortgelijk ontwerp genaamd “Wheat and Hops” werd geproduceerd door verschillende Engelse fabrikanten.
Bladeren waren ook populair tijdens de jaren 1850, waaronder eik, esdoorn, druif en klimop. Opstaande wijnranken slingerden rond randen en bekers. Druivenbladeren en wijnranken beschutten kleine druiventrosjes in reliëf. Ook ander fruit werd gebruikt, zoals perziken, vijgen, pruimen, peren en bessen. Ook bloemen sierden veel van het ijzersteen uit het midden van de vorige eeuw.
Lelietjes-van-dalen, tulpen, vergeet-me-nietjes en hyacinten werden afzonderlijk gebruikt en ook gecombineerd met andere bloemen in patronen als “Meadow Bouquet” van W. Baker and Co. en “Summer Garden” van George Jones.
Een voorbeeld van een merk van een witijzeren dinerbord – dit merk was ontworpen voor de Amerikaanse markt – het gebruik van het Britse Koninklijk Wapen was vervangen door de Amerikaanse adelaar en het schild met sterren & strepen.
J Meir & Zoon
Porselein Ondoorschijnend
(bedrukt)
Parelwit IJzersteen
J Meir & Zoon
(bedrukt)