Koningin Elizabeth II

Koningin Elizabeth II is sinds 1952 regerend vorstin van het Verenigd Koninkrijk (Engeland, Wales, Schotland en Noord-Ierland) en van talrijke andere koninkrijken en gebieden, en staat tevens aan het hoofd van het Gemenebest, de groep van 53 soevereine naties die vele voormalige Britse gebieden omvat. De koningin, die gedurende bijna haar hele regeerperiode zeer populair was, staat bekend om haar serieuze belangstelling voor regerings- en politieke zaken, afgezien van haar ceremoniële taken, en heeft veel aspecten van de monarchie gemoderniseerd.

In september 2015 overtrof Elizabeth het record van 63 jaar en 216 dagen op de troon van koningin Victoria (haar betovergrootmoeder) en werd daarmee de langst regerende Britse vorstin in de geschiedenis.

LEES MEER: Queen Elizabeth II: 13 Key Moments in Her Reign

Education of a Princess

Toen Elizabeth Alexandra Mary, de oudste dochter van prins Albert, hertog van York, en zijn vrouw, Lady Elizabeth Bowes-Lyon, op 21 april 1926 werd geboren, had ze blijkbaar weinig kans om de troon te bestijgen, want haar vader was een jongere zoon van koning George V.

Maar eind 1936 deed haar oom, Koning Edward VIII, afstand van de troon om te trouwen met een Amerikaanse gescheiden vrouw, Wallis Simpson. Als gevolg daarvan werd haar vader Koning George VI, en de 10-jarige “Lilibet” (zoals ze in de familie werd genoemd) werd de vermoedelijke troonopvolgster.

Hoewel ze een groot deel van haar jeugd doorbracht met kindermeisjes, werd Prinses Elizabeth sterk beïnvloed door haar moeder, die haar een toegewijd christelijk geloof bijbracht, alsmede een scherp begrip van de eisen van het koninklijke leven. Haar grootmoeder, Koningin Mary, gemalin van Koning George V, onderwees Elizabeth en haar jongere zus Margaret ook in de fijne kneepjes van de koninklijke etiquette.

Opgevoed door privé-leraren, met de nadruk op Britse geschiedenis en recht, studeerde de prinses ook muziek en leerde vloeiend Frans spreken. Ze volgde een opleiding tot meisjesgids (het Britse equivalent van de padvindsters) en ontwikkelde een levenslange passie voor paarden.

Als koningin heeft ze veel volbloed renpaarden gehouden en woonde ze regelmatig race- en fokkerijevenementen bij. Elizabeths beroemde liefde voor Pembroke Welsh corgi’s begon ook in haar jeugd, en ze zou in de loop van haar regeerperiode meer dan 30 corgi’s bezitten.

Prins Philip en koningin Elizabeth

Elizabeth en Margaret brachten een groot deel van de Tweede Wereldoorlog door, gescheiden van hun ouders, in de Royal Lodge op Windsor Castle, een middeleeuws fort buiten Londen. In 1942 benoemde de koning Elizabeth tot ere-kolonel van de 500 Grenadier Guards, een regiment van het Koninklijk Leger.

Twee jaar later benoemde hij haar tot lid van de Geheime Raad en de Raad van State, zodat zij namens hem kon optreden als hij niet in het land was.

In 1947, kort nadat de koninklijke familie was teruggekeerd van een officieel bezoek aan Zuid-Afrika en Rhodesië, kondigden zij Elizabeths verloving aan met prins Philip van Griekenland, haar achterneef (beiden waren achter-achterkleinkinderen van koningin Victoria en prins Albert) en luitenant bij de Royal Navy. Ze had haar zinnen op hem gezet toen ze nog maar 13 was, en hun relatie ontwikkelde zich door bezoeken en correspondentie tijdens de oorlog.

Hoewel velen in de koninklijke kring Philip als een onverstandige partij beschouwden vanwege zijn gebrek aan geld en buitenlands (Duits) bloed, was Elizabeth vastbesloten en zeer verliefd. Zij en Philip trouwden op 20 november 1947 in Westminster Abbey.

Hun eerste zoon, Charles (Prins van Wales) werd geboren in 1948; een dochter, Anne (Prinses Royal) kwam twee jaar later.

SEE MORE: Glorieuze foto’s achter de schermen van het huwelijk van koningin Elizabeth in 1947

De kroning van koningin Elizabeth

Toen de gezondheid van haar vader in 1951 afnam, viel Elizabeth voor hem in bij verschillende staatsfuncties. Nadat ze die kerst met de koninklijke familie hadden doorgebracht, vertrokken Elizabeth en Philip voor een rondreis door Australië en Nieuw-Zeeland, met onderweg een tussenstop in Kenia.

Ze waren in Kenia op 6 februari 1952, toen koning George VI op 56-jarige leeftijd bezweek aan longkanker en zijn 25-jarige dochter de zesde vrouw in de geschiedenis werd die de Britse troon besteeg. Haar officiële kroning als koningin Elizabeth II vond plaats op 2 juni 1953 in Westminster Abbey.

In het eerste decennium van haar koningschap raakte Elizabeth gewend aan haar rol als koningin. Ze ontwikkelde een hechte band met premier Winston Churchill (de eerste van 13 premiers met wie ze tijdens haar regeerperiode zou samenwerken), doorstond een ramp op het gebied van buitenlandse zaken in de Suez-crisis van 1956 en maakte talrijke staatsreizen naar het buitenland.

Als reactie op de scherpe kritiek in de pers nam de koningin maatregelen om haar eigen imago en dat van de monarchie te moderniseren, waaronder het voor het eerst uitzenden van haar jaarlijkse kerstuitzending op televisie in 1957.

Elizabeth en Philip kregen nog twee kinderen, Andrew (geboren in 1960) en Edward (geboren in 1964). In 1968 werd Charles officieel geïnaugureerd als Prins van Wales, wat zijn volwassenwording markeerde en het begin van wat een lange periode als koning-in-wachting zou worden.

Koningin Elizabeths Zilveren Jubileum in 1977, ter markering van haar 25-jarige troonbestijging, bleek een lichtpuntje in een tijd van economische strubbelingen. Ze reisde zo’n 56.000 mijl rond het Gemenebest, waaronder de eilandstaten Fiji en Tonga, Nieuw-Zeeland, Australië, Papoea-Nieuw-Guinea, Brits West-Indië en Canada.

Royale schandalen

In 1981 waren alle ogen opnieuw gericht op de koninklijke familie toen prins Charles in de St. Paul’s Cathedral in Londen in het huwelijk trad met Lady Diana Spencer. Hoewel het paar al snel twee zonen kreeg, William en Harry, liep hun huwelijk al snel op de klippen, waardoor de koningin en de hele koninklijke familie in grote verlegenheid werden gebracht.

In 1992, Elizabeth’s 40e jaar op de troon en haar familie’s “Annus Horribilis” (volgens een toespraak die ze die november gaf) scheidden zowel Charles en Diana als Prins Andrew en zijn vrouw, Sarah Ferguson, terwijl Prinses Anne en haar man, Mark Phillips, scheidden.

LEES MEER: Hoe het huwelijk van Prins Charles en Lady Diana een wereldwijd fenomeen werd

Queen Elizabeth’s Net Worth

In datzelfde jaar brak er ook brand uit in Windsor Castle, en temidden van de publieke verontwaardiging over het gebruik van overheidsgeld om de koninklijke residentie te herstellen, stemde koningin Elizabeth ermee in om belasting te betalen over haar privé-inkomsten. Dit was volgens de Britse wet niet verplicht, hoewel sommige eerdere monarchen dit ook hadden gedaan.

Op dat moment werd haar persoonlijke fortuin geschat op 11,7 miljard dollar. In een andere moderniserende maatregel stemde ze er ook mee in om de staatsievertrekken van Buckingham Palace open te stellen voor het publiek tegen een toegangsprijs wanneer ze niet in residentie was.

Nadat Charles en Diana in 1996 scheidden, bleef Diana ongelooflijk populair bij het Britse (en internationale) publiek. Haar tragische dood het jaar daarop veroorzaakte een enorme golf van schok en verdriet, maar ook verontwaardiging over de koninklijke familie voor wat het publiek zag als de slechte behandeling van de “prinses van het volk”.”

Hoewel koningin Elizabeth de familie (inclusief de prinsen William en Harry) in eerste instantie buiten het publieke oog hield op Balmoral, overtuigde de ongekende publieke respons op Diana’s dood haar om terug te keren naar Londen, een televisietoespraak te houden over Diana, rouwenden te begroeten en de Union Jack halfstok te laten wapperen boven Buckingham Palace.

Een moderne monarchie

De populariteit van de koningin, en die van de hele koninklijke familie, leefde op in het eerste decennium van de 21e eeuw. Hoewel koningin Elizabeth in 2002 haar gouden jubileum vierde – 50 jaar op de troon – wierp de dood van haar moeder (de geliefde Queen Mum) en zus begin dat jaar een domper op de feestvreugde.

In 2005 kreeg de koningin publieke steun toen ze haar goedkeuring hechtte aan het ooit ondenkbare huwelijk van prins Charles met zijn oude liefde Camilla Parker Bowles.

In haar zevende decennium op de troon zat koningin Elizabeth de pracht en praal voor bij een ander koninklijk huwelijk in Westminster Abbey, dat van prins William met Catherine Middleton in april 2011. De hertog en hertogin van Cambridge, die waarschijnlijk de volgende koning en koningin van Groot-Brittannië zullen worden, zetten de lijn van opvolging voort met hun kinderen, prins George (geboren in 2013), prinses Charlotte (geboren in 2015) en prins Louis (geboren in 2018).

Een consistente aanwezigheid aan de zijde van zijn vrouw en een van de drukst bezette royals van Groot-Brittannië gedurende een groot deel van haar regeerperiode, trad prins Philip in 2017, op 96-jarige leeftijd, terug uit zijn koninklijke taken. Datzelfde jaar vierde het koninklijk paar 70 jaar huwelijk, waardoor hun de langste verbintenis in de geschiedenis van de Britse monarchie werd.

In mei 2018 trouwde prins Harry met de Amerikaanse actrice Meghan Markle, een biraciale gescheiden vrouw wiens omhelzing door de koninklijke familie aangaf hoe modern het was geworden tijdens Elizabeth’s lange regeerperiode. In 2019 kreeg het paar een zoon, Archie Mountbatten-Windsor.

In het middelpunt van dit alles staat de koningin zelf, die in 2016 haar eigen 90e verjaardag vierde, maar weinig tekenen vertoont dat ze het rustiger aan gaat doen. Ze blijft vrijwel hetzelfde schema volgen als ze gedurende haar hele regeerperiode heeft gedaan, inclusief officieel werk, openbare optredens en veel tijd buiten met haar geliefde honden en paarden.

Hoewel er op verschillende momenten geruchten de ronde hebben gedaan dat koningin Elizabeth een stap opzij zou doen en prins Charles de troon zou laten bestijgen, heeft ze in 2017 enkele van haar koninklijke verplichtingen, zoals de officiële ceremonie op Remembrance Day, gedelegeerd aan haar oudste zoon, wat speculaties voedde dat ze zich voorbereidde om hem de troon te geven.

Veel koninklijke experts betwijfelen of ze ooit afstand zal doen, en ze blijft een consistente, stabiele aanwezigheid aan het hoofd van de regerende familie van Groot-Brittannië.