Martin Truex Jr.
2001-2005: Busch SeriesEdit
Truex maakte zijn eerste Busch Series-start in 2001 op Dover International Speedway in de No. 56 Chevy van zijn vader. Hij startte als 19e maar eindigde als 38e na een vroeg wrak. In 2002 reed Truex één race voor Phoenix Racing op New Hampshire International Speedway, hij startte als 13e en eindigde als 29e. De rest van het seizoen reed hij drie races voor zijn vader, zijn beste finish was zeventiende in Dover.
In 2003 begon hij het seizoen bij het team van zijn vader, voordat hij werd ingehuurd door Dale Earnhardt Jr. om zijn No. 81 Chance 2 Motorsports Chevy te besturen. Hij maakte zijn debuut met Chance 2 op Richmond International Raceway, waar hij zich als zesde kwalificeerde en 11 ronden aan de leiding reed voordat hij door een defect aan de transmissie als 31e eindigde. De rest van het seizoen reed hij voor Chance 2 en het team van zijn vader, behalve in Dover, waar hij reed voor Stanton Barrett. Hij reed op Bristol Motor Speedway naar de zesde plaats en sloot het seizoen af met twee opeenvolgende tweede plaatsen. Hij reed in totaal tien races dat seizoen.
Truex racete full-time voor Chance 2 in 2004. Op Bristol Motor Speedway behaalde hij zijn eerste overwinning uit zijn carrière, en later zouden daar nog drie overwinningen tijdens de volgende zeven races aan toegevoegd worden. Daar kwamen nog drie overwinningen bij in de volgende zeven races, waaronder een overwinning op Talladega Superspeedway, die een einde maakte aan het aantal restrictor plate-races dat zijn auto-eigenaar had gewonnen in de Busch Series, en een overwinning tijdens het laatste NASCAR-evenement op Nazareth Speedway. Na Nazareth nam hij de leiding in het kampioenschap, maar verloor die een paar races later aan rookie Kyle Busch. Echter, een serie Top 5’s en Top 10’s in de tweede helft van het seizoen zou Truex in staat stellen om afstand te nemen van Busch en het Busch Series kampioenschap te winnen met nog een race te gaan.
Terwijl hij op weg was naar dat kampioenschap, verscheen Truex in de Nextel Cup Series als vervanger van Dale Earnhardt Jr., die brandwonden had opgelopen bij een sportwagen ongeluk. Truex startte zijn eerste Cup-carrière voor Dale Earnhardt, Inc. (DEI) in de No. 1 op Atlanta Motor Speedway later dat jaar, hij kwalificeerde zich als 33e en eindigde als 37e.
Truex bleef in de Busch Series om zijn kampioenschap in 2005 te verdedigen en won de titel voor het tweede seizoen op rij. Hij won de eerste Busch Series-puntenrace buiten de Verenigde Staten, in Mexico, en verdedigde zijn overwinningen op Talladega en Dover International Speedway. Zijn eerste overwinning behaalde hij op Daytona International Speedway op 1 juli 2005.
2006-2008: Dale Earnhardt, Inc.Edit
In 2006 stapte Truex fulltime over naar de No. 1 DEI Chevy in de Nextel Cup Series. Hij eindigde twee keer in de top 5 en eindigde als 19e in de punten. Truex behaalde zijn eerste overwinning van het seizoen 2007 in de NASCAR Nextel All-Star Open en verzekerde zich daarmee van een plek in de 2007 Nextel All-Star Challenge, waar hij als tiende eindigde.
Een paar weken later won hij de Autism Speaks 400 en scoorde daarmee zijn eerste Sprint Cup Series-overwinning met een interval van zeven seconden tussen pole-sitter Ryan Newman en hemzelf, ook al leidde hij meer dan de helft van de race-219 van de 400 ronden.
Deze overwinning leidde tot een sprong in het puntenklassement en bracht hem op de 13e plaats, gevolgd door een derde plaats op Pocono Raceway en een tweede plaats op Michigan. Met een 15e plaats in de Chevy Rock and Roll 400, verzekerde Truex zich van een plaats in zijn eerste Chase voor de Sprint Cup en eindigde als 11e in punten aan het einde van het seizoen. In 2008 behaalde hij geen overwinning, maar wel 11 Top 10’s en eindigde als 15e in het puntenklassement.
2009: Earnhardt Ganassi RacingEdit
Aan het begin van het seizoen 2009 fuseerde Dale Earnhardt, Inc. met Chip Ganassi Racing en werd omgedoopt tot Earnhardt-Ganassi Racing met Felix Sabates. De verhuis was in feite een sluiting van DEI, en Truex’s No. 1 verhuisde naar Ganassi om de ter ziele gegane No. 41 van Reed Sorenson te vervangen. Truex begon het jaar met het winnen van de pole voor de Daytona 500. Later in het seizoen claimde Truex nog twee pole posities in Atlanta en Phoenix, na zijn eerste pole sinds 2007 in Texas.
2009 zou Truex Jr.’s enige seizoen worden bij Earnhardt Ganassi Racing, want hij vertrok na het seizoen en werd vervangen door Jamie McMurray.
2010-2013: Michael Waltrip RacingEdit
2010-2011Edit
Aan het einde van het seizoen 2009 verliet Truex Earnhardt Ganassi Racing om de No. 56 Toyota Camry te besturen voor Michael Waltrip Racing, waarbij hij eigenaarspunten kreeg van de No. 55 auto die voorheen door Waltrip werd bestuurd. De No. 56 was het nummer waarmee Martin’s vader reed in zijn tijd in de Grand National Division en wordt beschouwd als het “familienummer”. In zijn eerste race voor Michael Waltrip Racing eindigde Truex als zesde in de Daytona 500.
Na een serie tegenslagen in de daaropvolgende drie weken met een opgeblazen motor en ongelukken, viel hij terug naar de 24e plaats in de puntenstand, maar in de volgende zeven races, nadat hij vijf keer in de Top 12 eindigde en alle Top 19 finishes, zou hij stijgen naar de 13e plaats in de puntenstand. In Dover behaalde hij zijn vijfde pole uit zijn carrière. Truex won de All Star Showdown in Charlotte en verdiende daarmee de eerste transferplek voor de All Star Race, waarin hij vanaf een 19e (van de 21) startplek als tweede eindigde. Truex eindigde het seizoen 2010 als 22e in het puntenklassement met één Top 5 finish en zeven Top 10 finishes.
Op Martinsville het jaar daarop in 2011 kwam Truex door een vastzittende gasklep in aanraking met Kasey Kahne, wat resulteerde in een groot wrak; Truex raakte frontaal de muur en zijn auto vloog een paar seconden in brand terwijl Kahne de achterkant van zijn auto in de muur raakte. Truex klom onmiddellijk naar buiten en ging bij Kahne kijken die een staande ovatie kreeg toen hij ongedeerd naar buiten klom. Truex vertrok vervolgens met officials naar het verzorgingstehuis. Hij zei dat het wrak zijn zwaarste uit zijn carrière was en zowel Truex als Kahne werden met normale symptomen vrijgelaten. De volgende week vertelden officials hem dat zijn wrak de zwaarste crash in Martinsville was. Truex won nog een pole op Dover International Raceway. Truex reed in de meeste races goed maar had vaak moeite om de races af te maken. Hij kreeg 25 punten aftrek wegens een overtreding op de voorruit in de najaarsrace van Talladega. Hij eindigde het seizoen als 18e in punten, met drie top 5’s en 12 top 10’s.
2012Edit
Truex begon 2012 goed met het winnen van een bonus van 200.000 dollar en een 7e plaats in de Daytona 500. In Texas sloeg hij eindelijk zijn slag, won de pole en reed 69 ronden aan de leiding. De week erna in Kansas startte hij als zesde en domineerde hij de race. Hij reed 173 van de 267 ronden aan de leiding, maar kwam tekort tegen Denny Hamlin. In Atlanta reed hij 40 van de laatste 46 ronden aan de leiding, maar moest uiteindelijk opnieuw Hamlin laten voorgaan toen hij na een late caution voor brandstof moest pitten en uiteindelijk vierde werd. Truex eindigde als 21e, maar hij had een plaats in de Chase in de wacht gesleept en haalde die uiteindelijk ook. Hij eindigde 11e in de punten, met nul overwinningen, zeven Top 5’s en 19 Top 10’s.
2013Edit
Truex kende een op en neer gaand seizoen 2013. Hij finishte een paar keer in de top vijf tijdens de eerste races. Zijn eerste beste run van 2013 was in Texas, toen hij tijdens de laatste 55 ronden van de race aan de leiding reed, maar uiteindelijk verloor van Kyle Busch. Truex kende ook dieptepunten, waaronder een ongeval in Martinsville en een opgeblazen motor in Dover. Het hoogtepunt van het seizoen was in Sonoma, waar Truex 218 races niet had gewonnen. Hij startte als 14e en werkte zich op naar de overwinning met meer dan acht seconden voorsprong op Jeff Gordon. Truex heeft 218 races niet gewonnen, na Bill Elliott, die tussen 1994 en 2001 226 races niet won. Het is pas de tweede keer dat een auto met nummer 56 won in NASCAR’s hoogste divisie, de eerste was Jim Hurtubise in een race in Atlanta in 1966.
Terugkomend op Bristol was Truex in ronde 448 betrokken bij een wrak waarbij zijn auto een binnenmuur raakte onder een hoek die hij zijn rechterpols brak; hij ging door met racen ondanks dat hij gips om zijn rechterpols droeg. In Atlanta eindigde Truex, ondanks zijn gebroken pols, als derde voor Kyle Busch en Joey Logano.
In de laatste reguliere seizoensrace op Richmond was Truex in een felle strijd verwikkeld om de laatste Wildcard-plek, die hij uiteindelijk won van Ryan Newman door een tiebreaker. Omdat Newman en Truex elk één overwinning hadden, ging de Wildcard-plek naar Truex, omdat hij een beter aantal top-vijf finishes had dan Newman; Maandagavond werd echter bekend dat MWR had geprobeerd de resultaten van de race te manipuleren en daarom werden er puntenstraffen uitgedeeld – 50 punten voor Truex, Clint Bowyer en Brian Vickers elk – waardoor Truex uit de Chase werd gehaald en Newman en Jeff Gordon aan het Chase-veld werden toegevoegd, evenals een proeftijd voor alle drie de crewchiefs, schorsing van Ty Norris en een boete van 300.000 dollar. In de laatste 10 races van het seizoen had Truex 4 top 10 finishes, waaronder een top 5 run op Homestead-Miami Speedway.
2014-2018: Furniture Row RacingEdit
2014Edit
Op 14 oktober 2013 werd aangekondigd dat de No. 56 van Michael Waltrip Racing in 2014 een onderzoeks- en ontwikkelingsteam zou worden, dat later werd gespind. Truex kreeg te horen dat hij zijn diensten als coureur kon aanbieden aan andere teams, en op 17 oktober werd bevestigd dat Truex voor het 2014 NASCAR Sprint Cup Series-seizoen zou overstappen naar Furniture Row Racing en zou rijden in de No. 78 Chevrolet die wordt vrijgemaakt door Kurt Busch. Toen de deal formeel werd aangekondigd op 1 november 2013, voor de race in Texas, werd aangekondigd dat Furniture Row ook alle leden van Truex’s MWR pit crew had gecontracteerd.
Truex’s 2014 seizoen begon met een buiten pole kwalificatie run voor de Daytona 500, Furniture Row Racing’s eerste eerste start op de eerste rij in de 500. Truex’s motor viel echter in ronde 31 uit.
Truex deed het slecht in het voorjaar maar veerde op met 4 top tienen in het latere deel van het seizoen. Hij reed slechts één ronde aan de leiding (op Talladega in de race van oktober) en eindigde als 24e in de laatste punten.
2015Edit
Voor aanvang van het seizoen 2015 werd crewchief Todd Berrier ontslagen en vervangen door rookie crewchief Cole Pearn.
Truex’s seizoen begon op een hoge noot. Hij leidde de meeste ronden van de Sprint Unlimited (28 van de 75). Hij reed laat aan de leiding, maar nadat een rode vlag zijn voorsprong van 5 seconden op Joey Logano had weggevaagd, verloor Truex zijn ritme en eindigde als tweede voor Matt Kenseth. In een interview na de race zei een emotionele Truex: “We hadden dit nodig. De wedstrijd was over toen Kenseth van me wegtrok. Maar we hadden dit nodig. Na de laatste anderhalf jaar die ik achter de rug heb, geeft dit veel voldoening.”
Truex zette zijn goede momentum voort door in 14 van de eerste 15 races in de top tien te finishen, inclusief een runner-up in Las Vegas. Zijn enige tegenvaller in deze periode was een 29e plaats op Bristol, zeven ronden achterstand, nadat hij werd meegesleurd in een ongeval laat in de race. Op Kansas reed Truex de meeste ronden aan de leiding (95), maar een late caution deed zijn kansen de das om toen hij bij de laatste herstart terugzakte naar de 9e plaats en hij niet genoeg terrein kon goedmaken om Jimmie Johnson in te halen.
Tijdens de Coca-Cola 600 reed Truex de meeste ronden aan de leiding (131 van de 400), maar met nog 20 ronden te gaan moest hij laat in de race een tankstop maken en eindigde als 5e. In Dover reed Truex opnieuw de meeste ronden aan de leiding (131 van 405), maar een slechte herstart deed hem terugglijden naar de zevende plaats en kostte hem de race aan Johnson.
Truex startte als derde in Pocono en reed het grootste deel van de race aan kop. Hij reed 97 van de 160 ronden aan de leiding. Bij de laatste herstart wist hij een voorsprong van 1,8 seconde te nemen op Kevin Harvick en als eerste de finishvlag te halen. Voor Truex betekende dit de onderbreking van een 69 races lange reeks zonder overwinning, en het was ook de vierde puntenrace op rij waarin hij de meeste ronden aan de leiding reed. Het was de tweede overwinning voor Furniture Row Racing en de eerste voor crewchief Cole Pearn.
Met een derde plaats in een door regen verkorte race in Michigan werd Truex de eerste coureur sinds Richard Petty in 1969 die een Cup-seizoen begon met 14 top-10 finishes tijdens de eerste 15 races. In Sonoma reed Truex in de top 20 tot kort na de eerste herstart, toen David Ragan hem in de esses omspeelde, waardoor Truex tegen een jersey-barrière botste, met een 42e plaats als gevolg. In Daytona reed Truex vooraan tot hij in ronde 106 bij een crash betrokken raakte, waardoor hij als 38e over de finish kwam. Ondanks een reeks slechte races kwam Truex toch in de Chase for the Sprint Cup terecht en drong door tot de eerste twee ronden van de Chase. Hij drong ook door tot de laatste vier op Homestead-Miami en eindigde daar als 4e in de eindstand, een record voor zowel FRR als Truex.
2016Edit
Truex begon het seizoen 2016 als 28e aan de kwalificatie voor de Daytona 500 en reed het grootste deel van de dag vooraan. In de laatste ronde van de Daytona 500 bevond hij zich achter raceleider Matt Kenseth. Bij het ingaan van bocht 3 liep Denny Hamlin op Kenseth in en probeerde hem te passeren, maar Matt blokkeerde Hamlin, ging daarbij bijna onderuit en verloor uiteindelijk de leiding, waardoor Truex aan de leiding kwam. Na een heftige race naar de finish verloor Truex met 0,010 seconde van Denny Hamlin in de dichtstbijzijnde Daytona 500 finish in de geschiedenis.
Truex domineerde in Texas, leidde 141 van de 334 ronden, maar verloor na het niet maken van een pitstop met minder dan 39 ronden te gaan. In Kansas in mei won Truex zijn eerste pole van het jaar en eerste pole in 147 races in de Sprint Cup voor de Go Bowling 400. Truex reed 172 ronden aan de leiding, maar door een loszittend wiel eindigde hij als 14e. Hij won zijn tweede pole van het seizoen voor de Coca-Cola 600. Op 29 mei – de zondag van het Memorial Day weekend van 2016 – domineerde Truex en reed een recordaantal van 392 van de 400 ronden aan de leiding in de Coca-Cola 600 op Charlotte Motor Speedway en overtrof daarmee het oude record van 335 ronden dat in 1967 door Jim Paschal werd gevestigd. De overwinning was Truex’ eerste van 2016, waarmee hij een plaats in de Chase for the Sprint Cup aan het einde van het seizoen veiligstelde. Hij leidde de race voor 588 mijl, de meeste mijlen geleid door een coureur in een NASCAR race ooit.
Op 4 september, in de Bojangles’ Southern 500 op Darlington Raceway, Truex won zijn tweede race van het jaar. Met nog 20 ronden te gaan was Truex Jr. op kop met Kevin Harvick en Kyle Larson op de hielen. Met nog 19 ronden te gaan kwamen Harvick en Larson vijf seconden achter de leider toen er een caution kwam voor een hard wrak van de No. 43 machine. Met nog 17 ronden te gaan ging het veld voor de laatste keer de pitstraat op en Truex Jr. won de strijd buiten de pitstraat. De laatste herstart kwam met nog 12 ronden te gaan en onmiddellijk streden Harvick en Larson snel voordat Harvick uiteindelijk de tweede plaats pakte en vervolgens koers zette om Truex in te halen. Gelukkig voor Truex kon Harvick de wagen met nummer 78 echter niet kloppen en Truex zou doorgaan om de Southern 500 te winnen.
2016 werd zijn eerste multi-win seizoen uit zijn carrière. Truex ging door naar de volgende ronde van de Chase op Chicagoland. Truex reed 32 van de laatste 50 ronden aan de leiding en leek als tweede te eindigen achter Chase Elliott. Nadat een caution met nog 10 ronden te gaan Elliott’s voorsprong van 3 seconden had weggevaagd, gingen Truex en Elliott pitten. Truex profiteerde van zijn verse banden en passeerde rookie Ryan Blaney bij de laatste herstart en won de race, zijn derde overwinning van het seizoen. In New Hampshire had Truex de hele dag een geweldige auto en reed de meeste ronden aan de leiding, maar tegen het einde versleten zijn banden en kwamen er een paar late waarschuwingen, waardoor hij de leiding verloor. Uiteindelijk zou Kevin Harvick winnen en Truex zou als 7e eindigen.
De volgende week, in Dover, had Truex opnieuw een geweldige auto en reed hij de meeste ronden aan de leiding. Hij behaalde zijn 4e overwinning van het seizoen en zijn 7e overwinning uit zijn carrière, nadat Jimmie Johnson een pitstraatfout had gemaakt en na zijn overwinning in Chicagoland doorging naar ronde 2 van de Chase. Hij zou uiteindelijk in de Ronde van 12 uitgeschakeld worden nadat zijn motor ontplofte in de eliminatierace op Talladega en enkele slechte optredens in de Ronde van 12.
2017: KampioensjaarEdit
Truex begon het seizoen 2017 met het winnen van de Kobalt 400 op Las Vegas Motor Speedway. Dit was Toyota’s eerste overwinning van het seizoen met de nieuwe 2018 Camry en Truex’ eerste overwinning uit zijn carrière in Las Vegas. Hij werd ook de eerste coureur die alle drie de etappes won van het nieuwe etappe-format dat voor 2017 werd geïntroduceerd.
Op Kansas in mei 2017 startte Truex als 4e. De race was vooral een duel tussen hem en Ryan Blaney. Truex hield Blaney, Kevin Harvick, en een hard-charging Brad Keselowski af bij drie herstarts om de race te winnen. In Charlotte reed hij opnieuw de meeste ronden aan de leiding. Hij werd pas de tweede man die in drie opeenvolgende Coca-Cola 600 races de meeste ronden aan de leiding reed, maar er slechts één won. Hij evenaarde Darrell Waltrip’s record. In Michigan won hij nog eens twee ronden en werd zo de eerste en snelste persoon die ooit 10 ronden won, waar niemand anders er meer dan vier heeft gewonnen, of de gecombineerde ritzeges van een ander team. In juli behaalde Truex zijn derde zege van het seizoen door de Quaker State 400 op Kentucky Speedway te domineren. Hij won opnieuw alle drie de etappes en reed 152 van de 267 ronden aan de leiding. Met nog twee ronden te gaan had Truex een voorsprong van 14 seconden voordat een late caution voor een overtime-finish zorgde. Ondanks de zeven auto’s achter hem die tijdens de caution moesten pitten, hield Truex Kyle Busch en Kyle Larson op oudere banden van zich af voordat een wrak achter de kopgroep opnieuw een gele vlag veroorzaakte, deze keer om de race te beëindigen.
Truex pakte in augustus zijn vierde overwinning van het seizoen door de I Love New York 355 op The Glen te winnen, waarmee hij zijn eerste overwinning op Watkins Glen International Speedway behaalde. Na een tweede plaats in de eerste twee segmenten van de race, nam Truex met 36 ronden te gaan de leiding over van Brad Keselowski, maar stond de bovenste twee plaatsen af aan Keselowski en Ryan Blaney om brandstof te besparen. De strategie loonde, want Keselowski ging met nog vijf ronden te gaan naar de pitstraat, terwijl Blaney een ronde later ging, waardoor Truex de leiding kreeg. Hij haalde de finish en hield Matt Kenseth van zich af toen zijn brandstof opraakte, goed voor zijn tweede overwinning in zijn carrière. Het was een emotionele overwinning voor het #78 team, want Pollex keerde terug naar de overwinningsstraat met Truex na het missen van de Kentucky-overwinning als gevolg van een terugkerende kanker, terwijl zijn crew chief Cole Pearn hielp de overwinning te verdienen terwijl hij het verlies van zijn beste vriend, Jacob Damen, moest verwerken.
Twee races later tijdens de 2017 Bass Pro Shops NRA Night Race op Bristol Motor Speedway, had Truex een kans om de eerste reguliere seizoenstitel in de NASCAR-geschiedenis te clinchen als hij met een puntenvoorsprong van 120 punten of groter zou vertrekken. Truex worstelde echter in de beginfase van de race en eindigde als 21e
Na een off-week, reed Truex in de Bojangles Southern 500 op Darlington met nog een kans om de reguliere seizoenskroon te pakken een week voor de finale op Richmond. In de eerste etappe reed Truex Kyle Larson voorbij met minder dan een ronde te gaan om zijn 16de etappe van het jaar te winnen. De spannende finish leverde hem zijn 35e play-off punt van het seizoen op. Nadat hij in het begin van de tweede etappe zowel Larson als Denny Hamlin achter zich had, kon Truex de leiding terugvinden en pakte de etappe-overwinning onder caution nadat er met nog drie ronden te gaan een ongeluk gebeurde. Door de etappe-overwinning pakte Truex ook het kampioenschap van het gewone seizoen en de extra 15 play-off punten die bij de titel horen. Truex leek opnieuw over de optimale timing te beschikken toen hij kort na de laatste uitwisseling van pitstops de leiding nam in de afsluitende 102 ronden tellende race met groene vlag. Denny Hamlin hakte echter geleidelijk aan de leiding, waardoor er een klassieke strijd om de leiding kon ontstaan. Met nog drie ronden te gaan begaf de band van Truex het, waardoor Hamlin zijn tweede overwinning van het seizoen kon pakken. Desondanks pakte Truex het kampioenschap van het seizoen.
Voordat Truex het kampioenschap van het seizoen op Richmond won, domineerde hij de Federated Auto Parts 400, waarin hij 50% van de race aan de leiding reed. Zijn race ontspoorde echter toen Denny Hamlin hem bij de laatste herstart in de prak reed. Hoewel Truex het reguliere seizoenkampioenschap won, uitte hij zijn ongenoegen over 1990 Daytona 500-kampioen Derrike Cope, die een caution veroorzaakte die de uitkomst van de race veranderde, wat leidde tot het wrak. Het reguliere seizoen kampioenschap was Truex’s eerste kampioenschap op topniveau in zijn Cup Series carrière.
Truex begon de play-offs op een hoge noot, met het winnen van de eerste race van de play-offs, en zijn vijfde overwinning van het seizoen op Chicagoland Speedway, ondanks een pit road snelheidsovertreding vroeg in de race. Met die overwinning verzekerde Truex zich van een plek in de Ronde van 12. Later eindigde hij als 5e op New Hampshire Motor Speedway, hoewel hij halverwege de race betrokken was bij een kettingbotsing met 8 auto’s en lichte schade opliep.
Als start van de Ronde van 12 scoorde Truex op Charlotte zijn 6e overwinning van het seizoen, hij reed 91 van de 334 ronden aan de leiding en verzekerde zich zo van een plek in de Ronde van 8. Twee weken later scoorde hij weer een overwinning op Kansas, ondanks een herstart overtreding vroeg in de race, die overwinning verlengt zijn actieve overwinning streak op 1.5 mijl tracks tot 4, een NASCAR record. De week daarop werd Truex tweede voor Kevin Harvick in de Texas Chase race, waardoor de streak in de laatste 1.5 mijl race van het seizoen werd verbroken. Na de Texas Chase race, haalde Truex de laatste vier in de play-offs op punten. Hij won uiteindelijk de laatste race in Miami en werd de kampioen van 2017, en won 20 van de 108 etappes, waarmee hij een van de meest dominante seizoenen in de recente geschiedenis afsloot.
2018Edit
Truex begon het seizoen met een 18e plaats tijdens de 2018 Daytona 500, nadat hij aan het eind van de race betrokken was geraakt bij een wrak. In de daaropvolgende weken eindigde Truex vijf keer in de top vijf, waaronder twee keer poles en een overwinning in Californië. Hij zette deze consistentie voort met overwinningen in Pocono, Sonoma en Kentucky en 15 top-vijf finishes tijdens het reguliere seizoen. Truex voegde daar vier top-vijf finishes aan toe tijdens de Playoffs en haalde voor het tweede jaar op rij de Championship 4. Hij eindigde op Homestead als tweede voor Joey Logano en in de uiteindelijke puntenstand.
Op 4 september 2018 werd bekend dat Furniture Row Racing het team No. 78 na afloop van het seizoen 2018 zal opheffen. Op 7 november 2018, met het sluiten van Furniture Row Racing aan het einde van 2018, werd aangekondigd dat Truex en crewchief Cole Pearn een deal tekenden met Joe Gibbs Racing om vanaf het seizoen 2019 met de No. 19 te rijden, ter vervanging van Daniel Suárez en crewchief Dave Rogers.
2019-heden: Joe Gibbs RacingEdit
2019Edit
Truex begon zijn eerste seizoen bij JGR met een 35e plaats tijdens de 2019 Daytona 500, Maar hij maakte dat verlies goed met vijf top-10’s en twee top-20’s voordat hij vier overwinningen boekte in Richmond (zijn eerste Cup-zege op een kort circuit), Dover, Charlotte en Sonoma. Hij begon de play-offs van 2019 door de eerste twee races in Las Vegas en Richmond te winnen (zijn eerste back-to-back carrière-overwinningen en seizoen “sweep” in Richmond) en door te stoten naar de Ronde van 12 na zevende te zijn geworden op de Charlotte Roval. Tijdens de Ronde van 8 won Truex in Martinsville om zijn plaats in de Championship 4 veilig te stellen. Tijdens de seizoensfinale op Homestead-Miami Speedway domineerde Truex de eerste helft van de race, hij won de eerste stage en leidde tot de pitstops onder groene vlag halverwege de tweede stage. De race en de hoop op een kampioenschap werden echter tenietgedaan door een fout tijdens de pitstop, waarbij de linker- en rechtervoorband werden verwisseld en aan de verkeerde kant werden gemonteerd. Door de fout in de pitstraat moest Truex een ongeplande stop maken, waardoor hij een groot deel van de tweede etappe een ronde achterstand had. Hij herstelde zich en begon zich te herpakken, maar kon het verlies aan baanpositie niet goedmaken en eindigde uiteindelijk als tweede voor teamgenoot Kyle Busch en in de eindstand van het kampioenschap voor het tweede seizoen op rij. Truex leidde de serie in overwinningen met zeven. Truex was ook de eerste coureur die de serie aanvoerde in overwinningen na een overstap naar een nieuw team sinds Matt Kenseth in 2013, die dat ook bij Joe Gibbs Racing deed.
Op 9 december, na zes seizoenen Truex’s crewchief te zijn geweest, kondigde Pearn aan dat hij afscheid heeft genomen van JGR om mogelijkheden buiten de sport na te streven.
2020Edit
In Martinsville in juni controleerde Truex de laatste 100 ronden en won zijn enige race van het seizoen, nadat vroeg in de race schade aan de voorkant van zijn auto voorkwam dat de rechtervoorband en remblokken oververhit raakten. Truex domineerde de laatste ronden van de race op Kentucky maar werd het slachtoffer van een inhaalactie van Cole Custer in de laatste ronde, de tweede keer in drie jaar dat Truex in de laatste ronde werd gepasseerd door een coureur die zijn eerste overwinning in zijn carrière behaalde. Truex miste voor het eerst sinds 2016 de Championship 4 en eindigde als 7e in punten.
2021Edit
Ondanks het feit dat ze slechts één overwinning scoorden in hun eerste seizoen dat ze aan elkaar gekoppeld waren, bleef Truex bij crewchief James Small, zelfs te midden van een crewchief shakeup bij JGR dat jaar. Hij won zijn eerste race van het seizoen in Phoenix in maart, zijn eerste overwinning op het circuit en zijn vijfde kortebaanoverwinning, na zijn twee overwinningen in Richmond en Martinsville.
In maart maakt Truex zijn rentree in zowel de Xfinity Series als de Truck Series. Hij rijdt in maart in Atlanta met JGR’s No. 54 voor zijn eerste Xfinity-start sinds 2010, toen hij meerdere races voor MWR reed in hun No. 00- en No. 99-auto’s. Truex zal ook deelnemen aan de race op Bristol in de Truck Series met de No. 51 voor Kyle Busch Motorsports ter voorbereiding op de Cup Series-race op hetzelfde circuit, dat nieuw is in het schema, dat weekend. Het wordt zijn eerste Truck-start sinds 2006, toevallig ook in de No. 51, maar dan voor Billy Ballew Motorsports.