Seve Ballesteros

Vroeg leven en carrièreEdit

Severiano Ballesteros Sota werd geboren in het dorp Pedreña, Cantabrië, Spanje, op 9 april 1957, als jongste van vijf zonen van Baldomero Ballesteros Presmanes (1919-1987), die landarbeider was, en Carmen Sota Ocejo (1919-2002). Een van hen stierf in zijn jeugd, alle anderen werden professionele golfers. Hij leerde het spel tijdens het spelen op de stranden in de buurt van zijn huis, in de tijd dat hij verondersteld werd naar school te gaan, voornamelijk met behulp van een 3-ijzer die hij van zijn oudere broer Manuel kreeg toen hij acht jaar oud was. Zijn oom van moeders kant, Ramón Sota, was vier keer Spaans professioneel kampioen en eindigde als zesde in het Masters Tournament in 1965. Ballesteros’ oudere broer Manuel eindigde van 1972 tot 1983 elk jaar in de top 100 van de European Tour Order of Merit, en werd later Ballesteros’ manager. Zijn broers Vicente en Baldomero, en neef Raúl zijn ook professionele golfers.

Ballesteros werd professioneel in maart 1974 op 16-jarige leeftijd. Hij maakte internationaal furore met een tweede plaats in het Open Championship van 1976 op Royal Birkdale Golf Club. Ballesteros leidde met twee slagen na de derde ronde, maar een 74ste eindronde deed hem gelijk komen met Jack Nicklaus, zes slagen achter de winnaar Johnny Miller. Hij won dat jaar de European Tour Order of Merit (geldprijs), een titel die hij de volgende twee jaar zou winnen, en zes keer in totaal, een record in die tijd (sindsdien overtroffen door Colin Montgomerie). Ballesteros won zijn eerste Open Championship in 1979 met een afsluitende 70, een ronde waarin hij op de 16e hole zijn tee shot in een parkeergarage sloeg en toch nog een birdie maakte.

Ballesteros zou nog vijf major kampioenschappen winnen: het Masters Tournament in 1980 en 1983, en The Open Championship in 1979, 1984 en 1988. Zijn 1980 Masters overwinning was de eerste door een Europese speler, en op dat moment was hij de jongste winnaar van het toernooi, op 23-jarige leeftijd (hoewel dit record werd verbroken door Tiger Woods in 1997, toen hij 21 jaar oud was). Zijn overwinning in 1979 op The Open Championship maakte hem ook de jongste winnaar van het toernooi in de 20e eeuw, en de eerste golfer van het Europese vasteland die een major won sinds de Fransman Arnaud Massy The Open won in 1907. Ballesteros won de verregende Masters in 1983 met 5 slagen. Ballesteros beschreef de putt die hij maakte op de 18e green in St Andrews om het Open Championship van 1984 te winnen als “het gelukkigste moment van mijn hele sportieve leven.”

Op 30 september 1983 sloot Ballesteros zich aan bij de PGA Tour. In 1984 speelde hij in 15 toernooien, het minimaal toegestane aantal voor een golfer met parttime lidmaatschap. Het seizoen daarop speelde hij slechts in 9 toernooien en werd vervolgens door de PGA Tour geschorst wegens het niet nakomen van zijn verplichting.

In 1988 won Ballesteros zijn vijfde en laatste major titel, The Open Championship in Royal Lytham & St Annes. De laatste ronde werd op maandag gespeeld nadat stortregens de baan hadden overstroomd en het spel van zaterdag hadden moeten staken. Ballesteros beschreef zijn laatste ronde van 65, waarmee hij Nick Price met twee slagen versloeg, als “misschien wel de beste ronde uit mijn hele carrière.”

Voor een groot deel van de jaren tachtig en negentig was Ballesteros een steunpilaar van het Europese Ryder Cup-team. Hij scoorde 22½ punten in 37 wedstrijden tegen de Verenigde Staten; zijn partnerschap met collega Spanjaard José María Olazábal was de meest succesvolle in de geschiedenis van de competitie, met 11 overwinningen en twee gehalveerde wedstrijden van de 15 parenwedstrijden. Ballesteros maakte deel uit van de Europese ploegen die de Ryder Cup in 1985 wonnen, de Cup in 1987 en 1989 behielden en de Cup in 1995 heroverden, maar het hoogtepunt van zijn carrière in de competitie kwam in 1997, toen hij aanvoerder was van de winnende Europese ploeg op de Valderrama Golf Club in Sotogrande, Spanje. Dit was de eerste Ryder Cup ooit gehouden op het Europese vasteland.

Ballesteros voerde de Official World Golf Ranking aan voor een totaal van 61 weken in de periode van hun inauguratie (in april 1986) tot september 1989, inclusief het nummer één zijn van de wereld aan het eind van het seizoen 1988. Hij voerde ook McCormack’s World Golf Rankings aan, gepubliceerd in McCormack’s “World Of Professional Golf” jaarboeken (waaruit de officiële rankings werden ontwikkeld) in 1983, 1984 en 1985. Hij was gedurende vijftien jaar, van 1977 tot en met 1991, onafgebroken aanwezig in de wereldtop tien aan het eind van het seizoen volgens die ranglijsten.

Late carrière en pensioneringEdit

In 1999 werd Ballesteros opgenomen in de World Golf Hall of Fame. Hij speelde een belangrijke rol bij de introductie van de Seve Trophy in 2000, een teamcompetitie vergelijkbaar met de Ryder Cup, waarbij een team uit Groot-Brittannië en Ierland het opneemt tegen een team uit continentaal Europa. In 2000 werd Ballesteros door het tijdschrift Golf Digest gerangschikt als de 16e grootste golfer aller tijden; hij was de beste golfer van het Europese continent.

Ballesteros had sinds eind jaren negentig weinig gespeeld vanwege rugklachten, en maakte zijn eerste start in jaren op het Madrid Open van 2005. Hij gaf te kennen meer toernooien te willen spelen in het seizoen 2006. Hij nam deel aan het Open Championship van 2006, nadat hij slechts één ander evenement op de Europese Tour had gespeeld, het Open de France Alstom, waar hij de cut miste. Hij runde een bloeiend bedrijf in het ontwerpen van golfbanen en kwam in aanmerking voor de Champions Tour en de European Seniors Tour toen hij in 2007 50 werd. Ballesteros was de captain van het Europese team in de Royal Trophy sinds de start in 2006. Hij werd opnieuw aangekondigd als non-playing captain van het Europese team van 2008 om de Royal Trophy te verdedigen tegen het Aziatische team op de Amata Spring Country Club in Bangkok.

Nadat zijn rugproblemen zich opnieuw voordeden, waardoor hij in zijn enige Champions Tour start als laatste eindigde, kondigde Ballesteros op 16 juli 2007 aan te stoppen met golf, waarmee het doek viel voor een illustere carrière. Tijdens de persconferentie ging hij ook in op berichten in de Europese media dat hij een zelfmoordpoging had gedaan en zei dat die berichten “niet eens in de buurt van de werkelijkheid kwamen”. Hij was kort in het ziekenhuis opgenomen toen hij zich zorgen maakte over de conditie van zijn hart, maar werd nog dezelfde dag ontslagen nadat hij in goede gezondheid was verklaard.

Ballesteros was lid van de Laureus World Sports Academy. In zijn latere jaren raakte hij betrokken bij het ontwerpen van Europese golfbanen, het meest bekend is de wijziging van de 17e hole in Valderrama voor de Ryder Cup van 1997.

Persoonlijk levenEdit

Ballesteros was getrouwd met Carmen Botín O’Shea, dochter van Emilio Botín, van 1988 tot hun scheiding in 2004, in de gemeente Marina de Cudeyo in Cantabrië. Het echtpaar had drie kinderen, Javier, Miguel en Carmen. Het huwelijk zou in de problemen zijn gekomen toen Ballesteros niet kon accepteren dat zijn carrière op zijn retour was.

Hersentumor en doodEdit

Op 6 oktober 2008 verloor Ballesteros op de luchthaven Madrid-Barajas het bewustzijn en werd hij opgenomen in het ziekenhuis. Zes dagen later bevestigde hij dat hij gediagnosticeerd was met een kwaadaardige hersentumor. Op 15 oktober meldde het Spaanse persagentschap EFE dat hij een 12 uur durende operatie had ondergaan om de tumor te verwijderen, de eerste van vier operaties die hij zou ondergaan. Een woordvoerster van het ziekenhuis verklaarde dat de chirurgen een aanzienlijk deel van de tumor hadden verwijderd. Op 23 oktober werd publiekelijk bevestigd dat de tumor als een kankergezwel (oligoastrocytoom) was geclassificeerd, en na een snelle verslechtering van zijn gezondheidstoestand vond op 24 oktober een nieuwe operatie plaats om hem te stabiliseren en te proberen het restant van de tumor te verwijderen. Op 24 oktober werd bevestigd dat de tumor na een 6½ uur durende operatie was verwijderd. Op 3 november bevestigde het ziekenhuis dat zijn revalidatie op de intensive care was begonnen en dat hij gestaag ademde. Op 18 november werd hij overgeplaatst van de intensive care naar een andere afdeling in het La Paz-ziekenhuis in Madrid om verder te revalideren.

Ballesteros werd op 9 december 2008 uit het ziekenhuis ontslagen. Hij keerde terug naar Noord-Spanje en onderging een poliklinische chemotherapiebehandeling. In januari 2009 stond op zijn website een bericht dat hij goed had gereageerd op één chemokuur.

“Ik ben zeer gemotiveerd en werk hard, hoewel ik me ervan bewust ben dat mijn herstel langzaam zal gaan en ik daarom geduldig moet zijn en veel vastberadenheid moet tonen.Om deze redenen volg ik strikt alle instructies op die de artsen me geven. Bovendien doen de fysiotherapeuten geweldig werk met me en voel ik me elke dag beter.”

Ballesteros voltooide in februari 2009 een tweede chemokuur in het La Paz-ziekenhuis in Madrid. Via zijn website zei hij: “De resultaten van de controle waren echt positief, beter zelfs dan de eerste.” In maart 2009 voltooide hij een derde ronde van de behandeling, en een maand later voltooide hij zijn vierde en laatste chemokuur.

In juni maakte Ballesteros zijn eerste publieke optreden na de behandeling voor de hersentumor. Hij zei dat het een “wonder” was dat hij nog leefde en hij bedankte iedereen die betrokken was geweest bij zijn zorg en welzijn.

Bij zijn eerste publieke optreden kondigde Ballesteros de lancering aan van de “Seve Ballesteros Foundation”. Deze stichting is opgericht om mensen met kanker te helpen deze te bestrijden. De stichting richt zich op onderzoek naar kanker, met name hersentumoren, maar zal ook jonge golfers met financiële problemen helpen, zodat zij net zo succesvol kunnen worden als hij.

Op 6 mei 2011 gaf de familie van Ballesteros een verklaring uit waarin werd aangekondigd dat zijn neurologische toestand “ernstig was verslechterd”. Hij overleed in de vroege uren van 7 mei 2011 op 54-jarige leeftijd; zijn oudere broer Baldomero bevestigde het precieze tijdstip van overlijden om 2:10 uur CEST.

Hulde

Het Open de España was in volle gang toen Ballesteros overleed. De European Tour markeerde zijn dood met een moment van stilte tijdens de derde ronde op de Real Club de Golf El Prat in Barcelona.

Tiger Woods beschreef Ballesteros als “een van de meest getalenteerde en opwindende golfers die het spel ooit heeft gespeeld”. Lee Westwood zei over Ballesteros: “Seve heeft het Europese golf gemaakt tot wat het nu is”.

Phil Mickelson, die in 2010 het Masters Tournament won, koos voor een Spaans themamenu voor het 2011 Masters Champions Dinner ter ere van Ballesteros, die te ziek was om aanwezig te zijn. Het voorgerecht bestond uit paella met zeevruchten en filet mignon met machango, met salade, asperges en tortilla’s als bijgerechten, en appel-empanada met ijs als dessert.

Tijdens het tennistoernooi Madrid Open werd voorafgaand aan de halve finale tussen Rafael Nadal en Roger Federer een moment van stilte in acht genomen. Nadal, een goede vriend van Ballesteros, werd gezien terwijl hij tranen wegveegde terwijl hij naar het videoscherm keek.

Op 8 mei, om 15:08 EST, onderbraken de drie grote Amerikaanse mannentournees het spel en hielden een moment van stilte.

Op 10 mei zei de Irish Independent over hem: “Hij sprak ook vele andere talen: de dialecten van eer, van waardigheid, van sportiviteit, van fatsoen, van fair play, van loyaliteit, van integriteit, en uiteindelijk, van onversaagde, onvergetelijke, verbazingwekkende moed. Er is eenvoudigweg nooit een betere ambassadeur geweest voor zijn sport of zijn land.”

Er werd een uitvaartdienst gehouden voor Ballesteros in de parochiekerk van San Pedro, in zijn geboortedorp Pedreña. Vanwege het grote aantal aanwezigen, waren er verschillende grote schermen buiten de kerk geïnstalleerd. De dag van Ballesteros’ dood werd de Spaanse vlag gehesen in de World Golf Hall of Fame in Florida, de Amerikaanse vlag werd halfstok gestreken, een foto van Ballesteros werd opgehangen in de kassa, en een zwart lint werd opgehangen aan de buitenkant van zijn locker. Het volgende weekend, in het nabijgelegen TPC Sawgrass, werd de Spaanse vlag halfstok gezwaaid tijdens de 2011 Players Championship op verzoek van titelverdediger Tim Clark, in plaats van zijn Zuid-Afrikaanse vlag. Clark verklaarde verder: “Seve was een held van mij toen ik opgroeide…Toen ik vorige week verloor, denk ik dat de hele golfwereld daar bedroefd over is. Om zijn vlag hier te hebben is slechts een klein eerbetoon aan hem. Hij verdient natuurlijk veel meer.”

LegacyEdit

In de Ryder Cup van 2012, de eerste die werd gespeeld na Ballesteros’ dood, droeg het Europese team op de laatste dag marineblauw en witte kleding ter nagedachtenis aan Seve, die traditioneel marineblauw droeg op de laatste dag van een toernooi. Bovendien stond op de outfit van het team ook het silhouet van Ballesteros na zijn overwinning op het Open Championship van 1984. De Ierse golfer Pádraig Harrington, Nick Faldo en andere Europese spelers stelden de PGA voor om de afbeelding van Harry Vardon op het officiële logo van de European Tour te vervangen door een van Ballesteros (een silhouet van het iconische beeld van Ballesteros’ “saluut”, na zijn overwinning op het Open Championship van 1984).

De luchthaven van Ballesteros’ geboorteland, Cantabrië, is naar hem vernoemd sinds de Spaanse regering de verandering op 16 april 2015 goedkeurde. De naam werd veranderd van Santander Airport in Seve Ballesteros – Santander Airport. Deze verandering werd doorgevoerd nadat het regionale parlement in mei 2014 unaniem een petitie had goedgekeurd. De motivatie achter dit populaire initiatief was om Ballesteros te eren voor het feit dat hij een van de meest universele van Cantabriërs was en een voorbeeld in sport en leven.

In 2017 werd de European Tour Players’ Player of the Year award hernoemd naar zijn eer. De eerste ontvanger van The Seve Ballesteros Award was Henrik Stenson.