Waarom Final Fantasy VII Remake mijn game van het jaar is
Ik heb in Final Fantasy VII Remake veel tijd doorgebracht met omhoog kijken. In Midgar wordt de hemel versperd door metalen platen, fysieke barrières die de onderdrukte burgers scheiden van hun welvarende medeburgers. Het is een stille herinnering aan het feit dat niemand hier vrij is. De paden van mensen zijn al uitgestippeld.
Final Fantasy VII Remake is precies dat: een hervertelling van het iconische Japanse rollenspel uit 1997 dat van Final Fantasy een begrip maakte. Cloud Strife, een broedende huurling met een vlekkerig verleden, raakt verstrikt in Avalanche, een radicale groepering die strijdt tegen een kwaadaardige corporatie met aspiraties die de planeet aan het vernietigen is. Het is een reis van Midgar, de bruisende metropool waar het spel zich aanvankelijk afspeelt, naar een wereldomspannend avontuur dat zich evenzeer door het verleden van de personages als door hun onrustige toekomst slingert. Oh, en er is een slechterik met een zwaartekracht-tartende pony en een zwaard dat groter is dan zijn lichaam. Het is een soort thema.
Maar FFVII Remake is niet het complete verhaal van het originele spel. Het is nauwelijks de eerste akte. Het spel speelt zich volledig af in Midgar, waarbij Square Enix ervoor heeft gekozen om een ervaring die voorheen een paar uur duurde uit te blazen tot een volledig spel – een episodische benadering die niet zou moeten werken en toch… doet. FFVII Remake is niet zomaar een big-budget verfje; het is een volledig nieuwe hervertelling die liefdevol gemaakt aanvoelt. De originele game lijkt een blauwdruk van wat het verhaal altijd had moeten zijn.
Er is zoveel te zien en te doen in Midgar, of het nu gaat om het regelen van verzoeken voor de vreemd genaamde stagiair Chadley, het redden van katten, het leren dansen in travestie, motorgevechten of gewoon tijd doorbrengen met de vertederende cast van de game. De stad voelt levendig aan op een manier die de originele game nooit heeft kunnen bereiken. Personages die twee decennia geleden nauwelijks screentime kregen, zoals het eeuwig dorstige Avalanche-lid Jessie, voelen nu aan als zorgvuldig overwogen persoonlijkheden. FFVII Remake blaast zijn bemanning nieuw leven in, of het nu Cloud is die haastig toegeeft dat hij er geweldig uitziet in een jurk of het zoete bloemenmeisje Aerith dat vloekt.
Maar Square Enix is in meer geïnteresseerd dan alleen het verhaal dat het oorspronkelijk creëerde. De slotakte van Final Fantasy VII Remake verdraait de verhaallijn die fans altijd hebben gekend op een vreemde, maar spannende metatextuele manier. Cloud en zijn vrienden strijden niet alleen tegen het lot, maar ook tegen de vooroordelen van de fans die hen zo idolaat hebben gemaakt. In de laatste momenten van het spel richt het zich op een onbelemmerde hemel. De toekomst is, voor het eerst in decennia, onbekend.