7 Dowodów na to, że Jezus jest Synem Bożym

Jednym z największych twierdzeń chrześcijaństwa, które odróżnia je od jego początków w judaizmie, jest wiara w to, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Podczas gdy wierni Izraela szukali Mesjasza, Syna Dawida, który zbawi Izrael, z miejsca bez znaczenia finansowego czy politycznego, z rodziny bez reputacji, powstał człowiek, który wysuwał roszczenia większe niż tron Izraela; twierdził, że jest jednym z Ojcem.

W kontekście historycznym, Jezus z Nazaretu urodził się w domu dwóch osób o imieniu Józef i jego żony Marii. Imperium Rzymskie kontrolowało Izrael poprzez gubernatorów we współpracy z lokalnymi władcami. Służył jako wędrowny rabin przez trzy lata, zanim został aresztowany i stracony przez ukrzyżowanie. W tym miejscu historia Jezusa z Nazaretu zmienia się, a autorzy Ewangelii i inni świadkowie twierdzą, że powstał On z martwych w akcie wiecznego odkupienia dla tych, którzy w Niego wierzą. Twierdzą oni, że było to możliwe, ponieważ Jezus z Nazaretu był Chrystusem – Synem Bożym.

Syn Boży jest pojęciem w chrześcijaństwie, które wywodzi się z wiary, że Bóg istnieje jako Trójca, jeden Bóg w trzech osobach – Ojciec, Syn i Duch Święty. Różni się ono od odniesienia do osób nazywanych synami Bożymi lub dziećmi Bożymi, co powszechnie odnosi się do osób śmiertelnych, które mają właściwą relację z Panem. Syn Boży – wyróżniony w języku angielskim przez kapitalizację litery „S” w synu – jest w chrześcijaństwie tytułem oznaczającym Boga, który stał się ciałem. Dla tych, którzy wierzą w Trójcę Świętą, jest to druga osoba w Bóstwie.

Jezus twierdził, że jest Synem Bożym

Jezus twierdził, że posiada ten specjalny tytuł i relację synostwa i równości z Ojcem. Idzie do Ojca w miłości i ma wyjątkowy dostęp do Ducha Świętego. Podczas gdy wierzący są częścią rodziny Bożej, Jezus Chrystus zapewnia o wyjątkowej jedności w tej rodzinie z Ojcem, w komunii z Duchem Świętym:

John 10:15a, 30: „Tak jak Ojciec zna mnie, a ja znam Ojca….Ja i Ojciec jedno jesteśmy.”

Mk 14:36: „A On powiedział: 'Abba, Ojcze, wszystko jest dla Ciebie możliwe. Oddal ten kielich ode mnie. Nie to jednak, co Ja chcę, ale to, co Ty chcesz.”

Mk 14:61-62: „I znowu Go zapytał arcykapłan: 'Czy Ty jesteś Chrystusem, Synem Błogosławionego?'. A Jezus odpowiedział: 'Ja jestem, i ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Mocy i przychodzącego z obłokami niebieskimi'”

Biblia weryfikuje te twierdzenia przede wszystkim za pomocą kilku dowodów, w tym świadectw innych osób, nadprzyrodzonych działań oraz elementów życia Pana, które najlepiej wyjaśniają Jego rolę jako Syna Bożego.

Oto 7 takich dowodów w Biblii, że Jezus jest Synem Bożym:

Świadectwo – Gdzie w Biblii Jezus jest nazwany Synem Bożym?

W Ewangeliach jest kilka wyraźnych przypadków, w których przydomek „Syn Boży” jest stosowany do Jezusa. Te momenty informują i wzmacniają Jego boską relację z Ojcem. Niektóre z najbardziej znaczących roszczeń mogą być skategoryzowane jako roszczenia istot nadprzyrodzonych, proroka i Apostołów.

1. Istoty nadprzyrodzone

Nawet przed swoimi narodzinami Jezus Chrystus nosił tytuł Syna Bożego. Kiedy anioł Gabriel przybył do Marii, aby przekazać jej wiadomość, że będzie matką Chrystusa, uczynił to dwukrotnie.

Łk 1:32: „Będzie nazwany wielkim i będzie nazwany Synem Najwyższego.”

Łk 1:35: „…dlatego dziecię, które się narodzi, będzie nazwane świętym – Synem Bożym.”

Podczas swojej posługi Jezus wypędzał demony, które zwracały się do Niego jako do Syna Bożego.

Łk 4:41: „A z wielu wychodziły też demony, wołając: 'Ty jesteś Synem Bożym!'. Lecz On upominał je i nie pozwalał im mówić, bo wiedziały, że On jest Chrystusem.”

Mar 3:11: „A ilekroć duchy nieczyste ujrzały Go, padały przed Nim i wołały: 'Ty jesteś Synem Bożym'.'”

2. Prorok

Prorok Jan Chrzciciel potwierdza to twierdzenie. Jan Chrzciciel jest kluczowym świadkiem, ponieważ wypełnił proroctwo o tym, który miał iść przed Chrystusem i głosić Jego przyjście. W Księdze Izajasza 40:3, zapowiada on: „Głos woła: 'Na pustyni przygotujcie drogę Panu, na pustyni wyprostujcie drogę naszemu Bogu'”. Ten głos rzeczywiście poszedł dalej, by głosić drogę Pana, a nawet by Go ochrzcić.

Jan 1:34: „A ja widziałem i dałem świadectwo, że to jest Syn Boży.”

3. Apostołowie i uczniowie

Apostołowie i uczniowie szli za Panem Jezusem, przyswajali sobie Jego nauki i byli świadkami Jego cudów. Zaczęli świadczyć o tym, co widzieli i o tym, kim według nich On był. Może na początku nie do końca rozumieli, w czyjej obecności stoją, ale z czasem zaczęli otrzymywać osobiste objawienia od Ducha Świętego.

Mt 14:33: „A ci w łodzi oddali Mu pokłon, mówiąc: 'Prawdziwie jesteś Synem Bożym'.”

Mt 16:15-16: „Rzekł do nich: 'Ale za kogo wy mnie uważacie?' Szymon Piotr odpowiedział: 'Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego.'”

Działania i aspekty Syna Bożego

Poza twierdzeniami, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym w Biblii, są momenty, które dokumentują dowody weryfikujące to, poprzez działanie, lub aspekty mocy i charakteru Chrystusa.

4. Narodziny z dziewicy

Gdyby Jezus miał biologicznego ojca, nie mógłby być Synem Bożym, a ludzie pokładaliby wiarę w zwykłym człowieku. Zamiast tego, Duch Święty zstąpił na Marię, a ona poczęła Jezusa za pomocą boskich środków. Chociaż Maryja była w tym momencie zaręczona z Józefem, nie była mężatką i była zdezorientowana, w jaki sposób może mieć dziecko, nie mając fizycznego związku z mężczyzną.

Jak udokumentowano w Ewangelii Łukasza 1:34-35, „I rzekła Maryja do anioła: 'Jakże się to stanie, skoro jestem dziewicą? A anioł jej odpowiedział: 'Duch Święty zstąpi na Ciebie, a moc Najwyższego osłoni Cię'.” Później anioł powiedział Józefowi, aby poślubił Maryję, ale poczekał na fizyczną intymność z nią aż do czasu, gdy urodzi dziecko. Cudowna natura poczęcia Chrystusa potwierdza nadprzyrodzony charakter Jezusa.

5. Jego Świadomość Jego Preegzystencji

Niektórzy mogą twierdzić, że Jezus mógł być Synem Bożym, ale nie jednym z Ojcem, jedną trzecią Trójjedynego Boga, nie w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem, co potwierdza chrześcijaństwo. Jednakże Pan Jezus stwierdza w kilku miejscach, że miał związek i naturę, która poprzedzała Jego narodziny.

Pan Jezus zaświadcza, że został posłany przez Boga z nieba, tak jak w Ewangelii Jana 8:32: „Rzekł do nich: 'Wy jesteście z dołu, Ja jestem z góry. Wy jesteście z tego świata, a Ja nie jestem z tego świata”. Stwierdza również bezpośrednio, że współżył z Ojcem w modlitwie w Ewangelii Jana 17:5: „A teraz, Ojcze, uwielbij mnie w obecności swojej tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał.” Jego uznanie tej ojcowskiej relacji, zanim przyszedł na ziemię, potwierdza Jego wyjątkowy status Syna w boskiej relacji.

6. Moc przebaczania grzechów

Stary Testament zapewnia, że tylko Bóg ma zdolność przebaczania grzechów. W Księdze Izajasza 43:25 Bóg mówi: „Ja, Ja jestem tym, który wymazuje twoje przewinienia z mego powodu i nie będę pamiętał twoich grzechów”. To Pan jest tym, który dozuje miłosierdzie i przebaczenie. Dlatego byłoby to bluźnierstwo dla każdego, kto twierdzi, że jest w stanie odpuszczać grzechy. Wiedza ta rzuca światło na kilka przypadków w Ewangelii, w których Jezus potwierdza swoje synostwo jako część Bóstwa, a nie tylko jako człowiek. Jednym z takich niezwykłych momentów jest ten, kiedy czterech mężczyzn opuszcza swojego sparaliżowanego przyjaciela przez dach.

Opowiedziane w Ewangelii Marka 2:5-12:

„A gdy Jezus zobaczył ich wiarę, rzekł do paralityka: 'Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy'. Niektórzy z uczonych w Piśmie siedzieli tam i zastanawiali się w swoim sercu: 'Dlaczego ten człowiek tak mówi? On jest bluźnierstwo! Któż może odpuszczać grzechy, jak tylko Bóg?”. I natychmiast Jezus, spostrzegłszy w swoim duchu, że oni w ten sposób kwestionują w sobie, rzekł do nich: „Dlaczego kwestionujecie te rzeczy w waszych sercach? Co jest łatwiejsze, powiedzieć do paralityka: „Odpuszczają ci się twoje grzechy”, czy powiedzieć: „Wstań, weź swoje łoże i chodź”? Ale żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka – mówię ci: „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu”. A on podniósł się i natychmiast podniósł swoje łoże i wyszedł przed nich wszystkich, tak że wszyscy byli zdumieni i chwalili Boga, mówiąc: 'Nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego!'”

Nauczyciele w Piśmie nie mylili się, gdy twierdzili, że tylko Bóg może odpuszczać grzechy. Przebaczając paralitykowi jego grzechy, Jezus rościł sobie prawo do miejsca w Bóstwie jako Syn Boży. Uzdrowił człowieka z paraliżu, aby udowodnić, że jego grzechy zostały odpuszczone tym, którzy byli wokół niego, a świadkowie chwalili Boga z tego powodu.

7. Ojciec publicznie Go uznał

Może najsilniejszy dowód na to, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym, pojawił się po tym, jak Jan Chrzciciel ochrzcił Pana w rzece Jordan. Jest to jeden z momentów w Ewangelii, w którym można dostrzec Trójcę Świętą i w którym Ojciec twierdzi, że Jezus Chrystus jest Jego synem: „…i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i spoczywającego na Nim; a oto głos z nieba powiedział: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”” (Ewangelia Mateusza 3:16b-17). Bóg Ojciec powtarza to jawne twierdzenie o relacji ojciec-syn z Jezusem Chrystusem później, podczas Przemienienia, gdzie powtarza zdanie: „…Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie…” (Mt 17, 5). (Mt 17:5). Bóg uznał Jezusa Chrystusa za Syna Bożego w dwóch publicznych manifestacjach.

Dlaczego to jest ważne?

Są tacy, którzy twierdzą, że Jezus zasługuje na tytuł Syna Bożego, ale nie jest to roszczenie do bóstwa. Jednakże, gdy spojrzymy na potwierdzenia prawa Jezusa do tytułu Syna Bożego, nie można go oddzielić od Jego roszczenia do bóstwa. Twierdził, że jest Synem przed swoimi narodzinami i udowodnił swoją władzę odpuszczania grzechów, dokonując cudów uzdrowienia po tym, jak przebaczył tym, którzy przyszli do niego z wiarą.

Jest to również to, co powiedzieli o Nim Jego uczniowie, jak na przykład na początku Ewangelii Jana: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. On był na początku u Boga… A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas, i widzieliśmy Jego chwałę, chwałę jedynego Syna od Ojca, pełnego łaski i prawdy” (J 1:1-2,14).

Dla dzisiejszego chrześcijanina oznacza to, że nasza wiara w Niego dla bezpieczeństwa zbawienia jest dobrze uzasadniona. On będzie orędował za tymi, których Ojciec Mu powierzył. Działanie Boga Ojca, które udowadnia naturę Chrystusa, jest również mechanizmem, dzięki któremu ludzkość jest błogosławiona przez Jego naturę – że jako Syn Boży umarł za nasze grzechy. Jak podsumowuje Apostoł Paweł w Liście do Rzymian 1:4, „został uznany za Syna Bożego w mocy, według Ducha świętości, przez swoje zmartwychwstanie, Jezus Chrystus, nasz Pan.”

Źródła

Baxter, J. Sidlow. Explore the Book. Grand Rapids: Zondervan Publishing House, 1960.

Pentecost, J. Dwight. The Words and Works of Jesus Christ. Grand Rapids: Zondervan Publishing House, 1981.

Pentecost, J. Dwight.