A Glossary of Political Economy Terms

Teoria elit

Pogląd teoretyczny wyznawany przez wielu badaczy społecznych, według którego amerykańska polityka jest najlepiej rozumiana poprzez uogólnienie, że prawie cała władza polityczna znajduje się w rękach stosunkowo niewielkiej i zamożnej grupy ludzi wyznających podobne wartości i mających podobne interesy oraz pochodzących głównie ze stosunkowo podobnych, uprzywilejowanych środowisk. Większość czołowych liderów we wszystkich lub prawie wszystkich kluczowych sektorach społeczeństwa rekrutuje się z tej samej grupy społecznej, a teoretycy elit podkreślają stopień, w jakim powiązane ze sobą dyrekcje korporacji i fundacji, dawne więzi szkolne i częste interakcje społeczne mają tendencję do łączenia się i ułatwiania koordynacji działań czołowych liderów w biznesie, rządzie, organizacjach obywatelskich, placówkach edukacyjnych i kulturalnych oraz środkach masowego przekazu. Ta „elita władzy” może skutecznie dyktować główne cele (jeśli nie zawsze praktyczne środki i szczegóły) dla wszystkich naprawdę ważnych polityk rządowych (a także zdominować działalność głównych mediów i organizacji edukacyjnych/kulturalnych w społeczeństwie) dzięki kontroli nad zasobami ekonomicznymi głównych organizacji biznesowych i finansowych w kraju. Ich władza jest postrzegana jako oparta przede wszystkim na ich osobistych zasobach ekonomicznych, a zwłaszcza na ich pozycjach w ścisłym kierownictwie wielkich korporacji, i nie zależy tak naprawdę od ich zdolności do pozyskiwania masowego poparcia poprzez wysiłki na rzecz „reprezentowania” interesów szerszych grup społecznych. Teoretycy elit różnią się nieco między sobą w takich kwestiach, jak otwartość elity władzy na „nową krew”, dokładny stopień porozumienia lub niezgody, który zazwyczaj panuje w jej szeregach, oraz stopień autentycznej troski (lub jej brak) o szerszy dobrobyt publiczny, który wpływa na wybór celów polityki publicznej, ale wszyscy ci teoretycy podzielają pogląd, że to właśnie te kilka tysięcy „poruszycieli” naprawdę rządzi krajem i wyznacza podstawowe kierunki polityki publicznej, a na pewno nie zmanipulowane i bezsilne masy zwykłych wyborców wybierających spośród kandydatów w czasie wyborów.