Bridget

Bridget jest prawdopodobnie najbardziej udanym imieniem żeńskim wszech czasów wśród społeczności celtyckich. Imię to jest związane z celtyckim rzeczownikiem „brígh” oznaczającym 'moc, siłę, wigor i cnotę'. Istnieją przekonujące powody popularności imienia Bridget, zwłaszcza wśród Irlandczyków. W mitologii irlandzkiej Brighid była ważnym pogańskim bóstwem związanym przede wszystkim z ogniem: ogniem inspiracji i poezji, uzdrawiania i płodności, a także kowalstwa i sztuk walki. Urodziła się o świcie i rozświetlała niebo swoimi ognistymi płomieniami. Była córką Dagdy, wszechmocnego „boga ojca” i obrońcy plemienia, oraz żoną Bresa, człowieka-boga rolnictwa. Jej imię oznacza „wywyższoną” lub „wysoką boginię” od celtyckiego słowa „breed”. W niektórych legendach mówi się, że to Brighid wykuła Excalibura (miecz króla Artura) dzięki swoim ognistym umiejętnościom kowalskim. Brighid i Bres pochodzili z dwóch walczących plemion w Irlandii. Mieli nadzieję, że ich związek położy kres złej krwi, która istniała między klanami. Razem mieli trzech wojowniczych synów, z których jeden (Ruadan) zginął na polu bitwy. To wydarzenie sprawiło, że Brighid pogrążyła się w głębokim porannym i ostrym lamencie – jej żal był ogromny. Jej przejmujące i rozdzierające serce wycie było podobno słyszane w całej Irlandii, co spowodowało jedność wśród Celtów. Później, gdy chrześcijaństwo zmieszało się ze starożytnym pogaństwem galijskich Celtów, Brighid stała się znana jako Muime Chriosd, „przybrana matka Chrystusa” i mówi się, że otuliła Dzieciątko Jezus w godzinie słabości Marii. W średniowieczu modlenie się do Brighid przynosiło ochronę i mówiło się, że pochylała się ona nad każdą kołyską, czuwając nad noworodkami. Legendy i lore tej znakomitej bogini trwają do dziś i jest ona być może najbardziej znanym ze wszystkich bóstw gaelickich. Ten uroczy „Płomień Irlandii” będzie zawsze płonął jasno. Ostatecznie, gdy chrześcijaństwo opanowało Irlandię, bogini Brighid została połączona z kultem Świętej Brygidy i zaadaptowana do niego. Święta Brygida z IV i V wieku jest jedną z patronek Irlandii i prawdopodobnie drugą po świętym Patryku pod względem popularności wśród Irlandczyków. W istocie jest ona jedną z najbardziej wpływowych postaci religijnych w historii Irlandii. Jej rodzice zostali ochrzczeni przez samego św. Patryka, a ona sama nawiązała bliską więź z tą ważną irlandzką postacią. Pobożna święta Brygida została wcześnie wciągnięta w życie religijne i już w młodości „przyjęła welon” (tj. została zakonnicą). Znana jest ze swej niezwykłej duchowości, bezgranicznej hojności dla ubogich i głębokiego współczucia dla cierpiących. W wieku 17 lat Brigit została pierwszą irlandzką opatką w klasztorze, który sama założyła w Kildare. Brygida zmarła w Kildare 1 lutego 524 r. w wieku 70 lat. W IX wieku, w czasie najazdów skandynawskich na Irlandię, relikwie św. Brygidy zostały rzekomo zabrane do grobu św. Patryka, gdzie spoczywają obok jej kolegi, patrona Irlandii. Biorąc pod uwagę trwałe znaczenie pogańskiej bogini i chrześcijańskiej św. Brygidy w Irlandii, nie jest niespodzianką, że imię to pojawiło się w wielu formach: Bríd, Brighid, Brigid, Brigit, Breda, Bride (irlandzkie); Bridget, Bridgette (angielskie); Brigitte (francuskie); Brigitta, Brigitte, Gitta, Gitte (niemieckie); Birgit, Brigitta, Brita, Britt, Gittan (skandynawskie); oraz Brígida (hiszpańskie i portugalskie). Zdrobnienia od tego imienia to Biddy, Bridey i Bee.