Dlaczego trening oburęczności to zły pomysł

Nauczanie, lub nawet zmuszanie ludzi do stania się oburęcznymi jest praktyką, która istnieje od wieków. Niektórzy twierdzą nawet, że wyuczona „dominacja krzyżowa” może poprawić funkcjonowanie mózgu. Ale jak pokazuje nauka, nie tylko nie jest to prawdą, ale może to faktycznie zaszkodzić naszemu rozwojowi neuronowemu.

Nie było to zbyt dawno temu, że wielu rodziców zmuszało swoje dzieci do używania niedominujących rąk. Mój własny ojciec, który jest naturalnie leworęczny, pamięta, jak był dzieckiem i miał swoją „złą” rękę policzkowaną za każdym razem, gdy sięgał po widelec lub ołówek. W końcu nauczył się używać prawej ręki całkiem sprawnie, ale kosztem swojej leworęczności.

Poza niechęcią moich dziadków do leworęczności, niektórzy myśliciele twierdzili, że oburęczność może przynieść korzyści całemu społeczeństwu i doprowadzić do „dwumózgowości”.

Ale jak zauważył niedawno w SciAm neurobiolog poznawczy Michael Corballis, tak po prostu nie jest:

Ten szum ucichł w połowie XX wieku, gdy korzyści z bycia oburęcznym nie zmaterializowały się. Biorąc pod uwagę, że oburęczność jest widoczna już we wczesnym okresie życia, a zdecydowana większość ludzi jest praworęczna, prawie na pewno jesteśmy oburęczni z natury. Ostatnie dowody powiązały nawet bycie oburęcznym od urodzenia z problemami rozwojowymi, w tym z zaburzeniami czytania i jąkaniem. Badanie przeprowadzone na 11-latkach w Anglii wykazało, że ci, którzy są naturalnie oburęczni, są nieco bardziej podatni na trudności w nauce niż osoby prawo- lub leworęczne. Badania przeprowadzone w Szwecji wykazały, że dzieci oburęczne są bardziej narażone na choroby rozwojowe, takie jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Inne badanie, przeprowadzone przeze mnie i moich kolegów, ujawniło, że dzieci oburęczne i dorośli są gorsze od osób prawo- i leworęcznych w zakresie wielu umiejętności, zwłaszcza matematycznych, odzyskiwania pamięci i logicznego rozumowania.

Corballis mówi, że obie półkule mózgu nie są wymienne i że są wykorzystywane do różnych procesów i zadań. „Te asymetrie prawdopodobnie ewoluowały, aby umożliwić dwóm stronom mózgu specjalizację”, mówi. „Próba cofnięcia lub manipulowania tą wydajną konfiguracją może wywołać problemy psychologiczne.”

Trenowanie niedominującej ręki, aby była bardziej biegła, jest w porządku, mówi, tylko nie rób tego kosztem dominującej.

Przeczytaj cały artykuł na SciAm.