Hypospadias in the Neonate

Abstract and Introduction

Hypospadias is a common developmental disorder of the urogenital tract, occurring in approximately 1 in 125 live male births. Definiowane jako nietypowy otwór cewki moczowej w dowolnym miejscu wzdłuż trzonu prącia, moszny lub krocza, hipospadia jest często związana z brakiem napletka i struny. Hypospady występują zazwyczaj jako wada izolowana, ale mogą być częścią rozpoznanego zespołu lub być związane z innymi anomaliami narządów płciowych. Etiologia hypospadias jest nieznana i uważa się, że jest wieloczynnikowa. Ostatnie badania wykazały, że czynniki takie jak rodzinne dziedziczenie, niska masa urodzeniowa, technika wspomaganego rozrodu, zaawansowany wiek matki, subpłodność ojca i substancje chemiczne zaburzające gospodarkę hormonalną są czynnikami patogenetycznymi. Niemowlęta z hypospadias nie powinny być poddawane zabiegowi obrzezania. Obecnie większość niemowląt z hipospadozą poddawana jest chirurgicznej rekonstrukcji między 4 a 8 miesiącem życia. Rodzice noworodka z hipospadozą mogą być zaniepokojeni i mieć wiele pytań dotyczących stanu zdrowia dziecka. Powinni mieć możliwość porozmawiania z urologiem dziecięcym tak wcześnie, jak to możliwe. W artykule przedstawiono przewodnik po embriologicznym pochodzeniu hipospadiazy oraz atlas fotograficzny, który pomoże klinicystom przy łóżku chorego w identyfikacji spektrum hipospadiazy u noworodka.

Hipospadia, czyli nietypowe umiejscowienie ujścia cewki moczowej, jest częstym objawem podczas rutynowego badania noworodka. Hypospadias ma długą historię w medycynie. Opisany po raz pierwszy w II wieku przez Galena, który nadał temu schorzeniu swoją nazwę, termin hypospadias pochodzi od greckich słów hypo, oznaczającego poniżej, i spadon, oznaczającego otwór. Chociaż w większości przypadków hipospady nie stanowią pilnego problemu, mogą być źródłem niepokoju dla rodziców niemowlęcia. Pełne zrozumienie tego stanu pozwoli opiekunom pewnie i dokładnie odpowiedzieć na obawy i pytania rodziców.