O narodach Wabanaki

„Witamy Cię”
Kulasihkulpon (Passamaquoddy/Maliseet)
Pjila’si (Mi’kmaq)
Kolάsihkawələpəna (Penobscot)

W czasach historycznych, my, ckuwaponahkiyik, używaliśmy tej wyspy jako centralnego miejsca spotkań, by handlować, polować i łowić ryby ze sobą podczas lata. Nazywaliśmy wyspę Pesamkuk, a sam Bar Harbor znany był jako moneskatik – Miejsce Kopania Małży. Centralne miejsce spotkań na wyspie nazywało się astuwiku-„spotyka się razem”- i znajdowało się w pobliżu dzisiejszego Northeast Harbor.

Jednego lata przybyli goście, którzy na zawsze zmienili nasz sposób życia. Przywieźli ze sobą różne technologie i filozofie, a my zostaliśmy zmuszeni do dokonania wyboru: dostosować się i przetrwać lub oprzeć się i zginąć. Wybraliśmy uczenie się z naszego otoczenia i włączenie tych nowych nauk, aby utrzymać nasze tradycje przy życiu dla przyszłych pokoleń.

Udało nam się. Wciąż tu jesteśmy. Nasze kultury i języki są żywe i mają się dobrze. To kanu z kory brzozowej reprezentuje tysiące lat tradycyjnej wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Chociaż zostało zbudowane w 2013 roku, to jest prawie identyczne z tym, które było używane do witania francuskich gości w Pesamkuk ponad czterysta lat temu. Od tamtego czasu Pesamkuk przeszło wiele zmian, podobnie jak ziemia zwana obecnie Maine. Ale tak jak nasi przodkowie powitali Samuela Champlaina w 1604 roku, kulasihkulpon: witamy cię.
Dzisiaj cztery plemiona Indian Maine to Maliseet, Micmac, Penobscot i Passamaquoddy, znane wspólnie jako Wabanaki, „Ludzie Świtu”. Każda społeczność utrzymuje swój własny rząd plemienny, szkoły gminne, centrum kulturalne i każda zarządza swoimi ziemiami i zasobami naturalnymi. Chociaż większość rdzennych mieszkańców Maine należy do jednej z tych czterech grup uznanych przez władze federalne i zamieszkuje na ziemiach plemiennych, inni rdzenni mieszkańcy żyją w miastach i miasteczkach na terenie całego stanu.